Η διαφορετική προσέγγιση στις «Πολεοδομικές ανισορροπίες του ΝΟΚ» και ο πάντα «επίκαιρος» Κώστας Βάρναλης

 

Περιβάλλον: Έχουμε πάλι συζήτηση για τις «πολεοδομικές ανισορροπίες» του ΝΟΚ εν όψει της απόφασης του ΣΤΕ. Αλλά η συζήτηση αφορά μόνο το άρθρο 10 . Για το άρθρο 11 σιωπή.

Αρχιτέκτονας: Κοίταξε ο καθένας φροντίζει το «περιβάλλον» του. Το ΥΠΕΝ το δικό του, το ΤΕΕ το δικό του, ο ΣΑΔΑΣ το δικό του, η ΕΛΕΜ το δικό της, η ΕΜΔΥΔΑΣ το δικό της…….. 

Περιβάλλον: Μα εμείς το φωνάζουμε από το 2012 ότι ο Νέος Οικοδομικός Κανονισμός είναι αντισυνταγματικός. Επτά συζητήσεις έχουμε κάνει γι'  αυτό. Και μάλιστα στη συζήτηση της 11 του Μάρτη 2019 το αποδείξαμε με παραδείγματα.

 Αρχιτέκτονας: Δεν το αποδείξαμε όμως με «αλγόριθμο».

Περιβάλλον: Τώρα νομίζω ότι έχεις όρεξη για «ειρωνείες»

Αρχιτέκτονας: Καθόλου. Δεν ξέρω όμως τι παραπάνω να σου πω.

Περιβάλλον: Σε εμένα είπανε ότι έχουμε «διαφορετική προσέγγιση» στο θέμα. Τι σημαίνει αυτό;  

Αρχιτέκτονας:  Να σου εξηγήσω  Διάβασα πριν από λίγο καιρό ένα κείμενο του Κώστα Βάρναλη με τίτλο «Απορίες γιού και πατέρα» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αυγή» στις 16 του Οκτώβρη 1953 στη στήλη «Λόγια που καίνε» Το διάβασα εδώ: 1953 Β’ μέρος / Από τη «Συλλογή» «Αποκόμματα εφημερίδων» του Κ.Δ. Σωτηρίου  Διάβασέ το και θα καταλάβεις  τι σημαίνει «διαφορετική προσέγγιση»

Για τη «Θεσσαλία». Ζητείται απάντηση σε ένα απλό ερώτημα

Περιβάλλον: Διαβάζω αυτές τις μέρες πολλά άρθρα σχετικά με το τι έπρεπε να γίνει για να μη πλημμυρίσει η Θεσσαλία και δεν έγινε. .Και θυμήθηκα τις δύο  συζητήσεις που είχαμε κάνει μετά την πυρκαγιά στο  Μάτι η πρώτη στις 28 Ιούλη 2018 και η δεύτερη στις 28 του Μάρτη 2019  όταν βγήκε το «πόρισμα» της «Ανεξάρτητης Επιτροπής».

Αρχιτέκτονας: Ναι τις θυμάμαι και εγώ. Τα άρθρα τα διαβάζω με πολλή προσοχή να ξέρεις.

Περιβάλλον: Έχεις να μου πεις κάτι;

Αρχιτέκτονας: Όχι..

Περιβάλλον: Πως όχι. Εδώ γράφονται αυτές τις μέρες άρθρα με τίτλους που εντυπωσιάζουν. Να σου πω μερικούς: Γιατί πνίγηκε η Μαγνησία και γιατί πνιγόμαστε γενικά! - Γιατί ποτέ δε χρησιμοποιήθηκαν και ποτέ δεν επικαιροποιήθηκαν οι Χάρτες Eπικινδυνότητας Πλημμύρας που διαμόρφωσε το ΥΠΕΝ? - Οι καταστροφικές πλημμύρες ξεσκεπάζουν ποτάμι λαθών σε πολεοδομικές μελέτες  - Γιατί καταρρέει γέφυρα που χτίστηκε το 2020 - Επιστήμονες Πανεπιστημίου Θεσσαλίας: «Προειδοποιήσαμε έγκαιρα, προτείναμε, μας αγνόησαν» -Τα (μη) έργα: Οταν η αποκατάσταση γίνεται βιαστικά - Πλημμύρες: Στα χαρτιά τα έργα μετά τον «Ιαν» -ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ: Ανακοίνωση για τις καταστροφικές πλημμύρες

 Αρχιτέκτονας:  Ξέρεις δεν είμαι οπαδός των άρθρων με εντυπωσιακούς τίτλους.

Περιβάλλον: Δεκτό, αλλά εδώ έχουμε μεγάλη, πολύ μεγάλη καταστροφή, δεν μπορούμε να μη μιλήσουμε.

Αρχιτέκτονας:  Ας μιλήσουμε λοιπόν. Ξέρεις η χώρα μας έχει και μια ιστορία στην  Πολεοδομική  της πορεία. Για να κατανοήσουμε λοιπόν το σήμερα  πρέπει να δούμε το παρελθόν, να δούμε δηλαδή τις αιτίες που δημιούργησαν τα σημερινά προβλήματα, τις πρακτικές και τους τρόπους που χρησιμοποιήθηκαν. Ξέρεις η Πολεοδομία  είναι μια σύνθετη επιστήμη. Και  απαιτεί ταξικό προσανατολισμό. Αταξική Πολεοδομία δεν υπάρχει, όσο κι αν θέλουν κάποιοι να υποκρίνονται ότι υπάρχει. Και δυστυχώς σήμερα είναι πολλοί οι υποκριτές. Γι' αυτό και έχουμε το φαινόμενο κάθε φορά που γίνεται μια καταστροφή να περιορίζεται η «αιτία» σε  «τεχνικά προβλήματα», το ότι αυτά πηγάζουν από τις Πολιτικές επιλογές , το παρακάμπτουν.   Αλλά επειδή η «παράκαμψη» δεν φτάνει,  βγάζουν από το συρτάρι της «σοφίας» τους τα  «συνοδευτικά» της «υψηλής επιστημοσύνης τους». Το πρώτο «συνοδευτικό» είναι  η  «κλιματική αλλαγή» λες και η γη ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε να αλλάξει το κλίμα της γιατί το είχε βαρεθεί. Το δεύτερο είναι η  «αυθαίρετη δόμηση» λες και ξαφνικά μια «ωραία πρωία» ο  λαός  αποφάσισε σύσσωμος να απορρίψει την «νόμιμη» δόμηση  και να ενστερνιστεί την «αυθαίρετη», όπως απέρριψε την «πολυθεΐα και ασπάστηκε τον μονοθεϊσμό» .Και το τρίτο, όπου φτάνουν στο απόγειο της «υψηλής» επιστημονικής ανάλυσής τους, είναι η «ετικέτα»  που δημιουργήθηκε με  την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους που έλεγε ότι η «άναρχη επέκταση των σχεδίων πόλεως» είναι το μεγάλο «κακό», τέτοιο ρεκόρ επιβίωσης της «αναρχίας» δεν έχει καμιά άλλη χώρα, έχουμε την πρωτιά σε αυτό, ισχυρίζονται.  Αλλά  χρόνια τώρα δεν απαντούν στο απλό ερώτημα: πως  γίνεται αυτή η «αναρχία» να επιβιώνει 200 χρόνια τώρα, αλλά  οι  υποστηρικτές της να σκοτώνονται σε εργατικά ατυχήματα, να πνίγονται στις πλημύρες, να καίγονται στις πυρκαγιές, να δολοφονούνται σε πορείες, σε  απεργίες , πριν καν ενηλικιωθούν;

Περιβάλλον: Να το ξαναθέσουμε;

Αρχιτέκτονας: Ξανάθεσέ το

 

  

Περιβάλλον: Το «συσσίτιο» να μη γίνει βασικό στοιχείο της ζωής μας σε όλα τα φανερώματά της

 

Αρχιτέκτονας: Σε βλέπω βρεγμένο και μέσα στη λάσπη σήμερα. Τι έγινε, μπήκες στα νερά και στη λάσπη για να θεραπεύσεις τα εγκαύματα των προηγούμενων ημερών; 

Περιβάλλον: Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Καίγομαι και πνίγομαι χρόνια τώρα. Αγωνίζομαι όμως. Αλλά οι συνθήκες δεν με βοηθάνε.

 .Αρχιτέκτονας: Ποιες συνθήκες:  

Περιβάλλον:: Το 2013, στις 26 του Απρίλη είχαμε κάνει μια συζήτηση και μου είχες πει τότε «Η σημερινή τριαδική πολιτική συμμαχία θα συνεχίσει να πουλά την πολιτική της σαν «προϊόν», αυτό ξέρει μόνο να κάνει και γι αυτό θα αγωνιστεί με νύχια και με δόντια, για να συνεχίσει να κυβερνά τον τόπο. Θα πουλά «θεσούλες σκλαβιάς, συσσίτια ανέργων, συσσίτια φιλανθρωπίας, συσσίτια παιδείας, συσσίτια υγείας, συσσίτια αναξιοπρέπειας, συσσίτια βίας και τρομοκρατίας, συσσίτια ρατσισμού, συσσίτια φασισμού, συσσίτια δουλείας, συσσίτια εξευτελισμού της ανθρώπινης υπόστασης, συσσίτια…….»https://angelmois.blogspot.com/2013/04/blog-post_26.html Διαπιστώνω λοιπόν ότι δεν έχετε πιά Πρωθυπουργό και Υπουργούς. Έχετε Συσσιτιάρχη και Συσσιτιοντελάληδες. Ο Συσσιτιάρχης εμφανίζεται όταν πρέπει να «σερβιριστεί» το «συσσίτιο» και οι Συσσιτιοντελάληδες το διανέμουν με «μεγάλη περηφάνια».

Το «συσσίτιο» έγινε βασικό στοιχείο της ζωής του λαού σε όλα τα φανερώματά της. Και αυτό δεν με βοηθάει. Μου έχουν δώσει χαρακτηριστικά «συσσιτίου» και με σερβίρουν σαν  «μερίδα με ολίγο περιβάλλον»».  Μου λείπει η «πραγματική συμπαράσταση». Και αναρωτιέμαι γιατί;

. . Αρχιτέκτονας: Γιατί έχει επικρατήσει η «συσσιτιο-ιδεολογία». Και αυτή για να φτάσει στο σημερινό βαθμό χρειάστηκε κάποια χρόνια. Σ’ εκείνη τη συζήτησή μας είχαμε μιλήσει για το «εμείς» αν θυμάσαι. Αλλά το δικό μας το «εμείς» η κυρίαρχη τάξη το πήρε το προσάρμοσε στα δικά της συμφέροντα και το έκανε «το εγώ μέσα στο εμείς» το στόλισε με στολίδια όπως αυτό του «ανταγωνισμού», το θεμιτός ή αθέμιτος βγήκε από το λεξικό μας, όπως έβγαλε από το λεξικό την «φιλανθρωπία» και μας είπε ότι μόνο η «αλληλεγγύη on line» είναι  πραγματική αλληλεγγύη, όπως έβγαλε από το λεξικό την λέξη «παιδεία» και έβαλε στη θέση της τις «δεξιότητες», ό «εξευτελισμός της ανθρώπινης υπόστασης» έγινε «εργασιακή προσφορά» κ.α.

Και σ αυτό βοήθησαν και οι επόμενες Κυβερνήσεις που ήρθαν μετά το 2013. Το πολύ ή λίγο δεν έχει σημασία.  Το «εμπνεόμαστε στην παιδεία από τον Δελμούζο τον Παπανούτσο, τον Γληνό., την Ρόζα Ιμβριώτη, τον Κώστα Σωτηρίου, το Μιχάλη Παπαμαύρο..» του Φίλη μέσα στη Βουλή, είναι ένα «συσσίτιο παιδείας», δείγμα ανεπανάληπτο της «κούφιας αριστεροσύνης» της.   

Τα πράγματα είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο, να αλλάξουν, και θέλουν και χρόνο για να αλλάξουν. Θέλουν χρόνο γιατί πρέπει να επανακαλλιεργηθούν οι γνήσιες ανθρωπιστικές κοινωνικές αξίες που παραμορφώθηκαν. Και αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί η κυρίαρχη τάξη δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα, θα πολεμήσει.

Οι «συνθήκες» δεν ευνοούν σήμερα, χρειάζεται χρόνος και επιμονή, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε, Μην απογοητεύεσαι, η απογοήτευση δεν αλλάζει τα πράγματα, η αισιοδοξία τα αλλάζει.

Περιβάλλον: Έχεις δίκιο. Το «συσσίτιο» δεν πρέπει να γίνει βασικό στοιχείο της ζωής μας σε όλα τα φανερώματά της. Ας ξεκινήσουμε τον αγώνα  να το βγάλουμε εντελώς  από τη ζωή μας    

  .  .