Για την ανεργία στον κλάδο των Μηχανικών: Έχουμε καταλάβει ότι έχουμε τον λαό απέναντί μας; Έχουμε καταλάβει ότι ο λαός πια δεν μας εμπιστεύεται; Έχουμε καταλάβει ότι ακολουθήσαμε και ακολουθούμε λάθος δρόμο;

Περιβάλλον: Θέλω να συζητήσουμε κάποια θέματα και να μου πεις την άποψή σου. Τα πράγματα δεν πάνε καλά στον κλάδο των Μηχανικών. Πολλοί από εσάς βρίσκεστε κάτω από τα όρια της φτώχειας, οι εισφορές σας στο Ταμείο είναι υψηλές, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό δεν έχει να τις πληρώσει, και το μέλλον της εργασίας στον κλάδο σας είναι αβέβαιο.

Αρχιτέκτονας: Το μέλλον στον κλάδο μας δεν είναι μόνο αβέβαιο. Είναι καταδικασμένο. Όσο ο λαός είναι καταδικασμένος στη φτώχεια, για μας δεν υπάρχει μέλλον. Κοίταξε οι εισφορές στο Ταμείο μας ήταν πάντα υψηλές. Και αν τις καλύπταμε τα προηγούμενα χρόνια, τις καλύπταμε γιατί στηρίξαμε την «φούσκα» στις κατασκευές των προηγούμενων χρόνων. Με τον τρόπο αυτό δεν στηρίξαμε την επιστήμη μας και κατά συνέπεια ούτε το επάγγελμά μας, αλλά αντίθετα εξυπηρετήσαμε πολιτικές αντιλαϊκές, και αυτό είναι που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Γιατί η επιστήμη μας αποϊδεολογοποιήθηκε εντελώς, και κατάντησε  κοντόθωρο εξειδικευμένο επάγγελμα.  Έχουμε καταλάβει ότι έχουμε τον λαό απέναντί μας; Έχουμε καταλάβει ότι ο λαός πια δεν μας εμπιστεύεται; Έχουμε καταλάβει ότι ακολουθήσαμε και ακολουθούμε λάθος δρόμο;

Κοίταξε στο έχω πει  και άλλη φορά. Τα προβλήματά μας θα επιλυθούν μόνο μέσα από την λύση των προβλημάτων του λαού. Η φτωχοποίηση του λαού υποβαθμίζει το δομημένο και αδόμητο περιβάλλον της πόλης. Και για να σου το εξηγήσω καλύτερα. Μεγάλο μέρος του λαού μας εδώ και καιρό  βρίσκεται είτε στα όρια της φτώχειας είτε κάτω από τα όρια αυτά. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα έξοδα για τις βασικές υλικές του ανάγκες, πόσο μάλλον την φροντίδα για την καλή κατάσταση της κατοικίας του. Η συντήρηση της κατοικίας είναι εδώ και καιρό έξω από τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Έξω από τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς είναι επίσης και η συντήρηση των κοινοχρήστων χώρων των κτιρίων.  Αυτό έχει σαν συνέπεια να υποβαθμίζεται καθημερινά η ποιότητα του δομημένου περιβάλλοντος που εξυπηρετεί τα στρώματα αυτά της κοινωνίας.

Η υποβάθμιση αυτή έχει αρχίσει να επηρεάζει και τα μεσαία στρώματα της κοινωνίας, όχι όμως με την ίδια ένταση καθώς τα στρώματα αυτά κατοικούν πια σε περιοχές με πιο  καινούργια κτίρια, και δεν έχουν τόσο έντονα προβλήματα καλής λειτουργίας. Δεν θα αργήσει όμως να έρθει.

Από την άλλη μεριά ακούμε για «πράσινη ανάπτυξη» για προγράμματα «εξοικονόμηση κατ’ οίκον» για  «επανάχρηση της πολεοδομημένης γης και αντικατάσταση κτηρίων σε περιοχές των πόλεων με ακατάλληλο και αποσαθρωμένο απόθεμα, με υποβαθμισμένο περιβάλλον» (ΝΟΚ), για «ταυτότητα κτιρίων», για…….για….για…. Όλοι μιλούν για προστασία του περιβάλλοντος, για αναβάθμιση του περιβάλλοντος, για καθαρό περιβάλλον, για περιβαλλοντικά ισοζύγια, για …για…. για…….

Και το αρμόδιο Υπουργείο, δηλώνει πως «πολιτική μας κατεύθυνση  είναι να λήξει η έννοια του  αυθαιρέτου» αλλά διατηρεί τον νόμο 4178/2013 που κρίθηκε «συνταγματικά ανεκτός» από το Συμβούλιο της Επικρατείας, την αντισυνταγματικότητα του άρθρου 11 του ΝΟΚ που αυξάνει τον Σ.Δ. (Συντελεστής δόμησης) σε όλη τη χώρα, ή ακόμη δεν την έχει πάρει χαμπάρι ή την γνωρίζει και σιωπά, δεν έχω διαβάσει καμιά δήλωση γι αυτό, για το Ελληνικό δηλώνει πως θα προστατευθεί το περιβάλλον  αλλά παραλείπει το πώς, το ίδιο και για τις Σκουριές, τώρα ξεκίνησε και το Τατόι και ποιος τη χάρη μας, έχουμε και τη «δημόσια διαβούλευση» διατηρούμε ότι «καλύτερο» άφησαν οι προηγούμενοι που ήταν καλοί στην παραπλάνηση του λαού, και σταματάω εδώ γιατί νομίζω ότι είπα αρκετά.

Και εμείς οι Μηχανικοί διαμαρτυρόμαστε για την ανεργία στον κλάδο, για τις υψηλές εισφορές στο Ταμείο, για…για…αλλά εξακολουθούμε να στηρίζουμε νόμους αντιλαϊκούς αφού χορηγούμε τις «βεβαιώσεις νομιμότητας», έτσι διαφημίζονται «βεβαιώσεις νομιμότητας σε προσιτές τιμές», έχουμε ξαμοληθεί στο κυνήγι του «ελάχιστου προστίμου»  «ένα πεντακοσάρικο το πρόστιμο και ένα πεντακοσάρικο για μένα», έχουμε «καλές τιμές για όλα» και διαφημίζουμε και την περιβόητη «ταυτότητα των κτιρίων» που θα είναι άλλο ένα «χαράτσι» για το λαό, και εμείς θα ξεχυθούμε στο κυνήγι της «έκδοσης ταυτότητας κτιρίου» λες και είμαστε «ασφαλίτες».

Και  αυτό πρέπει να σταματήσει, γιατί αν δεν σταματήσει θα συνεχίσουμε την υπέρμετρη υποκρισία των προηγούμενων χρόνων που όλοι καταδικάζαμε τα αυθαίρετα αλλά όλοι από την άλλη μεριά τα χτίζαμε , με διάφορες δικαιολογίες ότι «όλοι το κάνουν εγώ θα σώσω τον κόσμο» ή «ο ΓΟΚ φταίει και δεν μπορούμε να δείξουμε τις Αρχιτεκτονικές μας ικανότητες»  γι αυτό τον παραβλέπουμε και στηρίζουμε και τις απαιτήσεις του ιδιοκτήτη ή του εργολάβου, ή «εμείς κάνουμε υπεύθυνη δήλωση ότι το έργο εκτελέστηκε σύμφωνα με την άδεια, την ευθύνη της παρανομίας την έχει ο ιδιοκτήτης» και άλλες πολλές.

Με τον 4178/2013 η προηγούμενη Κυβέρνηση, μέσα στην δίψα που είχε να επιβάλλει «χαράτσια» στο λαό, περιέλαβε στον νόμο όλα τα ακίνητα από το 1955 και μετά τα χώρισε σε κατηγορίες τα πρώτα από την ισχύ του ΓΟΚ του 1955 μέχρι  τις 9/6/1975 (για κτίρια με αποκλειστική χρήση κατοικίας), τα δεύτερα από την ισχύ του ΓΟΚ55 έως 31/12/1982 και τα τελευταία από 1/1/1983 μέχρι την ισχύ του νόμου. Και εμείς αντί να καθίσουμε να αναρωτηθούμε το γιατί, να συμπεριληφθούν στον νόμο όλα αυτά τα ακίνητα καθόμαστε και ψαχνόμαστε πως θα βρούμε παράβαση, πως θα φουσκώσουμε τη δουλειά για να αυξήσουμε την αμοιβή μας, τον φοβερίζουμε ότι αν δεν το δηλώσει δεν θα μπορεί να το πουλήσει, ότι πρέπει το ακίνητό του να αποκτήσει τώρα πια «ταυτότητα» και πολλά και διάφορα.

 Και δεν έχουμε βγει να καταγγείλουμε τον νόμο, να ενημερώσουμε τον λαό ότι κανείς δεν πρέπει να πληρώσει το πρόστιμο για ακίνητα έως τις 31/12/1982. Δεν μπορεί να συμπεριλαμβάνονται στον ίδιο νόμο διαμέρισμα του 1960 με οικοδομική άδεια στο κέντρο της Αθήνας με το στέγαστρο του Calatrava στο Ολυμπιακό στάδιο και το Maull στο Μαρούσι που γίνανε και τα δύο χωρίς οικοδομική άδεια.

Δεν βγήκαμε να πούμε στην Κυβέρνηση : Δεν μπορείς να επιβάλεις πρόστιμο σε διαμέρισμα του 60 επειδή ο  φάκελος της άδειας είτε έχει χαθεί στην αρμόδια Πολεοδομία είτε έχει καταστραφεί, και να ζητάς από τον ιδιοκτήτη να πληρώσει σήμερα μετά από 55 χρόνια Μηχανικό για νέα αποτύπωση και άλλα σχετικά, γιατί  το Κράτος ποτέ δεν φρόντισε τα αρχεία των Υπηρεσιών αυτών, η οικοδομική άδεια ποτέ μέχρι το 1985 δεν αναφερότανε στα συμβόλαια, και να λες σήμερα ότι δεν μου αρκεί η σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας και τα σχέδια που την συνοδεύουν γιατί αυτό δεν αποτελεί απόδειξη ότι το κτίριο εκτελέστηκε σύμφωνα με την άδεια, και να ζητάς σήμερα ανασύσταση φακέλου.

Δεν βγήκαμε να πούμε: ότι εμείς οι Μηχανικοί της χώρας δεν στηρίζουμε νόμους αντιλαϊκούς, δεν συμμετέχουμε στην διαδικασία αυτή, απέχουμε από την διεκπεραίωση του νόμου. Και καταγγέλλουμε όποιον Μηχανικό στηρίξει τον αντιλαϊκό αυτό νόμο. 

Για να το κάνουμε όμως αυτό πρέπει να έχουμε μια δική μας πρόταση. Μια πρόταση βασισμένη στην πραγματική κατάσταση, μια πρόταση βγαλμένη από την ανάλυση της πραγματικής κατάστασης, με λαϊκό προσανατολισμό.

Έχουμε καταλάβει ποια στρώματα της κοινωνίας θίγει ο νόμος που επιβάλλει «παράβολο» πρόστιμο 500 ευρώ για ακίνητα με «αποκλειστική χρήση κατοικίας» που χτίστηκαν μέχρι το 1975; Έχουμε καταλάβει ότι τα ακίνητα αυτά επιβαρύνονται αναλογικά περισσότερο από αυτά που χτίστηκαν μετά το 1983; Έχουμε εντοπίσει ότι μιλάμε για άνευ σημασίας παραβάσεις; Αναρωτηθήκαμε γιατί στα κτίρια αυτά το «παράβολο» πρόστιμο των 500 ευρώ επιβάλλεται σε κάθε «διηρημένη ιδιοκτησία»;

Έχουμε καταλάβει ποια στρώματα της κοινωνίας θίγει ό νόμος που επιβάλλει «παράβολο» 500 ευρώ και καταβολή «του ενιαίου ειδικού προστίμου» για κτίρια που κτίστηκαν μέχρι τις 31/12/1982; Θυμάται κανείς ότι η Τρίτη φάση του νόμου του Τρίτση δεν έγινε γιατί τον «κατέβασε από το τραίνο» ο Αντρέας; Θυμάται κανείς γιατί; Θυμάται κανείς ποιος επέβαλλε υπέρογκα πρόστιμα στα ακίνητα αυτά το 2003 και είπε «όποιος έχει λεφτά να πάει στο Συμβούλιο Επικρατείας να το βγάλει αντισυνταγματικό, όποιος δεν έχει να το πληρώνει να τελειώνουμε»; Ξέρει κανείς πόσοι ιδιοκτήτες τρέχουν τώρα να τακτοποιήσουν τα άδικα και παράνομα πρόστιμα που επιβλήθηκαν τότε;

Έχουμε καταλάβει ότι ο στόχος είναι η ιδιοκτησία του λαού; Έχουμε καταλάβει ότι γινόμαστε «συνεργοί» σε ένα έγκλημα σε βάρος του λαού; Αν τα έχουμε καταλάβει  όλα αυτά, ήρθε η ώρα να το αποδείξουμε με πράξεις.