Η Κ.Υ.Α για την «Λειτουργία των Σχολείων» και η «τρισδιάστατη διάβαση πεζών»

 

Περιβάλλον: Διάβασες την Κοινή Υπουργική Απόφαση (Κ,Υ.Α) για την λειτουργία των Σχολείων;

Αρχιτέκτονας : Την διάβασα. Μόνο που δεν είναι Απόφαση για την λειτουργία των Σχολείων. Είναι απόφαση για τους κανόνες  λειτουργίας του  «parking παιδιών» που χάριν ευφημισμού ονομάζονται «Σχολεία».

Περιβάλλον: Μπορείς να μου το εξηγήσεις αυτό;

Αρχιτέκτονας: Κοίταξε το Σχολείο  υπάρχει  για να ικανοποιεί  ανάγκες παιδιών (μαθησιακές, κοινωνικές, κ.α). Δεν υπάρχει για να ικανοποιούν τα παιδιά τις απαιτήσεις του Σχολείου. Όταν οι όροι αυτοί αντιστρέφονται τότε ο χώρος του Σχολείου γίνεται χώρος «parking παιδιών», όπου τα παιδιά  υποχρεώνονται να  λειτουργούν με κανόνες «parking», και ξέρουμε ποιους εξυπηρετούν οι κανόνες αυτοί. Και η Κ.Υ.Α αυτό κάνει. Έχουμε μια απόφαση που περιγράφει με απίστευτη προχειρότητα ένα σχέδιο αντιμετώπισης του «κορονοϊού» το οποίο όμως δεν έλαβε υπ΄ όψιν του την υφιστάμενη πραγματικότητα, δεν άκουσε τις απόψεις των ανθρώπων που ζουν καθημερινά αυτή την πραγματικότητα, γονείς και εργαζόμενους. Είναι σαν να κτίζεις ένα σπίτι χωρίς να λαμβάνεις υπ΄ όψιν σου τις ανάγκες αυτού που θα το κατοικήσει.

Και για να σου εξηγήσω καλύτερα. Τον Οκτώβρη του 2019 δημοσιεύθηκε σε αρκετές εφημερίδες ένα άρθρο με τον φανταχτερό τίτλο :Ενισχύουν την ασφάλεια. Oι πρώτες τρισδιάστατες διαβάσεις πεζών στην Αθήνα φτιάχτηκαν στο Χαλάνδρι  Και τονίζει  στο άρθρο «Στόχος του συγκεκριμένου πρότζεκτ είναι να ευαισθητοποιηθεί το κοινό σε θέματα σωστής οδικής συμπεριφοράς και ταυτόχρονα να ενισχυθεί η ασφάλεια στους δρόμους, δημιουργήθηκαν οι  διαβάσεις τριών διαστάσεων (3D), περιμετρικά του 2ου Δημοτικού Σχολείου και του 2ου Νηπιαγωγείου Χαλανδρίου, στις οδούς Φιλ. Λίτσα, Σεβ. Καλλισπέρη και Αισχύλου στο κέντρο του Χαλανδρίου. Οι διαβάσεις αυτές είναι σχεδιασμένες ώστε να μοιάζουν ότι αιωρούνται πάνω από το οδόστρωμα, δημιουργώντας μία οφθαλμαπάτη που είναι ορατή από τους οδηγούς που πλησιάζουν στα εν λόγω σημεία.» 

Τώρα αν δούμε με λίγη προσοχή τις φωτογραφίες θα διαπιστώσουμε ότι οι διαβάσεις αυτές είναι εντελώς άχρηστες, γιατί τα πεζοδρόμια που υπάρχουν από την μια και την άλλη πλευρά της διάβασης είναι τόσο στενά που κανένα παιδί δεν χωράει να περπατήσει  μα ασφάλεια και άνεση, γιατί υπάρχουν και τα πεύκα στο πεζοδρόμιο με τους λάκκους που τα περιβάλλουν και κινδυνεύει να σπάσει και κανένα πόδι αν γλιστρήσει. Πως λοιπόν το παιδί θα χρησιμοποιήσει την διάβαση αυτή αφού ούτε από την μία ούτε από την άλλη πλευρά της διάβασης δεν υπάρχει ασφαλές και άνετο πεζοδρόμιο; 

ι.

Το να πας ένα παιδί είτε στο 2^ο  Νηπιαγωγείο είτε στο 2^ο  Δημοτικό Σχολείο  του Χαλανδρίου είναι Γολγοθάς και το ξέρω από προσωπική πείρα. Το παιδί είναι υποχρεωμένο να περπατά σε στενά πεζοδρόμια είναι υποχρεωμένο να αναπνέει την μπόχα των κάδων σκουπιδιών που δεν έχουν πλυθεί ποτέ, είναι υποχρεωμένο να περπατά στους δρόμους γιατί τα πεζοδρόμια είναι κατειλημμένα  είτε από αυτοκίνητα είτε από τους λάκκους των δέντρων. είναι υποχρεωμένο………

Και αντί να κάτσουν κάτω και να δουν πως θα διορθώσουν το πρόβλημα της υφιστάμενης κατάστασης που αντιμετωπίζουν γονείς και παιδιά για να πάνε είτε στο Νηπιαγωγείο είτε στο Δημοτικό Σχολείο, φτιάξανε μια  «τρισδιάστατη διάβαση που ενισχύει την ασφάλειά» λένε, έξω από το Σχολείο και νομίζουν ότι με αυτό έλυσαν το πρόβλημα της μετακίνησης με ασφάλεια των παιδιών.

Με το ίδιο πνεύμα συντάχθηκε και η Κ.Υ. Α.  για την λειτουργία των  Σχολείων. 

Η Κ.Υ.Α