Περιβάλλον: Δεν φτάνει η απόφαση του ΚΑΣ να «κοπούν» 2 όροφοι από το κτίριο στην περιοχή Μακρυγιάννη , οι διατάξεις του ΝΟΚ/2012 που αυξάνουν την δόμηση σε ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ πρέπει να καταργηθούν

Περιβάλλον: Οι εφημερίδες γράφουν με φανταχτερούς τίτλους  ότι το ΚΑΣ αποφάσισε να «κοπούν»  2 όροφοι από το 10όροφο κτίριο στην περιοχή του Μακρυγιάννη που κρύβει την Ακρόπολη. Αλλά πουθενά δεν είδα τι ακριβώς λέει η απόφαση, όσο κι αν έψαξα δεν την βρήκα πουθενά δημοσιευμένη.

Αρχιτέκτονας: Βλέπω ότι έγινες  καχύποπτος.

Περιβάλλον: Δεν είμαι «καχύποπτος», και παλαιότερα υπήρχαν αποφάσεις και του ΣΤΕ και άλλων Υπηρεσιών  του Υπουργείου Περιβάλλοντος (ΣΧΟΠ, ΕΠΑΕ, κλπ)  για τα κτίρια του Βωβού, αλλά κανένα δεν κατεδαφίστηκε. Και με την «Μεταφορά Συντελεστή δόμησης» υπήρχαν αποφάσεις του ΣΤΕ, αλλά το Υπουργείο πάντα τις τακτοποιούσε μέχρι που κτίστηκε όλη η Κηφισίας. Και δεν συνεχίζω γιατί τα έχουμε συζητήσει παλιότερα. Από την απόφαση να «κοπούν» μέχρι την «διαταγή κατεδάφισης» και μέχρι την «διαταγή εκτέλεσης της κατεδάφισης» υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος. Το έχω ξαναδεί το έργο. Οι αποφάσεις «εκδίδονται» αλλά η «διαταγή κατεδάφισης» δεν εκδίδεται ποτέ, και αν κατά «λάθος» εκδοθεί, τότε βγαίνει μια απόφαση δικαστηρίου που λέει ότι η   «διαταγή εκτέλεσης της  κατεδάφισης»  δεν μπορεί να «εκτελεστεί» γιατί «προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στο κτίριο».

Αποκλειστική ευθύνη στην κατάσταση τη σημερινή έχει το Υπουργείο Περιβάλλοντος με τον ΝΟΚ/2012 (Νέο Οικοδομικό Κανονισμό) που αύξησε άμεσα και έμμεσα την Δόμηση με τα άρθρα 10 και 11. Το έχουμε αναλύσει σε προηγούμενες συζητήσεις μας. Το κτίριο το συγκεκριμένο ποτέ δεν θα μπορούσε να φτάσει τους 10 ορόφους χωρίς τις ευεργετικές διατάξεις  του ΝΟΚ/2012 Είναι απλοί υπολογισμοί πρακτικής αριθμητικής, δεν χρειάζεται αλγόριθμος, για να το καταλάβει κανείς. Το κτίριο έφτασε τους 10 ορόφους γιατί οι διατάξεις του ΝΟΚ/2012 το επιτρέψανε .

 Και αυτές οι διατάξεις ισχύουν για όλη τη χώρα. Και αυτό το γνωρίζουν και στο ΣΤΕ και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. Γνωρίζουν επίσης πολύ καλά ότι η  «αύξηση της δόμησης των κτιρίων» που απορρέει από την εφαρμογή του ΝΟΚ/2012 είναι αντισυνταγματική γιατί προκαλεί επιβάρυνση του Περιβάλλοντος.  Προσποιούνται ότι δεν τα γνωρίζουν, γιατί αυτό απαιτούν τα επενδυτικά συμφέροντα.

Ας μη  κρύβονται λοιπόν πίσω από αποσπασματικές αποφάσεις, γιατί το θέμα δεν είναι μόνο η «οπτική επαφή» με την Ακρόπολη, είναι και ο αερισμός και  η θέα, των ήδη υφιστάμενων κτιρίων σε ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, η ισότητα των πολιτών απέναντι στο  νόμο.

 Οι παλαιότερες συζητήσεις μας για το θέμα :

 Τα «ψηλά κτίρια» στην περιοχή του Μακρυγιάννη και τα άρθρα 10 &11 του ΝΟΚ/2012

Το πρόβλημα των «ψηλών» κτιρίων δεν λύνεται με τον «τσακωμό» των Δημόσιων Υπηρεσιών. Λύνεται μόνο με την με την κατάργηση της αύξησης της δόμησης που νομοθετήθηκε με τα άρθρα 10 & 11 του ΝΟΚ/2012

Το ΥΠΕΝ να μην «υποκρίνεται» ότι «θα γίνουν παρεμβάσεις ….μετά τις μεταβολές του 2012» και να αναστείλει άμεσα την ισχύ των άρθρων 10 & 11 του ΝΟΚ/2012 γιατί η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ περιβαλλοντική υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του Λαού που προκαλούν είναι μεγάλη, εγκληματικά μεγάλη.

Η δήλωση του Υπουργού ΠΕΝ Κωστή Χατζηδάκη : «Το Νέο Περιβαλλοντικό σ/ν είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά» και η Blackrock

Περιβάλλον: Τα έμαθες; Η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να ψηφίσει στη Βουλή τον «Εκσυγχρονισμό  της Περιβαλλοντικής  Νομοθεσίας». Και ο Υπουργός ΠΕΝ Κωστής Χατζηδάκης  δήλωσε μετά την τηλεδιάσκεψη που είχε με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις : «Δεν υπήρξα ποτέ εραστής της ακινησίας. Ούτε έχω ξεχάσει όσα έμαθα 13 χρόνια στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο. Είμαι βέβαιος ότι τελικά κάθε καλόπιστος κριτής θα συμφωνήσει ότι ο νόμος, που θα ψηφιστεί θα είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά»[1].  Εγώ  όμως αυτό το « βήμα μπροστά» δεν το βλέπω,

Αρχιτέκτονας: Δεν το βλέπεις γιατί δεν διάβασες τα τελευταία νέα. Πριν από λίγες μέρες στην Ιταλική εφημερίδα « il Fatto Quotidiano»[2] δημοσιεύθηκε η παρακάτω είδηση: «Περιβάλλον, η Blackrock σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις βιώσιμες επενδύσεις. Αλλά είναι συνεταίρος των  μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου που μολύνουν το περιβάλλον ».

Ο ρόλος της λέει στο άρθρο είναι  «Να επιτηρεί  για την σωστή ένταξη των κριτηρίων της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας στις στρατηγικές του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος». «Και όλα αυτά γίνανε», τονίζεται στην  εφημερίδα,  «στην διάρκεια της πιο σοβαρής υγειονομικής και οικονομικής κρίσης στην ιστορία. Η Επιτροπή της ΕΕ θυμήθηκε ότι υπάρχει ένας πλανήτης που πρέπει να σωθεί, αλλά μέσα στην «ίσως» δικαιολογημένη  βιασύνη της» -γιατί τόση βιασύνη  αναρωτιέμαι- « ανέθεσε το καθήκον αυτό στην Blackrock, την αμερικανική  εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, η οποία έχει σημαντικές μετοχές σε όλες τις μεγάλες εταιρείες  του κόσμου που μολύνουν το περιβάλλον και σχεδόν πάντα καταψηφίζει τις αποφάσεις υπέρ του περιβάλλοντος» .

Τώρα κατάλαβες σε τι είναι «μπροστά» ο κ. Υπουργός; Κατάφερε, μέσα στη σημερινή υγειονομική και οικονομική κρίση, να είναι ο πρώτος Υπουργός Περιβάλλοντος Ευρωπαϊκής χώρας που  έχει έτοιμο για ψήφιση ένα Νόμο που  Εκσυγχρονίζει την Πολεοδομική μας Νομοθεσία σύμφωνα με τις απαιτήσεις του «Υψηλού Συμβούλου» της  ΕΕ που λέγεται Blackrock. Γι αυτό περηφανεύεται ότι είναι «μπροστά».

Περιβάλλον: Τώρα κατάλαβα.

Αρχιτέκτονας: Να  σε ρωτήσω, εσύ πήγες στη τηλεδιάσκεψη;

Περιβάλλον: Πήγα. Αλλά μου είπαν ότι δεν έχω δικαίωμα να πάρω μέρος σ’ αυτή γιατί δεν είμαι κατάλληλα «τηλεκαταρτισμένος».

---

[1]Χατζηδάκης: Το νέο περιβαλλοντικό ν/σ είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά

[2]Ambiente, Blackrock consulente della Commissione Ue sugli investimenti sostenibili.

Κορονοϊός: Δάσκαλοι και καθηγητές στο Δημόσιο Σχολείο του Παλέρμο «Giovanni Falcone» : «Το μάθημα εξ αποστάσεως –διαδικτυακό μάθημα- περνά σε δεύτερη μοίρα όταν στα σπίτια των μαθητών μας δεν υπάρχει φαγητό».

Κορονοϊός: Δάσκαλοι και καθηγητές στο Δημόσιο  Σχολείο του Παλέρμο[1] «Giovanni Falcone» της συνοικίας Zen 2:  «Το μάθημα εξ αποστάσεως –διαδικτυακό μάθημα- περνά σε δεύτερη μοίρα όταν στα σπίτια των μαθητών μας δεν υπάρχει φαγητό».

Αυτό δηλώνουν η Διευθύντρια, οι Δάσκαλοι και οι Καθηγητές  του  Σχολείου –Νηπιαγωγείο, Δημοτικό, Γυμνάσιο- «Giovanni Falcone»   στη συνοικία Zen 2 του Παλέρμο, και προχώρησαν σε μια κίνηση προσφέροντας πρώτα οι ίδιοι χρήματα για να αγοράσουν τα απαραίτητα για τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης.

«Σε μια πραγματικότητα»  λένε « όπως αυτή της συνοικίας Zen 2  όπου πολλοί γονείς τα βγάζουν με δυσκολία πέρα με μεροκάματα στην καθαριότητα, ή με την πώληση φρούτων και λαχανικών σε πάγκους στις γωνιές των δρόμων, ή με άλλες ευκαιριακές δουλειές, η κρίση του κορονοϊού δημιούργησε μια κατάσταση έντονα ανησυχητική. Κανείς δεν μπορεί να βγει από το σπίτι και στο σπίτι δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό του ευρώ εδώ και εβδομάδες».  

Στο Σχολείο  «Giovanni Falcone» δεν χτύπησαν μόνο ένα κουδούνι κινδύνου αλλά αποφάσισαν να μπουν οι ίδιοι στο πρόβλημα, να κάνουν κάτι.  Η Διευθύντρια Daniela Lo Volpe δήλωσε : «Δεν μπορούσαμε, να προτείνουμε μαθήματα, να διηγηθούμε παραμύθια, όταν τα τραπέζια στο σπίτι είναι άδεια από φαγητό. Το Σχολείο είναι μια κοινότητα. Αυτές τις μέρες άκουσα μάνες απελπισμένες. Ποτέ δεν ακούμπησα με το χέρι τόση φτώχεια. Κοιταχτήκαμε λοιπόν Δάσκαλοι και Καθηγητές στα μάτια και αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι. Το ονομάσαμε «Επιδράσεις του κορονοϊού»  και στη σελίδα Facebook του Σχολείου γράψαμε: «Το Σχολείο μας αποφάσισε να κατέβει στον αγώνα στήριξης των οικογενειών της συνοικίας μας που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, καθώς τους λείπουν βασικά προϊόντα διατροφής, και προχωράει στην  συγκέντρωση χρημάτων για την αγορά βασικών ειδών διατροφής. Η διανομή θα γίνει μέσω των Δημόσιων υπηρεσιών της συνοικίας μας.  Ευτυχώς  το supermarket «Olimpo» της συνοικίας μας προσφέρθηκε να παραλάβει τα voucher των 50 ευρώ και να χαρίσει και  επί πλέον ψώνια ίσο με το 5% του voucher».

«Η αρχική ιδέα», λέει η Διευθύντρια, « ήταν να  παραδώσουμε εμείς  τα τρόφιμα στα σπίτια, αλλά η απαγόρευση της κυκλοφορίας μας σταμάτησε. Το πρώτα δέκα voucher έχουν ήδη παραδοθεί από εμάς στις οικογένειες και στη σελίδα Facebook του Σχολείου μας ήρθαν οι πρώτες φωτογραφίες από τα σπίτια με τα ψώνια. Βλέποντας τις φωτογραφίες που μας έστειλαν οι μαθητές μας, συνεχίζει η Διευθύντρια, συγκινηθήκαμε όλοι. Το Σχολείο μας  είναι ένα σπουδαίο σημείο αναφοράς,  όχι μόνο σαν τόπος διδασκαλίας , αλλά κάτι παραπάνω. Είμαστε οι πιο κοντινοί στις οικογένειες των μαθητών μας. Οι μανάδες με δάκρυα απευθύνθηκαν σε μας όταν δεν είχαν τίποτε να ταΐσουν τα παιδιά τους, γιατί μας αισθάνονται κοντινούς στα προβλήματά τους. Η συλλογή χρημάτων θα συνεχιστεί για όσο καιρό χρειαστεί και στο τραπεζικό λογαριασμό του Σχολείου μπορεί όποιος θέλει να καταθέσει χρήματα με την σημείωση « Για την στήριξη των οικογενειών»».

Σημείωση : Το κείμενο είναι μία σύνθεση από τα κείμενα που δημοσιεύθηκαν στις Ιταλικές εφημερίδες και αναγράφονται στην ιστοσελίδα του Σχολείου, και μεταφράστηκαν από εμένα.

Φωτογραφίες τη συνοικίας εδώ:Συνοικία Zen 2

Η ιστοσελίδα του Σχολείου εδώ: Scuola "Giovanni Falcone"

Φωτογραφίες του Σχολείου εδώ: Tο Σχολείο

---

[1] Η συνοικία Zen 2 (Ζώνη βόρειας επέκτασης) του Παλέρμο στη Σικελία (Ιταλία) είναι μια συνοικία υποβαθμισμένη όπου η νεολαία έχει δύο δρόμους να διαλέξει ή αυτόν του Σχολείου και της Ζωής  ή αυτόν του δρόμου της παρανομίας και της εγκληματικότητας. Το Σχολείο που φέρει το όνομα του «Giovanni Falcone»  Ιταλού δικαστή που πολέμησε την μαφία και δολοφονήθηκε από αυτή το 1992, κάνει μεγάλο αγώνα για να απομακρύνει τα παιδιά από την δεύτερη επιλογή, γι αυτό και έχει δεχτεί πολλές επιθέσεις, έχει υποστεί βανδαλισμούς, έχει γίνει στόχος εκφοβισμού κ.α.

«Κόκκινα δάνεια» η τελευταία πράξη ενός «προμελετημένου εγκλήματος» - Ας «ανοικοδομήσουμε την πραγματική ιστορική μας μνήμη»

Περιβάλλον: Διάβασες τα μέτρα της Κυβέρνησης για τα  «κόκκινα δάνεια της πρώτης κατοικίας»;

Αρχιτέκτονας: Τα διάβασα. Πραγματοποιείται η τελευταία πράξη ενός «προμελετημένου εγκλήματος».

Περιβάλλον: Τι εννοείς;

Αρχιτέκτονας: Κοίταξε σκοπός τους ήταν να βγάλουν τη «ζωή των λαών στο ενοίκιο» να την  «νοικιάζουν οι έχοντες»  σε τιμές «πιστοποιημένες» από τις «πιστοποιημένες από τους έχοντες» Κυβερνήσεις. Η «ζωή» της οικογένειας που θα χάσει το σπίτι της λόγω «κόκκινου δανείου» θα «νοικιάζεται» από ότι διάβασα 210,00ευρώ/μήνα. Και πρόσεξε η «ζωή» του θα νοικιάζεται, γιατί αν πρόσεξες  θα του «παίρνουν» «κινητή και ακίνητη περιουσία». Αυτή είναι η τιμή «πιστοποίησης ανθρώπων με κόκκινα δάνεια»  που καθόρισε η «φιλεύσπλαχνη» Κυβέρνηση.

Περιβάλλον: Τι θες να πεις με  τον όρο «πιστοποίηση»;

Αρχιτέκτονας: Κοίταξε, «πιστοποίηση» σημαίνει : « η επαλήθευση και γραπτή επικύρωση από έναν ανεξάρτητο φορέα με αναγνωρισμένη ικανότητα, σχετικά με το αν τα χαρακτηριστικά ενός προσώπου ή οργανισμού ή προϊόντος, βρίσκονται σε συμφωνία με τις σχετικές απαιτήσεις» [1] Αυτό μας λένε τα «σύγχρονα» λεξικά. Κάποτε δεν συμπεριελάμβαναν, ξεκάθαρα τουλάχιστον, τους ανθρώπους σ’ αυτά, σήμερα συμπεριλαμβάνονται γιατί ο «ανθρωπισμός» της  παγκόσμιας κυρίαρχης τάξης, ο «αστικός ανθρωπισμός» που λέγαμε, άλλαξε, «εκσυγχρονίστηκε» και  λέει ότι: ο «άνθρωπος έχει αξία γιατί είναι άνθρωπος, αλλά  στη σημερινή εποχή κάθε «αξία» πρέπει να έχει και «εμπορική τιμή». Είναι λοιπόν απαραίτητο να καθοριστεί η «εμπορική τιμή της ανθρώπινης αξίας», για να μπορεί να «συναλλάσσεται» - να πουλιέται και να αγοράζεται ήθελε να πει, αλλά προτίμησε μια πιο κομψή λέξη – στο παγκόσμιο χρηματιστήριο. Για τον «καθορισμό» αυτό απαιτείται η «πιστοποίηση των χαρακτηριστικών της από «ανεξάρτητους φορείς».

Περιβάλλον: Και γιατί μιλάς για τελευταία  πράξη ενός «προμελετημένου εγκλήματος»

Αρχιτέκτονας: Γιατί το έγκλημα αυτό μελετήθηκε από την κυρίαρχη τάξη στο τέλος της δεκαετίας του 70, μετά το 1989 άρχισε η εφαρμογή του,  αλλά η ολοκλήρωση  της πραγματοποίησής του απαιτούσε βάθος χρόνου. και απαιτούσε βάθος χρόνου γιατί άλλαζε το περιεχόμενο των μέχρι τότε κοινωνικών –ανθρωπιστικών- αξιών. Και ήξερε ότι οι νέες «κοινωνικές αξίες» που ήθελε να επιβάλλει στους λαούς, για να είναι εξυπηρετικές στα νέα της σχέδια θέλουν βάθος χρόνου γιατί αυτές πρέπει να αφομοιωθούν από τους λαούς και να γίνει και η αναπαραγωγή του απαραίτητου ανθρώπινου δυναμικού που θα λειτουργεί με αυτές.

Στη χώρα μας ένα από τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για την «αφομοίωση των νέων κοινωνικών αξιών και την αναπαραγωγή του ανθρώπινου δυναμικού σύμφωνα με αυτές » ήταν η «αυθαίρετη δόμηση». Και ήταν η «αυθαίρετη δόμηση» γιατί, όπως σου είχα πει[2] παλαιότερα έχει «μεγάλη γκάμα επιρροής», και ήταν αυτό που «βοήθησε» να γίνει πράξη το σχέδιο  της μετατροπής της  «πολιτικής ψήφου» σε «ψήφο συναλλαγής». Για το λόγο αυτό και διήρκησε πάνω από  20 χρόνια. Και δεν συνεχίζω γιατί νομίζω ότι το θέμα αυτό το έχουμε εξαντλήσει σε παλαιότερες συζητήσεις μας. Μην ξεχνάς ότι τότε καλλιεργήθηκαν  στοιχεία «ψευτοαριστοκρατισμού» και περιφρονήθηκε η παραγωγική εργασία,  απαξιώθηκε η χειρονακτική,  επιβραβεύτηκε ο παρασιτισμός και η θεσιθηρία. Κυκλοφορούσαν προγράμματα με τρόπους κατάκτησης κοινωνικής θέσης που προωθούνταν από τα ΜΜΕ, με πρότυπα μιμητισμού, όπου κυριαρχούσε ο αθέμιτος ανταγωνισμός  και η περιφρόνηση του κατώτερου.

Και φτάσαμε σήμερα να μας λένε ότι  ο «άστεγος» είναι «πιστοποιημένος άστεγος» δεν  ενδιαφέρει το πώς και γιατί έγινε «άστεγος», αυτό που  ενδιαφέρει είναι να μπει σε ένα πρόγραμμα «πιστοποιημένης προστασίας αστέγων», αυτό «διαθέτει» σήμερα η «πιστοποιημένη εξουσία». Τα «κόκκινα δάνεια» είναι «πιστοποιημένα κόκκινα» δεν ενδιαφέρει το πώς και γιατί γίνανε «κόκκινα», αυτό που ενδιαφέρει είναι να πουληθεί το «ανθρώπινο εμπόρευμα κόκκινα δάνεια» στα funds να έχουν «ανθρώπους για χρόνια εκμετάλλευση». Η «αυθαίρετη δόμηση» των λαϊκών στρωμάτων είναι «πιστοποιημένη αυθαίρετη» δεν μας ενδιαφέρει  ούτε πως πραγματοποιήθηκε ούτε ποιους σκοπούς εξυπηρέτησε, σήμερα «πιστοποιείται αυθαίρετη» και πρέπει να πληρώσει «πρόστιμο τακτοποίησης», ενώ το «αυθαίρετο Mall»  του Λάτση στο Μαρούσι δεν είναι  «αυθαίρετο» γιατί καμιά Κυβέρνηση της Χώρας δεν «πιστοποίησε» την «αυθαιρεσία» του, αντίθετα όλες οι Κυβερνήσεις της χώρας μας «αγωνίστηκαν» και «πιστοποίησαν» τη «νομιμότητά» του.   Η «Υποβάθμιση» του κέντρου της Αθήνας είναι «πιστοποιημένη υποβάθμιση» δεν ενδιαφέρει πως και γιατί έγινε, αυτό που ενδιαφέρει σήμερα είναι η «αναβάθμιση», ο «εξευγενισμός» της περιοχής, όπως επινόησαν σήμερα κάποιοι να λέγεται,  αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να αδειάσουν τα κτίρια από τα «πιστοποιημένα ανθρώπινα μπάζα».  Στα «Εξάρχεια» είναι «πιστοποιημένο ότι είναι εγκαταστημένη η παραβατικότητα» γιατί φροντίζει  «πρόσφυγες» και το δικαίωμα αυτό δεν είναι «πιστοποιημένο», «πιστοποιημένη» είναι η Μόρια, άρα πρέπει να «κατασταλεί».

Τι εννοούμε όταν μιλάμε για «προοδευτική» λύση στα προβλήματα της Πόλης;

Περιβάλλον: Πολλές συζητήσεις οργανώνονται  σήμερα, και είναι έντονη η συμμετοχή των «προοδευτικών» Αρχιτεκτόνων  γύρω από θέματα που αφορούν την κατοικία, το μεγάλο πρόβλημα των «αστέγων» των «κόκκινων δανείων», τον «δημόσιο χώρο της πόλης», την «καταστολή» στην πόλη, κ.α., αλλά οι αναλύσεις που κάνουν  και οι λύσεις που βλέπω να δίνουν, έχουν κάτι που δεν με πείθει.

Αρχιτέκτονας:  Τα βασικό και κυρίαρχο θέμα είναι η Πόλη. Όλα τα παραπάνω είναι επί μέρους θέματα που αφορούν προβλήματα της λειτουργίας της πόλης. Η Πόλη όμως δεν είναι ομοιόμορφη και μονότονη χωρικά, είναι χωρισμένη σε ταξικές περιοχές. Και είναι ταξική γιατί η κοινωνία δεν είναι ομοιόμορφη και μονότονη, είναι χωρισμένη  σε τάξεις όπως λέμε. Στην Πόλη λοιπόν κυρίαρχη και κυριαρχούμενες τάξεις καταλαμβάνουν διαφορετικές  περιοχές της πόλης, συγκεκριμένες και οριοθετημένες, που καθορίζονται κάθε φορά από την κυρίαρχη τάξη, και η πραγματοποίησή τους εξαρτάται από την αποδοχή ή την αντίσταση των κυριαρχούμενων τάξεων.  

Όταν λοιπόν θέλουμε να μιλήσουμε για κάποιο πρόβλημα που δημιουργείται σε συγκεκριμένη περιοχή της πόλης, πρέπει να ξεκινήσουμε από το τι επιδιώκει η κυρίαρχη τάξη στην περιοχή –πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά-, ποια μέσα χρησιμοποιεί για να το πετύχει, ποιες είναι οι επιπτώσεις στους ανθρώπους που ζουν στην περιοχή, ποιες είναι οι επιπτώσεις στις γύρω περιοχές και γενικά στην πόλη.

Μη ξεχνάμε ότι η κυρίαρχη τάξη επεμβαίνει στην πόλη για να ικανοποιήσει δικά της συμφέροντα, που πάντα όμως τα συνδέει με «δήθεν» συμφέροντα των κατώτερων τάξεων. Ο «άστεγος» είναι δημιούργημά της, δεν ξεφύτρωσε από το πουθενά, στερήθηκε το δικαίωμα της εργασίας, το δικαίωμα του ελάχιστου εισοδήματος, το δικαίωμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το δικαίωμα της πρόσβασης στην υγεία. Και όλα τα παραπάνω τα επέβαλλε η κυρίαρχη τήξη με την πολιτική  που εφάρμοσε. Τα «κόκκινα δάνεια» είναι αποτέλεσμα πάλι της πολιτικής που εφάρμοσε. Γίνανε «κόκκινα» γιατί έγινε «κόκκινο» το ελάχιστο εισόδημα, έγινε «κόκκινη» η ποιότητα της διαβίωσης, η ποιότητα της αξιοπρέπειας, η ποιότητα της ζωής.

Η κατοικία είναι το τελευταίο που χάνει κανείς. Προηγούνται πάντα όλα τα παραπάνω. Για να ξανακερδίσει λοιπόν το «δικαίωμα στην κατοικία» πρέπει συγχρόνως να αγωνιστεί να  ξανακερδίσει το δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, στην παιδεία, στην αξιοπρέπεια, στη ζωή. Το «δικαίωμα στην κατοικία» δεν είναι ένα «δικαίωμα» ξεχωριστό, ανεξάρτητο, μεμονωμένο, και ασύνδετο με τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, είναι ένα «δικαίωμα» που αποτελεί μέρος των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και πετυχαίνεται μόνο μέσα από την διεκδίκηση του συνόλου των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ο «άστεγος», ο «μελλοντικά άστεγος» λόγω «κόκκινου δανείου», ο «στεγασμένος» σε άθλιες συνθήκες –χωρίς θέρμανση, ηλεκτρικό και νερό-, ο «στεγασμένος» που προσπαθεί με όλες τις δυνάμεις του να κρατήσει την «στέγη» του μειώνοντας όμως στο ελάχιστο,  και πολλές φορές κάτω από το ελάχιστο,  τα βασικά έξοδα για την επιβίωσή του, δεν είναι αφηρημένες έννοιες, είναι «άνθρωποι» που στερούνται βασικά στοιχεία διαβίωσης,  και είναι αυτά τα βασικά στοιχεία ανθρώπινης διαβίωσης που οδηγούν είτε στην απώλεια της κατοικίας είτε στην προβληματική στέγαση.

Και ο «δημόσιος χώρος» της πόλης όμως δεν είναι ομοιόμορφος σε όλη την πόλη. Είναι ταξικά διαμορφωμένος. Αυτό μας λέει η πραγματικότητα. Και είναι ταξικά διαμορφωμένος, γιατί η κυρίαρχη τάξη που καθορίζει το περιβαλλοντικό ισοζύγιο των περιοχών της πόλης, το ορίζει με ταξικά κριτήρια. Όταν λοιπόν σε μια περιοχή υποβαθμίζονται τα βασικά στοιχεία επιβίωσης των ανθρώπων που ζουν σ’ αυτή, τότε υποβαθμίζεται το κτιριακό αποτύπωμα της περιοχής, και υποβαθμίζεται περαιτέρω η ήδη υποβαθμισμένη  ποιότητα του δημόσιου χώρου. Οι παραπάνω κατηγορίες των ανθρώπων με προβλήματα στέγης δεν είναι δυνατόν να αγωνιστούν, και δικαιολογημένα, για την ποιότητα του «δημόσιου χώρου». Είναι πέρα από τις δυνάμεις τους και τις αντοχές τους. Γιατί δικαιολογημένα δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι ο «δημόσιος χώρος» της περιοχής τους, αποτελεί μέρος της ποιότητας της ζωής τους - που δεν έχουν -, γιατί είναι επέκταση της κατοικίας τους- που δεν έχουν, ή έχουν αλλά δεν έχει καμιά ποιότητα, ή έχουν αλλά κινδυνεύουν μέρα με την μέρα να την χάσουν-, της καθημερινότητάς τους, της ζωής τους στην πόλη. Ο «δημόσιος χώρος» όμως της πόλης δεν υποβαθμίζεται γιατί ένα πρωί έπεσε η «υποβάθμιση» από τον ουρανό και κτύπησε τον «δημόσιο χώρο», υποβαθμίζεται γιατί έχει πρώτα υποβαθμιστεί η ζωή των ανθρώπων -γιατί έχουν καταργηθεί βασικά ανθρώπινα δικαιώματα- που ζουν στον χώρο αυτό.

Βλέπουμε λοιπόν ότι τα προβλήματα της «στέγης» και του «δημόσιου χώρου» είναι άμεσα συνδεμένα και σε αλληλοεξάρτηση με τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Αν θέλουμε λοιπόν να δώσουμε προοδευτική λύση στα παραπάνω θέματα πρέπει να τα δούμε στη σύνδεσή τους στην αλληλοεξάρτησή τους, και όχι μεμονωμένα. Τον «κατακερματισμό» τον χρησιμοποιεί η κυρίαρχη τάξη. Γιατί ο «κατακερματισμός» την εξυπηρετεί να χρησιμοποιήσει  το πιο αποτελεσματικό «όπλο», που χρησιμοποιεί  χρόνια τώρα για να πετυχαίνει στους στόχους της. Είναι το «όπλο»  που λέγεται «φιλανθρωπία» στο όνομα της οποίας θυσιάστηκαν λαοί ολόκληροι, γιατί με το «όπλο» αυτό στα χέρια της ρίχνει τους λαούς σε ένα  βαθύ και σκοτεινό πηγάδι, όπου κάποιοι είναι πιο ψηλά και έχουν λίγο φως, κάποιοι πιο χαμηλά και έχουν ημίφως, και οι τελευταίοι είναι στον πάτο και στο βαθύ σκοτάδι,  αλλά κανείς δεν μπορεί να βγει από αυτό.

Και σήμερα κυκλοφορούν πολλές αναλύσεις και λύσεις για τα προβλήματα της πόλης που περιέχουν στοιχεία «κατακερματισμού» και «φιλανθρωπίας». Αλλά «προοδευτική φιλανθρωπία» δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και ούτε μπορεί ποτέ να υπάρξει. Είναι «συντηρητική»  που χρησιμοποιεί τον «κατακερματισμό» σαν  «ψευτοπροοδευτικό πέπλο» για να κρύψει τον «συντηρητισμό» της.

Ο Λαός μας έχει δικές του λέξεις για κάθε περίσταση, δεν χρειάζεται νέες, και χρόνια χρησιμοποιεί την λέξη «τραμπούκος» στη θέση της λέξης «troubleshooter».

Περιβάλλον: Το άκουσες; Ο κ. Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων δήλωσε ότι «δεν υπάρχει απόλυτη προστασία της πρώτης κατοικίας σε καμία προηγμένη οικονομία για να προσθέσει, ούτε πρέπει να υπάρχει, διότι είναι επιζήμια για την οικονομία». Και ο τομεάρχης Οικονομίας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ  δήλωσε… ….

Αρχιτέκτονας:  Μη συνεχίζεις . Τις διάβασα όλες.  

Περιβάλλον: Και τι έχεις να πεις;

Αρχιτέκτονας: Τίποτε. Κοίταξε η πολιτική μας σκηνή σήμερα, και όχι μόνο η πολιτική, είναι γεμάτη από πρόσωπα που πάσχουν από το σύνδρομο του «καριερισμού». Τα πρόσωπα αυτά επιδιώκουν με όλα τα μέσα ρόλους διαχείρισης της εξουσίας.  προσπαθούν με νύχια και με δόντια να διατηρηθούν ή και να ανέβουν σκαλοπάτια εξουσίας, τυφλώνονται από τον πόθο του καριερισμού τους, και εκτελούν με πάθος και με «απέραντο ενθουσιασμό» ότι τους ανατεθεί.

Περιβάλλον: Ο κ.  Πρωθυπουργός δήλωσε ότι ο κ. Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων είναι ο «troubleshooter»της Κυβέρνησης. . Και όπως εξήγησε στη συνέχεια, ο «troubleshooter». είναι   “ένα πρόσωπο επιφορτισμένο να λύνει προβλήματα, όταν υπάρχουν, οποιουδήποτε τύπου δυσκολίες με ξένες επενδύσεις”. Έτσι θα λέγονται από δω και πέρα όσοι «λύνουν οποιουδήποτε τύπου δυσκολίες της εξουσίας».

Αρχιτέκτονας: Γιατί να πάω σε δύσκολες λέξεις ξένης προέλευσης και να στραμπουλώ την γλώσσα μου κάθε φορά που θα αναγκάζομαι να την πω, αφού έχω μια έτοιμη λέξη Ελληνική, βγαλμένη από τον Λαό μας, με μακριά ιστορία, με περιεχόμενο πραγματικό και περιεκτικό.

Περιβάλλον: Και ποια είναι αυτή η «λέξη» που είναι βγαλμένη από τον λαό;

Αρχιτέκτονας: «Τραμπούκος»

Πηγές 

https://www.news247.gr/politiki/georgiadis-epizimia-oikonomia-prostasia-protis-katoikias-entones-antidraseis.7576193.html

https://www.enikos.gr/politics/700203/mitsotakis-gia-adoni-einai-o-troubleshooter-tis-kyvernisis-video

Η «προστασία της α’ κατοικίας» και η «στημένη αντιπαράθεση» των κ.κ. Γεωργιάδη - Παππά

Περιβάλλον: Να μιλήσουμε για τα σημερινά προβλήματα της κατοικίας; Ο κ. Υπουργός της Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνης Γεωργιάδης είπε σήμερα ότι «από τις 30 Απρίλη 2020 σταματά η προστασία της α’ κατοικίας» και μάλιστα συμπλήρωσε ότι «το λέω από σήμερα για να μη χαλάμε τις καρδιές μας» . Και ο κ. Νίκος Παππάς του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε μέσω twitter « Η λέξη "ντροπή" είναι λίγη για να τους χαρακτηρίσει»

Αρχιτέκτονας: Και εγώ τώρα τι θέλεις να κάνω, να σου σχολιάσω τι; Τις δηλώσεις ενός Υπουργού και ενός πρώην Υπουργού που διαφωνούν σήμερα στο θέμα της προστασίας της α’ κατοικίας, αλλά  συμφωνούν, το δήλωσε πρόσφατα ο πρώην Υπουργός,  ότι «η επένδυση στο Ελληνικό είναι εμβληματική»; Με τι να  ζυγίσω το «ντροπή» του κ. Παππά, με την δική του όταν είπε το «παλιά ξινά σταφύλια» για τον διορισμό του Λάμπη Ταγματάρχη στην ΕΡΤ; Η «ντροπή» δεν είναι περιτύλιγμα, που τυλίγει το «κουτί με το περιεχόμενο», να νομίζουμε ότι αλλάζοντας το περιτύλιγμα η δικιά μας «ντροπή» ζυγίζει λιγότερο από του άλλου.

Ξέρεις κάποτε είχα πάει σε μία συγκέντρωση πολιτών, στο Δήμο που μένω, που διαμαρτυρόντουσαν για τις «ράμπες» για άτομα με κινητικά προβλήματα, που υπάρχουν στα πεζοδρόμια. Ο εν ενεργεία Δήμαρχος μας είπε ότι έχει καλύψει με «ράμπες» όλα τα πεζοδρόμια, και μας ανέφερε και τα στατιστικά, κάλυψη με «ράμπες» στο 98% των πεζοδρομίων, μας είπε. Ο προηγούμενος Δήμαρχος μας είπε ότι και εκείνος ήθελε να καλύψει το 100% αλλά δεν πρόλαβε, γιατί άλλαξε η Δημαρχία, το 50% όμως από το 98% του σήμερα, μας είπε, έγινε επί της Δημαρχίας του. Και οι δύο όμως δεν απάντησαν στο ερώτημα «πόσες από αυτές είναι λειτουργικά χρησιμοποιήσιμες». Αυτό ήταν ένα στοιχείο που δεν το είχε στα στατιστικά στοιχεία του ούτε ο  εν ενεργεία Δήμαρχος ούτε ο πρώην Δήμαρχος. Και εκεί συμμάχησαν, γιατί κατάλαβαν ότι αυτό που θέλανε να κρύψουν και οι δύο αποκαλύφθηκε, και άρχισαν έναν αγώνα «αντιπαράθεσης» μεταξύ τους, για να καλύψουν αυτό που θέλανε  και οι δύο να κρύψουν.

Αυτό μου θυμίζει η «αντιπαράθεση» ανάμεσα στο σημερινό και πρώην Υπουργό.

Αυτό που θέλουν να κρύψουν και οι δύο είναι το γιατί εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει η  λεηλασία της περιουσίας του Ελληνικού λαού. Το αν η «λεηλασία» προχωρούσε με πιο αργούς ρυθμούς παλαιότερα και θα προχωρήσει με πιο γρήγορους ρυθμούς τώρα, δεν σημαίνει ότι η «παλιά λεηλασία» δεν ήταν «λεηλασία».