Με την ευκαιρία της σημερινής έναρξης του Συνεδρίου του ΣΑΔΑΣ Αττικής με θέμα : «Κατοικία σε Κρίση». Την σημερινή «Κρίση της Λαϊκής Κατοικίας» την φύτεψε η βαθιά αντιδραστική κυρίαρχη τάξη του τόπου, με φυτευτές τις Κυβερνήσεις της Χώρας, στο τέλος της δεκαετίας του 80, την πότισε με αυθαίρετη δόμηση και υποβάθμιση, την ανάθρεψε με νέες αντιανθρωπιστικές αξίες, την ενηλικίωσε το 2010, την στόλισε με στολίδια αντιλαϊκών Νόμων από το 2010 και μετά και σήμερα κερδίζει και την καμαρώνει!!! Η Επίσημη Αρχιτεκτονική Κοινότητα την στήριξε με στοχευμένη αφωνία, η λεγόμενη Επίσημη Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα δεν θέλησε να το αντιληφθεί, και έχουν ευθύνες, δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Καλό θα είναι να τις πάρουν!!

 

Περιβάλλον: Το θέμα «κατοικία σε κρίση» είναι επίκαιρο. Υπάρχει «κρίση» σε θέματα στέγασης σήμερα.  Καθημερινά υπάρχουν δημοσιεύσεις για ακριβά ενοίκια, για……, για……..

Αρχιτέκτονας: Σου είπα ότι δεν υπάρχουν. Και υπάρχουν και είναι και «δυσεπίλυτα» γιατί η κυρίαρχη τάξη εφαρμόζει επί της γης την τελευταία φάση του σχεδίου της «ανακατάταξη των λαϊκών τάξεων στο χώρο της πόλης». Και από ότι φαίνεται το πετυχαίνει. Και το πετυχαίνει γιατί η Αρχιτεκτονική Κοινότητα στο βαθμό ευθύνης που της αναλογεί φάνηκε ανίκανη να το αντιμετωπίσει. Και ιδίως η Επίσημη  Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα. Και να σου εξηγήσω το γιατί.  Η Αρχιτεκτονική που στηρίζει τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης ποτέ δεν μιλάει για «ανακατάταξη των λαϊκών τάξεων στον χώρο της πόλης» και δεν μιλάει γιατί η κυρίαρχη τάξη την προκαλεί, και κερδίζει από αυτή. Δεν την εξυπηρετεί να μιλήσει γι αυτή. Αντίθετα στολίζει τον σκοπό της με  φιλολαϊκά ψεύτικα στολίδια για να πετύχει τους σκοπούς της. Για «ανακατάταξη» είναι υποχρεωμένη να μιλήσει η Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα. Και είναι υποχρεωμένη γιατί εννοείται ότι «βλέπει» ότι  θίγονται λαϊκά συμφέροντα, δεν είναι «τυφλή». Γνωρίζει, η Ιστορία της Αρχιτεκτονικής το διδάσκει,  ότι η ανακατάταξη των λαϊκών στρωμάτων  έχει προγραμματισμό μακροπρόθεσμο, ότι έχει πρακτικές αποπροσανατολισμού των λαϊκών τάξεων,  ότι έχει στάδια εφαρμογής.

Το πρώτο στάδιο «ανακατάταξης»  ξεκινά στη Χώρα μας  στο τέλος της δεκαετίας του 80 και κρατάει μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 2000, και σαν στόχο έχει την μαζική  μετακίνηση των  μικρομεσαίων και μικροαστικών τάξεων. Πρέπει να εγκαταλείψουν τους «υποβαθμισμένους» πια  τόπους κατοικίας τους στα κέντρα των πόλεων, και να μεταφερθούν σε νέους «αναβαθμισμένους» μακριά από τα κέντρα των πόλεων. Έτσι διαλαλούν τα φερέφωνα της κυρίαρχης τάξης. Η  «τάξη» σας διαλαλούν δεν μπορεί να «ζει» σε περιοχές «υποβαθμισμένες» σας αξίζει μια νέα περιοχή «αναβαθμισμένη». Εγκαταλείψτε την σαν «φτωχό παρελθόν».  Δίνεται απλόχερα σε εργολάβους και Μηχανικούς η αυθαίρετη δόμηση, με τριπλό σκοπό. Ο Πρώτος είναι η υψηλή κερδοφορία, ο δεύτερος  να υποβοηθήσουν την μετακίνηση των λαϊκών στρωμάτων, και ο τρίτος  να δημιουργήσουν ένα ικανό υπόβαθρο Μηχανικών που να λειτουργεί με νέα πρότυπα. Είναι τα χρόνια που η «αυθαιρεσία» στην κατασκευή επιβραβεύεται και η νομιμότητα λοιδορείται. Είναι τα χρόνια που δημιουργείται το νέο πρότυπο Αρχιτέκτονα  που «απαξιώνει» την Νομιμότητα και «αξιώνει» την αυθαιρεσία. Είναι «ελεύθερος» να δημιουργήσει!!! Καλλιεργούνται από τα ΜΜΕ και όχι μόνο από αυτά, πρότυπα μιμητισμού, ψευτοαριστοκρατισμού, νέα πρότυπα κοινωνικής ανάδειξης, νέα πρότυπα ατομικισμού, νέα πρότυπα συλλογικού ατομικισμού, νέα πρότυπα ανταγωνισμού. Να σου θυμίσω τη συζήτηση που κάναμε τον Μάρτη του 2012 για το πώς έγινε η μετακίνηση από το κέντρο της Αθήνας στα προάστια και πως και πότε εντατικοποιήθηκε η  περαιτέρω υποβάθμιση του κέντρου, για να επιτευχθεί ο σημερινός στόχος της αναβάθμισης.    

«Οι περιοχές αυτές υποβαθμίστηκαν συστηματικά από τα τέλη της δεκαετίας του 80 και μετά, αφού μεγάλο τμήμα  της μεσαίας και μικροαστικής τάξης που κατοικούσε στις περιοχές αυτές, μετακινήθηκε σε περιοχές νέες, χωρίς νέφος, σε καλύτερες συνθήκες περιβάλλοντος. Αν θυμάσαι τότε κάθε μέρα είχαμε δελτίο νέφους, που σκέπαζε συγκεκριμένες περιοχές της Αθήνας, και δελτίο περιοχών με υψηλούς ρύπους. Καλλιεργήθηκε δε η πεποίθηση ότι πρέπει να φύγουμε από το κέντρο, να σώσουμε τα παιδιά μας από το νέφος, και κάποιοι που φωνάζανε να μείνουμε να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας  για «πόλη χωρίς νέφος» θεωρήθηκαν γραφικοί. Θυμάσαι εκείνο του Τρίτση τότε «το νέφος είναι πολιτικό», ξέρεις τι εννοούσε; Εννοούσε ότι το «νέφος είναι πολιτική επιλογή να μείνει μέχρι να γίνει η απαραίτητη μετακίνηση πληθυσμού από το κέντρο στα προάστια, όπου τα μεγάλα κατασκευαστικά και ιδιοκτησιακά συμφέροντα είχαν δημιουργήσει τις περιοχές κέρδους». Και το κίνημα της φυγής από το κέντρο ενισχύθηκε με  διαφήμιση για φθηνά στεγαστικά δάνεια,  διαφήμιση της μεζονέτας, διαφήμιση των ημιυπαίθριων, διαφήμιση  των περιοχών που εξασφάλιζαν ανάλογη  «κοινωνική θέση» (βόρεια, νότια ,ανατολικά, δυτικά προάστια). Καλλιεργήθηκε   ο «ψευτοαριστοκρατισμός» και  περιφρονήθηκε η παραγωγική εργασία, απαξιώθηκε  η  χειρονακτική, ενισχύθηκε ο παρασιτισμός και η θεσιθηρία. Η  άρχουσα τάξη συνέταξε  προγράμματα  με  τρόπους κατάκτησης κοινωνικής θέσης, δημιούργησε πρότυπα  μιμητισμού, επιβράβευσε τον παρασιτισμό και την θεσιθηρία. Οι περιοχές που εγκαταλείφθηκαν, απαξιώθηκαν από την τάξη που μετακόμισε, ήταν το «φτωχό παρελθόν», και ως απαξιωμένες διατέθηκαν σε φτωχότερα  οικονομικά στρώματα της κοινωνίας και σε οικονομικούς μετανάστες, αφού αναβαθμίστηκε το τίμημα της πώλησης ή του ενοικίου, διότι δημιουργήθηκε αύξηση της ζήτησης από συγκεκριμένα στρώματα της κοινωνίας τα οποία πάντα πληρώνουν ακριβά την γκετοποίηση τους. Και μαζί με τους κατοίκους φύγανε από το κέντρο και οι επιχειρήσεις που έπρεπε να έχουν το λεγόμενο «image» και μεταφέρθηκαν σε νέα κτίρια, όπου το Κράτος φρόντισε με την μεταφορά του Συντελεστή δόμησης, να το αποκτήσουν.

 Η μετακίνηση του πληθυσμού από το κέντρο της Αθήνας στα προάστια έγινε, το κέρδος που είχε υπολογιστεί πραγματοποιήθηκε. Τα  δελτία ειδήσεων σταμάτησαν να ασχολούνται με το «νέφος της Αθήνας» που εξαφανίστηκε δια μαγείας. Αυτή είναι η πρώτη φάση.

 Ο δεύτερος  κύκλος  ξεκινάει από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες. Τότε γίνεται με περισσότερη ένταση η υποβάθμιση των περιοχών αυτών, αρχίζει να πραγματοποιείται το απαραίτητο υπόβαθρο που θα εξασφάλιζε την πραγματοποίηση του σχεδίου «υποβάθμιση τώρα και αναβάθμιση στο μέλλον».

 Η πρώτη υποβάθμιση, όπως είδαμε έγινε με την εγκατάσταση στις περιοχές αυτές στρωμάτων της κοινωνίας, που τροφοδότησαν  την προσφορά της «μαύρης εργασίας» δηλαδή της φθηνής και ανασφάλιστης εργασίας. Τα στρώματα αυτά της κοινωνίας επιβιώνουν μέσα σε συνθήκες ανασφάλειας, φόβου, υποταγής, δεν συμμετέχουν,  δεν διεκδικούν. Οι συνθήκες επιβίωσης που επιβάλλει η «μαύρη εργασία» προκαλεί  την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. «Στις περιοχές που θέλουν να υποβαθμίσουν για να τις αναβαθμίσουν,  μετακινούνται  σταδιακά»  όπως λέει και  ο Μanuel Castells  «όλα εκείνα τα στοιχεία και οι δραστηριότητες  που υποβαθμίζουν επί πλέον τον ήδη υποβαθμισμένο  αστικό χώρο, πόρνες, προαγωγοί, χαφιέδες, προστάτες κάθε είδους, ναρκομανείς, βαποράκια κλπ». Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται πίεση, και οι κάτοικοι υποχρεώνονται ή να φύγουν από την περιοχή ή να μείνουν αλλά να  ζουν σε ένα περιβάλλον μεγαλύτερου  φόβου, μεγαλύτερης ανασφάλειας, πλήρους υποταγής . Υποβαθμίζονται ραγδαία όλες οι λειτουργίες της περιοχής, σχολεία, δρόμοι, πεζοδρόμια, χώροι πρασίνου, παιδικές χαρές, αποκομιδή σκουπιδιών, κλπ. Οι τιμές των ακινήτων πέφτουν, οι ιδιοκτήτες ψάχνουν τρόπους να τα ξεφορτωθούν. Και τότε εμφανίζονται οι αγοραστές που πληρώνουν λίγα, αλλά μετρητά. Οι νέοι αγοραστές υποβαθμίζουν εκ νέου τις ιδιοκτησίες τους  πάντα όμως με κέρδος από την υποβάθμιση όπως π.χ.  η ενοικίαση  των ακινήτων  στα τμήματα εκείνα των μεταναστών που υφίστανται την πιο σκληρή εκμετάλλευση, που δεν έχουν χαρτιά, που πληρώνουν ακριβό ενοίκιο όχι για κάποιο δωμάτιο κατοικίας  αλλά για το κρεβάτι στο δωμάτιο.     

Η Πολιτεία  από την μεριά της, κάνοντας το «καθήκον» της ενημερώνει τους Πολίτες για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν στις περιοχές αυτές, συστήνει να αποφεύγονται, λυπάται που περιοχές της Αθήνας με τέτοια ιστορία κατάντησαν έτσι,  αναρωτιέται «δεν υπάρχουν τρόποι να εξυγιανθούν  αυτές οι περιοχές, να μπορεί ο Αθηναίος να τις επισκέπτεται χωρίς φόβο;». Και για χρόνια δεν βρίσκει τρόπους αντιμετώπισης «της θλιβερής αυτής κατάστασης», αλλά  βρίσκει τρόπους να μην ακούγονται οι διαμαρτυρίες των κατοίκων, να συκοφαντούνται οι πρωτοβουλίες τους για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσής τους. Τροφοδοτούνται  και καλλιεργούνται φαινόμενα ρατσισμού, κοινωνικής αντιπαλότητας, εγκληματικής συμπεριφοράς κ.α.

 Αυτό είναι το πρόγραμμα εντατικοποίησης της υποβάθμισης, και στην Αθήνα εφαρμόστηκε με ακρίβεια.»  

Στα χρόνια αυτά η κυρίαρχη τάξη του τόπου μας πέτυχε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Στο είχα πει στη συζήτηση που κάναμε τον Ιούνη του 2011 όταν ο Παπακωνσταντίνου τότε σαν Υπουργός Περιβάλλοντος είπε ότι από δω και πέρα η «αυθαίρετη δόμηση» σταματάει. Σου το θυμίζω: «Η αυθαίρετη δόμηση δεν θα σταματήσει απλώς θα αλλάξει μορφή, θα προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις» και οι σημερινοί Νόμοι πράγματι πριμοδοτούν μια νέα μορφή Αυθαίρετης δόμησης. (Είναι οι οικοδομικές άδειες με ευθύνη Μηχανικού και όχι μόνο). Σου είχα πει όμως και κάτι άλλο :
  Το τμήμα του  λαού που συμμετείχε στην «αλυσίδα παραγωγής αυθαιρέτων», δωροδόκησε και δωροδοκήθηκε, εκβίασε και εκβιάστηκε, ζήτησε και έκανε ρουσφέτια, ευνόησε και ευνοήθηκε από το μαύρο χρήμα, έγινε οπαδός του εύκολου και παράνομου πλουτισμού, απαξίωσε και απαξιώθηκε,  πείστηκε ότι  η νομιμότητα και η εντιμότητα είναι πια «λανθασμένος τρόπος ζωής» και η υπέρβαση «μαγκιά», και πάνω από όλα «κέρδιζε». Και  αφού έμαθε ότι «όλα πουλιούνται και αγοράζονται, τίποτε άλλο δεν υπάρχει» έπρεπε και η  «ψήφος του να του φέρει κέρδος», την «έβγαλε στον πλειστηριασμό», «όποιος δώσει την καλύτερη τιμή θα την πάρει». Έτσι το ποσοστό της  «πολιτικής ψήφου» μειωνόταν σταθερά, μέσα σ αυτά τα χρόνια, και αυξανόταν με σταθερούς ρυθμούς το ποσοστό της «ψήφου συναλλαγής».  Η «συναλλαγή έγινε τρόπος ζωής», «οι νέες κοινωνικές αξίες αφομοιώθηκαν», « η αναπαραγωγή του ανθρώπινου δυναμικού με τις νέες κοινωνικές αξίες έγινε ». Το «αυθαίρετο των νέων κοινωνικών αξιών» εκπλήρωσε τον σκοπό του.  Και όταν ο σκοπός εκπληρώνεται ο κύκλος κλείνει. Αυτό ήθελε να πει ο νέος Υπουργός Περιβάλλοντος αλλά το «πρόγραμμα παραπλάνησης του λαού» δεν του το επιτρέπει.»

Στα χρόνια αυτά μπαίνουν τα θεμέλια και  εκτελείται με επιτυχία μπορώ να πω, η πρώτη φάση του σχεδίου που περιλαμβάνει «μαζική φυγή των  μεσοαστικών και μικροαστικών τάξεων από τα κέντρα των πόλεων στην περιφέρεια,  επανακατοίκηση των κέντρων από  ευάλωτα, πολύ ευάλωτα, πολιτικά-κοινωνικά-οικονομικά λαϊκά  στρώματα, περαιτέρω υποβάθμιση των συγκεκριμένων  χώρων της πόλης, και πληθώρα αγοραπωλησιών σε εξευτελιστικές τιμές κτιριακών τμημάτων και καθ΄ ολοκληρία σε μεγάλα κατασκευαστικά και χρηματιστηριακά κεφάλαια.   

 Έτσι από το  2010 και μετά ξεκινάει η δεύτερη φάση.  Έχουμε μια σειρά Νόμων, όπως είναι η τακτοποίηση των αυθαιρέτων, το κλείσιμο των Πολεοδομιών της Χώρας και την δημιουργία των  ΥΔΟΜ, την έκδοση οικοδομικών αδειών χωρίς έλεγχο, τον ΝΟΚ,  υποστηρικτικούς, αγοραία, στα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, βαριά όμως αντιλαϊκούς. Η κυρίαρχη τάξη εξαπολύει τα «παπαγαλάκια» της που μιλούν για νέο πνεύμα επίλυσης των Πολεοδομικών προβλημάτων και όχι μόνο, για νέο πνεύμα στις κατασκευές, για «εξευγενισμό», για «αναβάθμιση» για…… για……...

Το εντυπωσιακό είναι ότι η Επίσημη Αριστερή Κοινότητα Αρχιτεκτόνων έχει σβήσει από την «μνήμη» της όλη αυτή την χρονική περίοδο , τέλος της δεκαετίας του 80 με τέλος της δεκαετίας του 2000. Έχει σβήσει από τη μνήμη της την «αυθαίρετη δόμηση» εκείνης της εποχής και κατά συνέπεια και τις επιπτώσεις της όχι μόνο στον χώρο της πόλης, αλλά και τις επιπτώσεις της στον κλάδο των Αρχιτεκτόνων, στα κοινωνικά στρώματα. Η αυθαίρετη όμως δόμηση των λαϊκών στρωμάτων έχει  πια ιστορικά αποδειχθεί  είναι  ένα μέσο της βαθιά αντιδραστικής κυρίαρχης τάξης της χώρας μας, και παραχωρείται μέσω των Κυβερνήσεων, όταν και μόνο όταν τα συμφέροντα της βλέπει να κινδυνεύουν. Το έχουμε συζητήσει δύο φορές. Η πρώτη και η δεύτερη.

Και η Επίσημη Αρχιτεκτονική κοινότητα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης έχει βασικούς λόγους να το αγνοεί. Η Επίσημη, όμως Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα δεν μπορεί να το αγνοεί!!  Όπως δεν μπορεί να αγνοεί και τους Νόμους τακτοποίησης αυθαιρέτων, και την ταυτότητα κτιρίου που περιέλαβε όλα τα κτίρια από το 1955 και μετά. Ξέρεις πόσες ιδιοκτησίες της 20ετίας 1955-1975 είναι μπλοκαρισμένες σήμερα λόγω παραβάσεων άνευ ουσίας; Όπως δεν μπορεί να αγνοεί την σημερινή επιδοτούμενη αυθαίρετη δόμηση με τον μη έλεγχο των οικοδομικών αδειών. Δεν μπορεί ένα κτίριο να ελέγχεται  αποπερατωμένο και να βεβαιώνεται ότι «έχει ανεγερθεί σύμφωνα με την οικοδομική άδεια» και η «οικοδομική άδεια» να μη έχει ελεγχθεί. Όπως δεν μπορεί οι δηλώσεις αυθαιρέτων και ταυτότητας κτιρίου να μην ελέγχονται όλες για την νομιμότητά τους. Κρύβονται σκοποί πίσω από τα παραπάνω. Και οι σκοποί που κρύβονται είναι καταστροφικοί για τα λαϊκά συμφέροντα. Το έχουμε συζητήσει εδώ: Τα «λάθη ή τις παραλείψεις» Μηχανικών στις δηλώσεις αυθαιρέτων θα τις πληρώσει και πάλι ο ιδιοκτήτης, σύμφωνα με το νέο Νομοσχέδιο. Η «Μηχανικοσαβούρα» επιβραβεύεται , οι ιδιοκτήτες «εμπαίζονται» και εδώ :Με την ευκαιρία της «Παγκόσμιας ημέρας στέγης»: Η «αρπαγή της Λαϊκής ιδιοκτησίας» με την πρακτική «αξία» - «μη αξία»  Μη ξεχνάμε ότι τις «αυθαιρεσίες» που πουλούσαν εργολάβοι, επί 20 χρόνια περίπου, τόσο κράτησε η πριμοδότηση της αυθαίρετης δόμησης ( τέλος της δεκαετίας του 80 με τέλος της δεκαετίας του 2000) τις πουλούσαν με τιμές νόμιμης δόμησης, τα  Αρχιτεκτονικά σχέδια «εφαρμογής» όπως τα είχαν ονομάσει οι εμπλεκόμενοι στην κατασκευή  Αρχιτέκτονες τα χρεώνανε με υψηλές τιμές, και τα στόλιζαν με τους απαράδεκτους ισχυρισμούς ότι ποτέ δεν θα τους επιβληθεί πρόστιμο, και αν παρ’ ελπίδα  επιβληθεί θα είναι πολύ μικρό. Ούτε οι εργολάβοι τιμωρήθηκαν ούτε οι Αρχιτέκτονες, αντίθετα θησαυρίσανε, γιατί  γεμίσανε με αυθαίρετες κατασκευές  τα προάστια. Τιμωρήθηκε ο ιδιοκτήτης που αγόρασε!!! Και τα πρόστιμα είναι υψηλά!! Ξέρεις πόσα ακίνητα της τότε εποχής πωλούνται σήμερα γιατί οι ιδιοκτήτες δεν τα βγάζουν πέρα; Ξέρεις πόσα βγαίνουν σε πλειστηριασμό; 

Βλέπω όμως και πάλι ότι στο Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής 10-12 Οκτώβρη 2025 με θέμα «Κατοικία σε Κρίση» όλα τα παραπάνω θέματα  να λείπουν !!! Και λείπουν γιατί η Επίσημη Αριστερή Κοινότητα Αρχιτεκτόνων δεν τα περιλαμβάνει. Και αυτό δεν είναι καλός οιωνός για τον Λαό !!!  

 

 

Δυό λόγια για το κείμενο της συμμετοχής της «Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων» στο Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής με θέμα «Κατοικία σε κρίση» . Το «ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ» δεν είναι κονκάρδα να την φορέσουμε στο πέτο και να πάμε. Θέλει «κόπο» !!

 

Περιβάλλον: Θα πας στο Συνέδριο που οργανώνει ο ΣΑΔΑΣ με θέμα «Κατοικία σε Κρίση» είναι ελεύθερη η είσοδος.

Αρχιτέκτονας: Όχι. Προτιμώ να διαβάσω τα κείμενα , αν δημοσιευθούν.

Περιβάλλον: Γιατί θα υπάρχει, λένε, και διάλογος !!

Αρχιτέκτονας: Διάλογος σε ποια βάση. Ο ΣΑΔΑΣ Αττικής είναι Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανώτατων Σχολών. Στο Σύλλογο συμμετέχουν διάφορες πολιτικές παρατάξεις Αρχιτεκτόνων, με διαφορετικές θέσεις η καθεμιά. Αν η κάθε πολιτική παράταξη κατέβαζε ένα κείμενο ανάλυσης, σύνθεσης και πρότασης για το θέμα, και το έθετε σε συζήτηση θα είχε ενδιαφέρον. Τώρα δεν έχει, για μένα τουλάχιστον.

 Περιβάλλον: Μα η ανακοίνωση της «Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων» αναφέρει : «Το συνέδριο θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο τόσο γιατί θα δώσει εργαλεία σε μας τους ίδιους ως μηχανικούς για τον τρόπο με τον οποίο παρεμβαίνουμε στο στεγαστικό ζήτημα, όσο και γιατί θα παράξει απόψεις και ιδέες οι οποίες θα είναι χρήσιμες για την κοινωνία, αλλά και πιο συγκεκριμένα για τα κοινωνικά κινήματα που αναπτύσσονται ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, αλλά και για όποιον άλλο φορέα εμπλέκεται και ασκεί πολιτικές στο ζήτημα της στέγης.»

Αρχιτέκτονας: Τα «εργαλεία» τα δίνει η επιστήμη  πρώτα –πρώτα. Η Αρχιτεκτονική έχει πλούσιο ιδεολογικό περιεχόμενο και κατά συνέπεια πολιτικό-κοινωνικό –οικονομικό προσανατολισμό. Δεν είναι «απολιτική» όσο κι αν θέλουν κάποιοι «κοντόθωροι» να στηρίζουν τον «απολιτικό» χαρακτήρα της. Η στεγαστική πολιτική που εφαρμόστηκε στη Χώρα μας έχει πολιτικά- κοινωνικά-οικονομικά χαρακτηριστικά. Η αυθαίρετη δόμηση στη Χώρα μας των λαϊκών στρωμάτων ήταν μέρος της στεγαστικής πολιτικής της κυρίαρχης τάξης στη Χώρα μας. Δεν ήταν έξω από αυτή. Και αυτό είναι ιστορικά αποδεδειγμένο, το αποδεικνύει το αποτύπωμα της αυθαίρετης δόμησης στον χώρο, το αποδεικνύει η κοινωνική - πολιτική και οικονομική συμπεριφορά των λαϊκών στρωμάτων.  Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές . Όπως είναι και η λεγόμενη «αντιπαροχή». Όπως είναι κα η σημερινή «κρίση της στέγασης των λαϊκών τάξεων». Η «αρπαγή» της λαϊκής κατοικίας αποφασίστηκε στο τέλος της δεκαετίας του 80, γι αυτό και η επί 25 χρόνια αυθαίρετη δόμηση, γι αυτό και η υποβάθμιση των κέντρων των πόλεων, γι αυτό και η  δήθεν «τακτοποίηση αυθαιρέτων», γι αυτό ……γι αυτό……..

Οι Αρχιτέκτονες που στηρίζουν τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης καλά κάνουν και απαξιώνουν τα θέματα αυτά. Δεν θέλουν να συζητηθούν.  Όπως και οι Αρχιτέκτονες που  λόγω έλλειψης ιστορικής εμπειρίας,  πιστεύουν ότι τα θέματα αυτά δεν τους αφορούν, και ξεκινούν να λύσουν το πρόβλημα έχοντας μόνο σαν στοιχείο το αποτέλεσμα. Και εδώ όπως καταλαβαίνεις είναι πολύ εύκολο να αποδεχθούν ότι ικανοποιεί την Αρχιτεκτονική του «εγώ μόνο κτίζω».  Όταν όμως ο Αρχιτέκτονας βάλει το πρόσημο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ δεν μπορεί να μην έχει δομημένη ιστορική μνήμη, δεν μπορεί να μη συνδέει το παρελθόν με το παρόν και να προβλέπει το μέλλον  που η κυρίαρχη τάξη με τις επιλογές της επιφυλάσσει για τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας. Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ πάει στο Συνέδριο με δομημένη ανάλυση, σύνθεση και πρόταση. Και αυτό θέλει «κόπο»!!! Πάει στο Συνέδριο με «ανάλυση κατανοητή, σύνθεση κατανοητή, συμπέρασμα κατανοητό και πρόταση κατανοητή εμπλουτισμένη με όραμα δυνατό και πραγματοποιήσιμο».

  Το «ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ» δεν είναι κονκάρδα να την φορέσουμε στο πέτο και να πάμε!!!

    

Μια οφειλόμενη απάντηση στον "ανώνυμο" που μου "υπέδειξε" να διαβάζω "προσεκτικά" τα άρθρα της Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων για το Συνέδριο "Κατοικία σε κρίση"

 

Περιβάλλον: Έμαθα ότι στο blog σου στέλνει ένας «ανώνυμος» άρθρα που δημοσιεύονται στο blog «Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων» σχετικά με το Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής «Κατοικία σε κρίση». Χθες σου έστειλε «Σπίτια για τους ανθρώπους και όχι για τα κέρδη» και σήμερα το Στεγαστική κρίση: τι πρέπει να κάνουμε; της Τόνιας Κατερίνη* με την «υπόδειξη» να τα διαβάσεις προσεκτικά.

Αρχιτέκτονας: Πες του να μη κάνει τον κόπο γιατί συνηθίζω να διαβάζω πάντα ότι αφορά θέματα Αρχιτεκτονικής- Πολεοδομίας. Και διαβάζω όλες τις απόψεις προσεκτικά. Τα άρθρα αυτά εννοείται ότι έχουν «αριστερό» πρόσημο. Αυτό όμως απαιτεί κάποια γνωρίσματα. Απαιτεί ιστορική ανασκόπηση του πως φτάσαμε σήμερα στην σημερινή πραγματικότητα. Αν θυμάσαι το 2013 είχαμε κάνει μια συζήτηση με τίτλο «Ας ξεκινήσουμε να λέμε ΕΜΕΙΣ». Σου είχα πει τότε : «Πρέπει σήμερα να δούμε και να κατανοήσουμε τις αιτίες που δημιούργησαν τα σημερινά προβλήματα, τις πρακτικές και τους τρόπους που χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις στη χώρα μας για να μην λύνονται τα προβλήματα ή να λύνονται πάντα εις βάρος του λαού,….. Ο λαός στις σημερινές συνθήκες που ζούμε, θέλει απαντήσεις στα δικά του προβλήματα, απαντήσεις που δεν μπορεί να περιορίζονται σε «συνταγές» ας είναι και «αριστερές». Θέλει «ανάλυση κατανοητή, σύνθεση κατανοητή, συμπέρασμα κατανοητό και πρόταση κατανοητή εμπλουτισμένη με όραμα δυνατό και πραγματοποιήσιμο». Και σε μια άλλη που είχαμε κάνει το 2019 με τίτλο «Κατάτμησημείζονος εκτάσεως» - «Αντιπαροχή»- «airbnb» ή «Βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων».Ας ανοικοδομήσουμε την «ιστορική μας μνήμη» σου είχα πει: «Ο Αρχιτέκτονας πρέπει να έχει πλατιά και οικοδομημένη «ιστορική μνήμη» η οποία να περιλαμβάνει την μελέτη και την ιστορική διαδρομή όλων των τάξεων που λειτουργούν στον χώρο της Πόλης. Η πλατιά «ιστορική του μνήμη», η «ιστορική του εμπειρία» όπως λέμε, τον βοηθάει να επιλέξει την ταξική του θέση, να την εμπλουτίσει με  δομημένα επιχειρήματα, και να δώσει λύσεις  τεκμηριωμένες.»

Η «λαϊκή κατοικία» ήταν πάντα «εμπορευματοποιημένη» στη Χώρα μας, και πραγματοποιήθηκε με πολλές μορφές. Σου τις έχω αναλύσει εδώ : Ας αναρωτηθούμε: γιατί η «αυθαίρετη δόμηση των λαϊκών στρωμάτων» που πραγματοποιήθηκε από το 1955 μέχρι το 2011 είναι σήμερα «κατηγορούμενη», ενώ η «νέα λαϊκή αυθαιρεσία» που πραγματοποιείται σήμερα και έχει σαν αντικείμενο την «αυθαίρετη αλλαγή χώρου με χρήση κατοικίας σε χώρο με χρήση παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών» -airbnb- είναι «ευνοούμενη»; Θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε γιατί κάηκε-«εξέπνευσε»- το Μάτι» και εδώ : «Κατάτμηση μείζονος εκτάσεως» - «Αντιπαροχή»- «airbnb» ή «Βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων».Ας ανοικοδομήσουμε την «ιστορική μας μνήμη»

Και τα δύο άρθρα που μου έστειλε ο «ανώνυμος» ισχυρίζονται ότι «η στέγη από κοινωνικό αγαθό μετατράπηκε σε εμπόρευμα» Αυτό όμως δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα. Η κυρίαρχη τάξη της Χώρας μας προέβη σε κάποιες πολιτικές-κοινωνικές-οικονομικές επιλογές προκειμένου να στηρίξει τα συμφέροντά της, και μέσα σε αυτές ήταν και η αρπαγή της λαϊκής κατοικίας, την αποφάσισε στο  τέλος της δεκαετίας του 80 με μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και στόχο να επιτευχθεί μέσα σε 30 χρόνια- το αναλύσαμε εδώ:  «Το «δικαίωμα στη στέγη» είναι «ταξικό δικαίωμα» και σ’ αυτό πρέπει να πάρουμε θέση». Είναι το μόνο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα της κυρίαρχης τάξης της Χώρας μας που το τήρησαν και το πραγματοποίησαν ευλαβικά όλες οι Κυβερνήσεις από το τέλος του 80 και μετά.

Αυτά έχω να σου πω σχετικά. Θα ήθελα όμως πριν κλείσουμε να σου υποδείξω και εγώ κάτι : Υπάρχει στο blog : Ο παιδαγωγός Κ.Δ.  Σωτηρίου (1889-1966)  το κείμενό του με τίτλο : Εισήγηση για την παιδεία στο πρώτο συνέδριο της ΕΠΟΝ. Είναι ένας μπούσουλας για το πώς γράφει ένας ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ.    

 

 

 

Δυό λόγια για -Την τριχοτόμηση των Υ.ΔΟΜ- Την εμμονή του Προέδρου του ΤΕΕ στον 10σέλιδο ΝΟΚ- Το Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής με Θέμα «Κατοικία σε κρίση»

 

Περιβάλλον: Τα διάβασες; Το ΥΠΕΝ αποφάσισε  Οι Υ.ΔΟΜ να φύγουν  από την υπευθυνότητα των  Δήμων , να «τριχοτομηθούν» και να περάσουν σε νέους «φορείς». Το  τμήμα ‘Έκδοσης Οικοδομικών αδειών μετονομάζεται «Κέντρο Δόμησης» και  πάει στο Κτηματολόγιο, το τμήμα αυθαιρέτων και επικινδύνων  κατασκευών στο ΥΠΕΝ, και στους Δήμους παραμένει μόνο  το τμήμα Πολεοδομικών Εφαρμογών. Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ επιμένει στον 10σέλιδο Οικοδομικό Κανονισμό, μας είπε ότι  «ενδεχομένως το διάγραμμα κάλυψης που θα πρέπει να ελέγχεται στο σύνολο των αδειών να γίνεται απλά και με Τεχνητή Νοημοσύνη», και ο ΣΑΔΑΣ Τμήμα  Αττικής διοργανώνει 10-11-12 Οκτώβρη  Συνέδριο με θέμα «Κατοικία σε κρίση» στο ιστορικό συγκρότημα  της Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ στην Πατησίων.

Αρχιτέκτονας: Πολλά μου βάζεις.  Δυό λόγια θα σου πω για το καθένα. Το ΥΠΕΝ διαπίστωσε ότι οι Υ.ΔΟΜ δεν εξυπηρετούν πια τον λόγο για τον οποίο τις δημιούργησε, στον είπα στις δύο  προηγούμενες  συζήτησή μας( η πρώτη και η δεύτερη)  Πρέπει να κάνει μια κίνηση «εντυπωσιασμού»!! Αυτή βρήκε, φτωχή βέβαια και στο περιεχόμενο και στην ουσία, αλλά έχει την δυνατότητα οργανώνοντας στοχευμένα και καλοποληρωμένα  «event» να την στηρίξει. Ουρά περιμένουν οι  «εταιρείες!!». Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ μη ξεχνάς ότι βγήκε στις τελευταίες εκλογές του ΤΕΕ  με μεγάλη «πλειοψηφία» σχεδόν 41%, αυτό σημαίνει ότι έχει «γερά» στηρίγματα και στον χώρο των κατασκευών και των Πολεοδομικών επιλογών. Γι αυτό και επιμένει να λέει αυτά που λέει για τον 10σέλιδο ΝΟΚ και άλλα,  αν θυμάσαι σε μια παλαιότερη συζήτησή μας σου μίλησα για «Δεκανίκι». Και ας έρθουμε τώρα στο Συνέδριο που οργανώνει ο ΣΑΔΑΣ Αττικής με θέμα «Κατοικία σε κρίση». Ο ΣΑΔΑΣ είναι Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων  Σχολών. Όταν λοιπόν οργανώνει Συνέδριο πρέπει να δώσει το «στίγμα» που λέμε, δηλαδή να υπάρχει κείμενο όπου συνοπτικά αναφέρονται οι λόγοι και οι σκοποί του Συνεδρίου. Εδώ κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Ο τίτλος  «Κατοικία σε κρίση» είναι γενικός, αόριστος και αντιεπιστημονικός. Η Αρχιτεκτονική έχει ιδεολογικό περιεχόμενο, και κατά συνέπεια πολιτικές-κοινωνικές-οικονομικές θέσεις, και ταξικό προσανατολισμό. Η «κατοικία» έχει ταξικά γνωρίσματα, δεν είναι αταξική. Αλλά ο ΣΑΔΑΣ αυτό δεν θέλει να το αναγνωρίσει!! Προτιμά την Αρχιτεκτονική του Aravena , την «ημικαθαρεύουσα» και τον «ψευτοπροοδευτισμό» !!    

Δεν φταίνε οι 12 τρύπες στη λειτουργία για το αποτυχημένο μοντέλο των ΥΔΟΜ που ισχυρίζεται η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ - Το ουσιαστικό και πραγματικά αντιλαϊκό περιεχόμενο των Νόμων που έχουν ψηφιστεί από το 2010 και μετά επιβάλει οι ΥΔΟΜ να είναι μια Υπηρεσία «κουρέλι» να το πατάει ο κάθε «ισχυρός»

 

Περιβάλλον: Διάβασες τα τελευταία; Να τι είπε ο Υπουργός Περιβάλλοντος για Πολεοδομίες και ΝΟΚ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Παραπολιτικά»:  « «Ο νόμος του 2010, που μετέφερε τις Πολεοδομίες στους δήμους, αντικειμενικά δεν έφερε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα, ούτε ως προς τη διαφάνεια ούτε ως προς την επικουρικότητα -οι αποφάσεις να λαμβάνονται κοντά στον πολίτη-, ούτε ως προς την αποτελεσματικότητα. Σχεδιάζουμε, μαζί με τα συναρμόδια υπουργεία, πρωτοβουλίες που θα ενισχύσουν τη διαφάνεια, θα αποκαταστήσουν την αξιοπιστία της Πολεοδομίας απέναντι στον πολίτη και θα επιτύχουν την κοινωνική συνοχή. Εξετάζουμε πιθανές λύσεις εξυγίανσης – ήδη η κυβέρνηση παρεμβαίνει με αυστηρότητα όταν εντοπίζονται θύλακες ανομίας για την καταστολή τους. Ως προς την απόφαση του ΣτΕ και τα κριτήρια που έκρινε αντισυνταγματικά, επεξεργαζόμαστε τις σχετικές διατάξεις, που με ρεαλιστικό τρόπο θα ενσωματώνουν την πρόσφατη νομολογία».

Και η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ με μια μακροσκελή ανακοίνωση παρουσίασε τις 12 τρύπες στη λειτουργία για το σημερινό αποτυχημένο μοντέλο των ΥΔΟΜ. Να τι μας λέει το σχετικό ρεπορτάζ:  «Δώδεκα τρύπες στην λειτουργία των Υπηρεσιών Δόμησης, που αναφέρονται σε δραματική υποστελέχωση, αποτυχία του μοντέλου υπαγωγής των ΥΔΟΜ στους Δήμους, ολιγωρία της πολιτείας να ξεκαθαρίσει το πολεοδομικό τοπίο μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ για ΝΟΚ και εκτός σχεδίου δόμηση, και να ενεργοποιήσει τους δειγματοληπτικούς ελέγχους υπαγωγών, δημιουργώντας μια νέα γενιά «e αυθαιρέτων», επισημαίνει η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ, αναφέροντας ότι στα αρμόδια υπουργεία έχει «συναντήσει τοίχο», για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων»

Αρχιτέκτονας: Μη συνεχίζεις. Τα διάβασα και τα δύο με μεγάλη προσοχή.  Ο Υπουργός δεν μας είπε κάτι καινούργιο. Επανέλαβε το γνωστό: «Δεν φταίνε οι Κυβερνήσεις που νομοθετούν, φταίνε οι Υπηρεσίες που καλούνται να  εφαρμόσουν τους νόμους». Ο τρόπος με τον οποίο πέρασαν οι ΥΔΟΜ στους Δήμους ήταν εξ αρχής λανθασμένος. Και αυτό το γνώριζαν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Το συζητήσαμε παλαιότερα. Να τι σου είχα πει: «ΥΠΕΝ και ΤΕΕ γνώριζαν και γνωρίζουν ότι οι Υπηρεσίες Δόμησης απαιτούν πολυάριθμο και εξειδικευμένο προσωπικό, τεχνολογικό εξοπλισμό,  και οι Δήμοι της χώρας θα ήταν πολύ δύσκολο μέχρι αδύνατο να τις οργανώσουν, γι αυτό και συνεχίζουν να δίνουν συνεχείς παρατάσεις  δέκα χρόνια τώρα  Γιατί σκοπός τους δεν είναι να «λειτουργήσουν» ικανοποιητικά οι Υπηρεσίες Δόμησης, ούτε να «μη λειτουργήσουν», σκοπός τους είναι  να «κακολειτουργούν» για να μπορούν να ρίχνουν τις δικές τους ευθύνες στις Υπηρεσίες Δόμησης. Είναι η τακτική που πέτυχε με τις Πολεοδομίες

Η αλήθεια όμως είναι ότι η  Κυβέρνηση, τώρα, είναι ενοχλημένη γιατί κάποιοι Δήμοι προσέφυγαν στο ΣΤΕ για τον ΝΟΚ. Και έτσι δεν πέρασε το «όποιος έχει λεφτά να πάει στο ΣΤΕ να ρίξει τον Νόμο». Αλλά πιο πολύ ενόχλησε ότι οι Δήμοι σαν υπεύθυνοι των ΥΔΟΜ προχώρησαν σε αναστολές  οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν με τον ΝΟΚ. Είχαν τάξει βλέπεις στους εργολάβους και στους Μηχανικούς που στήριξαν τον ΝΟΚ, που στηρίζουν τον μη έλεγχο των οικοδομικών αδειών, τον μη έλεγχο  των δηλώσεων αυθαιρέτων, των…. των…..   ότι «τίποτε δεν θα τους σταματήσει!!!». Και αυτούς ψάχνει να «τακτοποιήσει» αλλά δεν θέλει να «εκτεθεί»  και βάζει στο στόχαστρο  τις ΥΔΟΜ. Γι αυτό άλλωστε τις δημιούργησε. Οι ΥΔΟΜ δεν το έχουν καταλάβει. Δεν έχουν καταλάβει ότι δημιουργήθηκαν για να εφαρμόσουν Νόμους, που θίγουν ξεκάθαρα την ποιότητα του περιβάλλοντος του λαού, που θίγουν την λαϊκή ιδιοκτησία, που θίγουν την ισονομία των πολιτών πάντα σε βάρος των αδυνάτων, που ……. , που………  Το ουσιαστικό και πραγματικά αντιλαϊκό περιεχόμενο των Νόμων που έχουν ψηφιστεί από το 2010 και μετά επιβάλει οι ΥΔΟΜ να είναι μια Υπηρεσία «κουρέλι» να το πατάει ο κάθε «ισχυρός». Και όταν λέμε «ουσιαστικό και πραγματικό περιεχόμενο των Νόμων» εννοούμε το πολιτικό-κοινωνικό-οικονομικό περιεχόμενο και κατά συνέπεια τον ταξικό τους προσανατολισμό. Και αυτό η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ αρνείται πεισματικά χρόνια τώρα να το δει. Η κωδικοποίηση ενός Νόμου αντιλαϊκού στο περιεχόμενο θα είναι κωδικοποιημένα αντιλαϊκή, δεν θα γίνει  φιλολαϊκή με την κωδικοποίηση!!! Για ποια προστασία των «πολιτών» μέσω της κωδικοποίησης των Νόμων λοιπόν μιλάνε!!!  Ούτε ο δειγματοληπτικός  έλεγχος του 30% των οικοδομικών αδειών θα περιορίσει  την αυθαίρετη δόμηση ούτε την ανομία ούτε την συναλλαγή,  όταν το 70% θα παραμείνει ανεξέλεγκτο, ούτε ο έλεγχος του 10% των δηλώσεων αυθαιρέτων όταν το 90% θα είναι ανεξέλεγκτο. Το έχουμε ξαναδεί το έργο του  μερικού ελέγχου με δειγματοληψία. Όταν ο αείμνηστος συνάδελφος Γ.Π. είπε στον τότε  Υπουργό Περιβάλλοντος «Δεν μπορώ να στέλνω υπαλλήλους να κάνουν αυτοψία σε μια οικοδομή και να βάζουν πρόστιμο γιατί οι υδρορροές δεν καταλήγουν στο ρείθρο του πεζοδρομίου, και να μη μπορώ να ελέγξω την όμορη που οι αυθαιρεσίες της «βγάζουν μάτι» να περιγελούν τους υπαλλήλους της Υπηρεσίας κραυγάζοντας «δεν μπορείς να με ελέγξεις!!!, δεν μπορείς, δεν μπορείς!!!» γνώριζε και τι έλεγε και το γιατί το έλεγε!!!

Η  ιστορία διδάσκει αλλά πρέπει να γίνεις και καλός μαθητής της!!!

 

.

 

Για την μετακίνηση των ΥΔΟΜ στο ΥΠΕΝ: Ο ουσιαστικός λόγος της «μετακίνησης» δεν είναι η «αντιμετώπιση θεμάτων λειτουργίας, ανομίας,…….». Ο ουσιαστικός λόγος της «μετακίνησης» είναι «ο έλεγχος της διατήρησης του διεκπεραιωτικού πνεύματος στις ΥΔΟΜ!!!»

Περιβάλλον: Παρ’ όλο που είναι καλοκαίρι, υπάρχει πληθώρα άρθρων με θέματα περιβάλλοντος στο τύπο. Διάβασα προχτές ότι οι Πολεοδομίες θα επιστρέψουν στην αρμοδιότητα του  Υπουργείου Περιβάλλοντος, για να αντιμετωπιστούν, λένε, καλύτερα, θέματα λειτουργίας, ανομίας……..

Αρχιτέκτονας: Δεν θα επιστρέψουν οι Πολεοδομίες, θα μετακινηθούν οι Υπηρεσίες Δόμησης στο Υπουργείο.

Περιβάλλον: Το ίδιο δεν είναι;

Αρχιτέκτονας: Δεν είναι το ίδιο. Οι Πολεοδομίες είχαν αντιρρήσεις σε ουσιαστικά και πραγματικά  προβλήματα των Νόμων, μη ξεχνάς τι έγινε με τον 3843/2010, οι Υπηρεσίες Δόμησης είχαν και έχουν αντιρρήσεις σε διαδικαστικά προβλήματα. Στις Πολεοδομίες κυριαρχούσε σε ικανοποιητικό  ποσοστό η ουσιαστική «γνώση» των Νόμων και των Πολεοδομικών Διατάξεων, στις Υπηρεσίες Δόμησης κυριάρχησε σε μεγάλο ποσοστό  η διεκπεραιωτική «γνώση» της διαδικαστικής εφαρμογής των Νόμων και των Πολεοδομικών Διατάξεων, χωρίς ουσιαστική «γνώση» των Νόμων και των Πολεοδομικών Διατάξεων. Οι πρώτες υψώνανε «ανάστημα» σε ουσιαστικά θέματα δόμησης, γι' αυτό και η εξουσία τις αποκάλεσε «καρκίνωμα»,  οι δεύτερες εκλιπαρούν με αφάνταστη δουλοπρέπεια για διεκπεραιωτικές διευκολύνσεις, γι' αυτό και η εξουσία θέλει να τις πάρει υπό την προστασία της, που θα βρει καλύτερους «διεκπεραιωτές»!! Αυτός είναι ο λόγος της «μετακίνησης».   

Περιβάλλον: Και με την ανομία;

Αρχιτέκτονας: Η ανομία τροφοδοτείται από τους Νόμους, που ψηφίζουν οι Κυβερνήσεις.

Περιβάλλον: Βλέπω ότι δεν έχεις όρεξη για κουβέντα.

Αρχιτέκτονας: Δεν μου λείπει η όρεξη, αλλά το θέμα των ΥΔΟΜ το έχουμε συζητήσει πολλές φορές. Να στο πω με δυό λόγια, δεν χρειάζονται παραπάνω.  Ο ουσιαστικός λόγος της «μετακίνησης»  δεν είναι η «αντιμετώπιση θεμάτων λειτουργίας, ανομίας,…….».  Ο ουσιαστικός λόγος της «μετακίνησης» είναι «ο έλεγχος  της διατήρησης του διεκπεραιωτικού πνεύματος στις ΥΔΟΜ!!!» 

Υπηρεσίες Δόμησης (Υ.ΔΟΜ) και το άρθρο 156 του Νέου Νόμου

Μηχανικοί των Υπηρεσιών Δόμησης | e- adeies | Ελεύθεροι Επαγγελματίες Μηχανικοί

Για την επίθεση στην ΥΔΟΜ Παλλήνης – Τα σοφά λόγια του αείμνηστου συναδέλφου Γιώργου Π. (υπαλλήλου Πολεοδομίας)

Για την απεργία – αποχή των ΥΔΟΜ

Περιβάλλον : Το «ο ετερόφωτος εξυπηρετεί!!» ενόχλησε- Αρχιτέκτονας: Να σου απαντήσω γιατί το είπα

Οι Οικοδομικοί Κανονισμοί, Κύριε Πρόεδρε του ΤΕΕ, δεν κρίνονται από τον αριθμό των σελίδων, κρίνονται από το αν εξυπηρετούν τον Σκοπό τους, και αυτός είναι: « η προστασία του φυσικού, οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, και η εξυπηρέτηση του κοινωνικού συμφέροντος» (ΓΟΚ/85 άρθρο1)

 

Περιβάλλον: Το διάβασες; Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ πρότεινε από το Ηράκλειο της Κρήτης: : «Ένας καινούργιος ΝΟΚ θα πρέπει ναείναι μέχρι 10 σελίδες» «Όσο για το πώς θα πρέπει να είναι ένας καινούριος Οικοδομικός Κανονισμός, ο κ. Στασινός ήταν πολύ συγκεκριμένος, λέγοντας ότι «πρέπει να είναι μέχρι 10 σελίδες, γιατί αν καταφέρουμε και τα βάλουμε όλα σε 10 σελίδες, θα είναι και απλός. Τα κύρια μεγέθη, που θα ορίζει θα πρέπει να είναι ύψος, όγκος, πλαϊνές αποστάσεις, φύτευση και να είναι απλός, σαφής και συγκεκριμένος, ώστε να μην επιδέχεται πολλές ερμηνείες ούτε να δυσκολεύει». Συνεχίζοντας, εξήγησε ότι «δεν πρέπει να ασχολείται με το εσωτερικό του κτιρίου. Πρέπει να ασχολείται μόνο με εξωτερικά μεγέθη γιατί αυτά αφορούν το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο και τους πολίτες και στο εσωτερικό ας κάνει ο καθένας ό, τι θέλει με βάση τον κτιριοδομικό κανονισμό και ας έχει την ευθύνη».

Αρχιτέκτονας: 10 σελίδες μας είπε. Τότε να γυρίσουμε στον ΓΟΚ/85, 15 σελίδες ήταν η δημοσίευση του στο ΦΕΚ. Ο ΝΟΚ/12 στο ΦΕΚ είναι 40 σελίδες. Και ξέρεις γιατί; Τον πρώτο τον συντάξανε Αρχιτέκτονες, τον δεύτερο τον συντάξανε εργολάβοι. 

Περιβάλλον: Νομίζω ότι ειρωνεύεσαι!!

Αρχιτέκτονας: Δεν το συνηθίζω.    

Περιβάλλον: Ζητάει «να είναι απλός, σαφής και συγκεκριμένος, ώστε να μην επιδέχεται πολλές ερμηνείες ούτε να δυσκολεύει»!!!

Αρχιτέκτονας: Αυτή είναι μια απαίτηση  αδιάβαστων και  ανιστόρητων.  Οι Οικοδομικοί Κανονισμοί, είναι Νόμοι και  όπως έλεγε και ο αείμνηστος φίλος και συνάδελφος Γ.Π  «οι Νόμοι δεν είναι συνταγές μαγειρικής να σου δίνουνε απαντήσεις με μορφή συνταγής, τόσα γραμμάρια από αυτό, τόσα από εκείνο, τόσα από το άλλο και λύθηκε το πρόβλημά σου, είναι νόμοι, και για αυτό χρειάζονται μελέτη και όχι επιπόλαιο διάβασμα».  https://angelmois.blogspot.com/2022/10/blog-post.html Ο ΝΟΚ δεν ήταν ούτε ασαφής, ούτε δυσκολονόητος, ούτε αόριστος. Ο ΝΟΚ παραβίασε  με τρόπο αγοραίο τον Σκοπό  του. Σκοπός του Οικοδομικού Κανονισμού είναι «ο καθορισμός των όρων, περιορισμών και προϋποθέσεων για την εκτέλεση οποιασδήποτε κατασκευής εντός ή εκτός των εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών, ώστε να προστατεύεται το φυσικό, οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον, καθώς και να εξυπηρετείται το κοινωνικό συμφέρον» (άρθρο 1 του ΓΟΚ/85) Στον ΝΟΚ ο σκοπός παραλείφθηκε. Και δεν παραλείφθηκε χωρίς λόγο, παραλείφθηκε γιατί δεν εξυπηρετούσε την εργολαβία.  Και η ηγεσία του  ΤΕΕ το γνώριζε  από την πρώτη μέρα, ο ρόλος της την υποχρεώνει να γνωρίζει!!!  Και τον στήριξε συνειδητά!!! Έγραψε την πιο «μαύρη σελίδα» στην ιστορία του ΤΕΕ!!! Και το λυπηρό είναι ότι εξακολουθεί να την γράφει!!!

Δες την πρώτη σελίδα του ΓΟΚ/85 και την πρώτη σελίδα του ΝΟΚ/12, και θα καταλάβεις !!!