Ας πάψουμε να ταυτίζουμε την Πολεοδομία με την Χωροταξία. Είναι δύο διαφορετικοί κλάδοι της Αρχιτεκτονικής. Η «Πολεοδομία» καθορίζει την Πολιτική επιλογή της Δομής της Πόλης και η Χωροταξία την εφαρμόζει. Όταν η Πολεοδομική Πολιτική είναι αντιλαϊκή και η Χωροταξία γίνεται αντιλαϊκή και δεν αλλάζει με χωροταξικές τροποποιήσεις. Για να γίνει φιλολαϊκή η Χωροταξία πρέπει να γίνει πρώτα φιλολαϊκή η Πολεοδομική Πολιτική

 

Περιβάλλον: Ψηφίστηκε το Π.Δ. «Καθορισμός διαδικασίας έγκρισης Ειδικού Σχεδίου  Περιβαλλοντικού Ισοδυνάμου Αναβάθμισης Πόλεων για την αντιστάθμιση της χρήσης κινήτρων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού και άλλων λεπτομερειών για την υλοποίηση οικοδομικών αδειών» ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 94 ( 11 Νοέμβρη 2025 Τεύχος Πρώτο Αρ. Φύλλου 196) Και Πολεοδόμοι – Χωροτάκτες  σχολιάζουν.

Αρχιτέκτονας: Τα είδα !!

Περιβάλλον: Ακούω σχόλια.

Αρχιτέκτονας: Πάλι. Το σχολίασα όταν το «λανσάρισε» το ΥΠΕΝ. Τι να πω περισσότερο. Κοίταξε στη Χώρα μας η Πολεοδομία έχει ταυτιστεί με την Χωροταξία. Δεν είναι όμως έτσι.  Το Πολεοδομικό σχέδιο καθορίζει την Πολιτική επιλογή τής διαχείρισης του Περιβάλλοντος, το Χωροταξικό σχέδιο την εφαρμόζει. Εδώ τα έχουμε κάνει ταυτόσημα και ασχολούμαστε με τεχνικά θέμα εφαρμογής της Πολεοδομικής Πολιτικής, με Χωροταξία δηλαδή, και νομίζουμε ότι έτσι δεν θα κατηγορηθούμε ποτέ για «ταξικότητα»!!!. Η «Πολεοδομία»  δεν είναι «αταξική» είναι «ταξική» και στο περιεχόμενο και στην εφαρμογή της που εκφράζεται με την Χωροταξία. Ο π.χ Χωροταξικός σχεδιασμός της περιοχής του Παλαιού Ψυχικού πηγάζει από την Πολιτική Πολεοδομική επιλογή ότι η περιοχή απευθύνεται σε υψηλά οικονομικά  κοινωνικά στρώματα. Γι αυτό έχουμε χαμηλό συντελεστή δόμησης, μικρό ποσοστό κάλυψης, μικρό ύψος οικοδομών, φαρδείς δρόμους κ.α. σε αντίθεση με την περιοχή της  Κυψέλης, που απευθύνεται σε χαμηλά οικονομικά  κοινωνικά στρώματα  όπου ο συντελεστής δόμησης είναι τρείς φορές μεγαλύτερος , το ποσοστό κάλυψης σχεδόν δύο φορές μεγαλύτερο, το ύψος τέσσερεις φορές υψηλότερο, οι δρόμοι στενοί, κ.α. Ο Χωροτάκτης έχει μία επιλογή : Να εφαρμόσει επί της γης τις Πολεοδομικές επιλογές. Την Περιβαλλοντική ποιότητα των περιοχών Παλαιού Ψυχικού και Κυψέλης  την καθόρισε η  Πολεοδομική επιλογή, και την καθόρισε «ταξικά» πιο «ταξικά» δεν γίνεται, και η Χωροταξία την εφάρμοσε επί της γης!!!!  

Για το λόγο αυτό και οι Κυβερνήσεις κρατούν στα χέρια τους γερά τις Πολεοδομικές επιλογές ενώ  τις  Χωροταξικές όχι. Γι αυτό και επιτρέπουν ενστάσεις στον Χωροταξικό σχεδιασμό, ενώ στον Πολεοδομικό σχεδιασμό όχι.

Και ας έρθουμε τώρα στο περιβόητο «ισοδύναμο». Η πρώτη και βασική  Πολιτική επιλογή είναι να «εξυπηρετηθούν» όσα εργολαβικά συμφέροντα έθιξε ο ΝΟΚ: γι αυτό έχουμε ακριβή καθορισμό του «τέλους» και της διαδικασίας , και αυτή είναι άμεση.  Οι «δράσεις» όμως «για την υλοποίηση του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου» το οποίο εξειδικεύεται στο «Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου» εκπονείται εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος του Νόμου. Και αυτή είναι η δεύτερη  Πολιτική επιλογή. Είναι αυτή που σκοπό έχει, να στολίσει τον Νόμο με δήθεν μέτρα «ισονομίας πολιτών». Και γιατί μιλώ για «δήθεν». Η Πολεοδομική Επιστήμη και η λογική μας  λέει ότι : Πρώτα πρέπει να βρεθούν οι τρόποι «αποκατάστασης του Περιβαλλοντικού ισοζυγίου» να οριστεί σε «πραγματικές» καταστάσεις το ύψος του «περιβαλλοντικού ισοδυνάμου», να προκύψει από τον Πολεοδομικό Σχεδιασμό  ότι το «περιβαλλοντικό ισοζύγιο» μπορεί να  αποκατασταθεί ποσοτικά και ποιοτικά, και μετά να εγκριθεί ή να απορριφτεί  η έναρξη εργασιών των οικοδομικών αδειών  με χρήση ΝΟΚ. Και η Πολιτική Πολεοδομική επιλογή της Κυβέρνησης μας λέει ότι: Επιτρέπω να πραγματοποιηθούν οικοδομές με χρήση ΝΟΚ με πληρωμή χρηματικού «τέλους» περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, το οποίο δεν μας λέει πως το υπολόγισε, και μέσα σε δύο χρόνια θα σας παρουσιάσω μελέτη αποκατάστασης  του «περιβαλλοντικού ισοζυγίου»- για μελέτη μιλάει, πρόσεξέ το-  με τους παρακάτω τρόπους: Και εδώ μπαίνει η Χωροταξία στην οποία δίνει μια σειρά επιλογών «αποκατάστασης». Και μιλάμε για ήδη δομημένες περιοχές που έχουν επιβαρυνθεί και με αυθαίρετη δόμηση. Που σημαίνει ότι ήδη υπάρχει επιβαρυμένο περιβαλλοντικό ισοζύγιο. Το «περιβαλλοντικό ισοζύγιο» που έταξαν για να περάσουν οι Νόμοι των αυθαιρέτων ακόμη δεν έχει «αποκατασταθεί». Μη το ξεχνάμε αυτό!!!   Για να δούμε όμως τις επιλογές:

Τα μέτρα περιβαλλοντικού ισοδυνάμου είναι ιδίως:

1.     βα) Η κατά προτεραιότητα απόκτηση από το Δημόσιο ακινήτων με αγορά ή αναγκαστική απαλλοτρίωση για τον καθορισμό κοινόχρηστων χώρων για την εξασφάλιση μέγιστης περιβαλλοντικής ποιότητας σε αναλογία ίση ή μεγαλύτερη του ποσοστού που προκύπτει από τα πολεοδομικά πρότυπα, κατ’ αντιστοιχία του ποσοστού του συντελεστή δόμησης που έχει επιτραπεί καθ’ υπέρβαση των όρων δόμησης της κάθε περιοχής, Αν υπάρχουν  τέτοια ακίνητα!! Αν δεν υπάρχουν, του λέει, πήγαινε σε  άλλη επιλογή!!!

2.     ββ) η διαμόρφωση νέων και η αναδιαμόρφωση, βελτίωση και αναβάθμιση υφιστάμενων κοινόχρηστων χώρων στον αστικό ιστό, περιλαμβανόμενης και της δυνατότητας εξοπλισμού τους με υπόγειους χώρους στάθμευσης οχημάτων.  Τους νέους χώρους  πρέπει να ψάξει να τους βρει. Πρέπει να βρει ΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ!! Αν την βρει!! Αν δεν την  βρει;…..  Η βελτίωση και η αναβάθμιση υφιστάμενων είναι ποιοτική δεν είναι ποσοτική αποκατάσταση. Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο απαιτεί  ποσοτική και ποιοτική αποκατάσταση.

3.     βγ) η δημιουργία, συμπλήρωση, διαμόρφωση και βελτίωση δικτύων κοινόχρηστων χώρων και δικτύων πράσινων παρεμβάσεων στον αστικό ιστό. Η δημιουργία απαιτεί ελεύθερους χώρους γης, η συμπλήρωση απαιτεί ελεύθερο χώρο γης σε συνέχεια υφιστάμενου. Αν βρεθούν τέτοιοι χώροι!! Αν δεν βρεθούν;……..

4.     βδ) η κατά προτεραιότητα κατεδάφιση αυθαίρετων ή επικίνδυνων (ετοιμορρόπων) κτισμάτων. Ήμουν νιά και γέρασα!!!

5.     βε) οι ολοκληρωμένες παρεμβάσεις ανάπλασης σε περιβαλλοντικά και πολεοδομικά υποβαθμισμένες ή κορεσμένες περιοχές, καθώς και σε περιοχές που χρήζουν ειδικής προστασίας, με σκοπό την ανάδειξη και προστασία των περιοχών, τη διεύρυνση του αδόμητου - ελεύθερου χώρου και την αύξηση της αστικής βιωσιμότητας των περιοχών. Οι άδειες του ΝΟΚ έχουν ΟΝΟΜΑ, ΕΠΙΘΕΤΟ, ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ, ΔΗΜΟ, Τ.Κ., και Ο.Τ.  Εκεί πρέπει να γίνει η αποκατάσταση, δεν πάει βόλτα  η «αποκατάσταση» σε άλλες περιοχές. Του λέει όμως του Χωροτάκτη ότι μπορεί να την πάει και «βόλτα» !!!

6.     στ) η χρηματοδότηση δράσεων που περιλαμβάνονται στο από 3.2.2023 Μνημόνιο συνεργασίας με τη Γενική Γραμματεία Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την αποδοχή πρόσκλησης ενδιαφέροντος προς υποστήριξη της ευρωπαϊκής αποστολής των εκατό (100) κλιματικά ουδέτερων και έξυπνων πόλεων. https://angelmois.blogspot.com/2022/01/blog-post.html

7.     βζ) η χρηματοδότηση της απόκτησης διατηρητέων κτιρίων και μνημείων από τον οικείο δήμο, καθώς και η αποκατάσταση δημοσίων διατηρητέων κτιρίων και μνημείων. Η απόκτηση ιδιοκτησίας υφιστάμενων κτιρίων ή η αποκατάσταση δημοσίων υφιστάμενων διατηρητέων  δεν αποκαθιστά το Περιβαλλοντικό ισοζύγιο. Είναι υφιστάμενα!!! Ούτε προσθέτουν ούτε αφαιρούν. Εσύ μπορείς να τα προσθέσεις του λέει!!

8.     βη) ο καθαρισμός και η οριοθέτηση ρεμάτων και τα έργα διευθέτησης και ανάδειξης αυτών και Ανάξιο σχολιασμού !!!

9.     βθ) η χρηματοδότηση της δημιουργίας χώρων πρασίνου. Για να δημιουργηθεί ο χώρος πρέπει πρώτα να βρεθεί γη ελεύθερη !!! Αν βρεθεί!! Αν δεν βρεθεί; ………

 

Νομίζω να κατάλαβες ότι οι «επιλογές»  που τόσο διαφημίζει είναι όλες όχι μόνο Επιστημονικά απαράδεκτες είναι και «ανόητες» για να μη πω κάτι βαρύτερο. Αλλά την Κυβέρνηση την ενδιαφέρει να τακτοποιήσει τους «εργολάβους» Αυτός είναι ο βασικός Πολιτικός «στόχος»!!! Και στο λαό λέει « αποκατάσταση σήμερα δεν έχει, αύριο, μεθαύριο, εν «ευθέτω χρόνο» ίσως βρω κάτι από τα παραπάνω να σας ξεγελάσω και πάλι!!!»  Γι αυτό σου μίλησα παραπάνω για «δήθεν» αποκατάσταση. Για να αλλάξουν οι Χωροταξικές «επιλογές» πρέπει να αλλάξει η  Πολεοδομική Πολιτική, χωρίς αλλαγή της Πολεοδομικής Πολιτικής οι Χωροταξικές επιλογές θα παραμείνουν αντιλαϊκές, όσο και να στολιστούν με τροποποιήσεις!!!

Υστερόγραφο: Για όσους ρώτησαν τι σημαίνει "Περιβαλλοντικό ισοζύγιο" 

 Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο δόμησης περιοχής ή πόλης ή οικισμού ορίζεται από το ρυμοτομικό σχέδιο της περιοχής της πόλης ή του οικισμού. Είναι το σχέδιο που  έχει εγκριθεί σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις και καθορίζει τους ειδικούς όρους δόμησης, τους κοινόχρηστους και δομήσιμους χώρους και τις επιτρεπόμενες χρήσεις σε κάθε τμήμα ή ζώνη του οικισμού. Είναι  σχέδιο με  ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που ορίζει ποσοτικά και κατανέμει ποιοτικά στον χώρο της περιοχής της πόλης ή του οικισμού το ποσοστό οικοδομήσιμου χώρου τμ/κάτοικο, τμ ελεύθερου χώρου/κάτοικο, τμ πρασίνου/κάτοικο, τμ. κοινόχρηστων χώρων/κάτοικο, κ.α.

Το ρυμοτομικό σχέδιο λοιπόν σύμφωνα με τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά που εμπεριέχει καθορίζει τον βαθμό της καλής λειτουργίας της πόλης και η εφαρμογή του εξασφαλίζει την ανάλογη ποιότητα ζωής των ανθρώπων που ζουν ή εργάζονται σε αυτήν.   

Τώρα όπως γνωρίζουμε όλοι τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά του ρυμοτομικού σχεδίου που ορίζουν το περιβαλλοντικό ισοζύγιο είναι διαφορετικά από περιοχή σε περιοχή και έχουν ταξικό προσανατολισμό. Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο της περιοχής του Παλαιού Ψυχικού έχει υψηλότερο βαθμό ποιότητας διαβίωσης από την περιοχή του Χαλανδρίου που έχει υψηλότερο βαθμό ποιότητας διαβίωσης από την περιοχή της Κυψέλης.

Το περιβαλλοντικό ισοζύγιο λοιπόν έχει ταξικό περιεχόμενο, και αυτό δεν πρέπει να το αγνοούμε.

Τι είναι "Θετικό περιβαλλοντικό ισοζύγιο" 

Ρυθμιση Ν-3843/2010-Περιβαλλοντικό ισοζύγιο-Ισονομία πολιτών

Για την «καταγγελία» του Προέδρου του ΤΕΕ, ότι υπάλληλος Πολεοδομίας ζήτησε 50.000 ευρώ για να εκδώσει την άδεια για ένα κτίριο του ΤΕΕ

 

Περιβάλλον: Έμαθες για την καταγγελία του Προέδρου του ΤΕΕ, ότι υπάλληλος Πολεοδομίας ζήτησε 50.000 ευρώ για να εκδώσει την άδεια για ένα  κτίριο του ΤΕΕ;

Αρχιτέκτονας: Διάβασα τα σχετικά ρεπορτάζ.

Περιβάλλον: Και τι έχεις να πεις;

Αρχιτέκτονας: Πρώτα-πρώτα δεν πρόκειται για υπάλληλο Πολεοδομίας, πρόκειται για υπάλληλο Υ.ΔΟΜ. Δεύτερο  δεν πρόκειται για καταγγελία. Οι καταγγελίες έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο. Εδώ το περιεχόμενο λείπει. Το λιγότερο που έπρεπε να κάνει ο Πρόεδρος όταν ενημερώθηκε για το περιστατικό,  ήταν να ζητήσει να δει  το φύλλο ελέγχου της οικοδομικής αδείας, όπου αναγράφονται όλα τα στοιχεία ελέγχου οικοδομικής αδείας,  Πότε υποβλήθηκε, πότε πέρασε όρους δόμησης και έλεγχο τοπογραφικού, πότε έγινε ο έλεγχος της Αρχιτεκτονικής Μελέτης αν εγκρίθηκε αμέσως ή είχε παρατηρήσεις  κ.α. Οι οικοδομικές άδειες έχουν μια διαδικασία ή οποία είναι ορατή και ξεκάθαρη στο φύλλο ελέγχου. Εκεί φαίνονται και οι καθυστερήσεις και οι λόγοι των καθυστερήσεων. Και ο Πρόεδρος, όταν του είπαν οι υπεύθυνοι Μηχανικοί  ότι υπάλληλος ζήτησε 50.000 ευρώ προκειμένου να προχωρήσει  έπρεπε να ζητήσει να δει το φύλλο ελέγχου. Στο φύλλο ελέγχου ελέγχεται και ο υπάλληλος για την τήρηση της διαδικασίας και ο μελετητής Μηχανικός για την ποιότητα των μελετών που υπέβαλε. Ο «εντολέας» ελέγχει πρώτα τον «εντεταλμένο» και μετά τον «ελέγχοντα». Αυτή είναι η τακτική όταν παρουσιάζονται τέτοια φαινόμενα. Αλλά  από ότι φαίνεται ο Πρόεδρος αποφάσισε να μιμηθεί τον Σηφουνάκη που το 2011 μας είπε ότι με το σχέδιο Νόμου περί αλλαγής του τρόπου έκδοσης οικοδομικών αδειών «τελειώνει το καρκίνωμα των πολεοδομιών» και το τελείωσε επαναφέροντας νόμο της χούντας, τις ονόμασε Υ.ΔΟΜ και έσβησε το Πολεοδομίες, και τον Τσιρώνη που το 2016 μας είπε για τα «Παρατηρητήρια» ότι  «ο υπάλληλος πλέον, δεν θα μπορεί να ξεχάσει τον φάκελο πίσω από κάποιο φοριαμό» και οι «φοριαμοί» φυλάσσονται πια σε ηλεκτρονική μορφή στις «πλατφόρμες» του ΤΕΕ όπου η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο όταν εξυπηρετεί τους «επενδυτές».

Και οι δύο γνωρίζανε τις Πολεοδομίες από τις διηγήσεις στους διαδρόμους της «Μηχανικοσαβούρας» που λέγαμε τότε. Και τώρα που  θέλουνε να προωθήσουν το «outsourcing» ο Πρόεδρος την ίδια τακτική  αποφάσισε να ακολουθήσει. Γι'  αυτό και παντού γράφεται υπάλληλος της Πολεοδομίας και όχι Υ.ΔΟΜ. Το  «Πολεοδομία» πουλάει,  πείθει και αποπροσανατολίζει!!!   

Η ομιλία του Προέδρου του ΤΕΕ στο συνέδριο «Green Deal Greece 2025», και «Οι δύο Ταρτούφοι» του Μάριου Πλωρίτη (δημοσιεύτηκε το1965 στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»)

 

Περιβάλλον: Στο συνέδριο «Green Deal Greece 2025» που διοργάνωσε το ΤΕΕ, αναφέρει ο «ΟικονομικόςΤαχυδρόμος»  στο «μικροσκόπιο» μπήκε το κρίσιμο ερώτημα κατά πόσο η Ελλάδα μπορεί να θεωρηθεί σήμερα χώρα πραγματικά φιλική για επενδύσεις, Και διαβάζω: «Ο πρόεδρος του ΤΕΕ, κ. Στασινός, έθεσε τρεις βασικούς πυλώνες για την ενίσχυση της επενδυτικής ελκυστικότητας: ψηφιοποίηση διαδικασιών, δικαιοσύνη σε εύλογο χρόνο και δυνατότητα outsourcing σε υποστελεχωμένες δημόσιες υπηρεσίες. Όραμά του, όπως είπε, είναι ο επενδυτής να μπορεί από ένα καφέ στη Νέα Υόρκη να εκδώσει ψηφιακά οικοδομική άδεια, με πλήρη απομάκρυνση από το χαρτί και απόλυτη διαφάνεια. Μέσα σε δύο χρόνια εκτίμησε ότι αυτή η δυνατότητα θα μπορεί να παρέχεται μέσω της πλατφόρμας e-Άδειες. Έτσι οι επενδυτές θα γλύτωναν από διάφορα ευτράπελα. Ο Στασινός ανέφερε ότι οι επενδυτές χρειάζονται ένα ισχυρό «backoffice» να ξέρουν ότι δεν κινδυνεύουν από τις αλλαγές στη νομοθεσία, ότι οι άδειες που απαιτούνται θα βγουν σε σύντομο χρονικό διάστημα και θα μπορέσουν τελικά άμεσα να επενδύσουν. Επανέλαβε επίσης την ανάγκη για έναν απλό οικοδομικό κανονισμό δέκα σελίδων και για την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού σε όλη τη χώρα. «Απαιτείται πυγμή από το κράτος, με αντικειμενικές διαδικασίες, προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και να αντιμετωπιστούν διαχρονικές παθογένειες. Να μη φοβηθούν τι θα πει ένας δήμαρχος, ένας τοπικός άρχοντας, ένας επιχειρηματίας. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν προχωρά μία σημαντική υποδομή της χώρας, διότι ένας επιχειρηματίας δεν τη θέλει», είπε χαρακτηριστικά» Θα σχολιάσεις; Μίλησε και ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.

Αρχιτέκτονας: Τι να σχολιάσω!! Το «outsourcing» ή το «καφέ της Νέας Υόρκης». Τον «Ταρτούφο» του Μολιέρου τον έχεις διαβάσει; Ο Μάριος Πλωρίτης είχε γράψει στην εφημερίδα «Ελευθερία» στη στήλη «ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ»  ένα κείμενο με τίτλο «Οι δύο Ταρτούφοι» διάβασέ το και θα καταλάβεις!!!  

1965-66 Από τη «Συλλογή» «Αποκόμματα εφημερίδων» του Κ.Δ. Σωτηρίου

Περιβάλλον: Γύρισα γιατί δεν  απάντησες στο «Απαιτείται πυγμή από το κράτος………..» και κάποιος φίλος αναγνώστης  το σχολίασε

Αρχιτέκτονας: Όταν μου φύγει η ανατριχίλα ίσως καταφέρω να σου απαντήσω. Ξέρεις όταν κανείς γνωρίζει  την  ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, η ανατριχίλα δεν φεύγει εύκολα  όταν ακούει «Απαιτείται πυγμή από το Κράτος….»  

Όταν χάνεται η αίσθηση της «ντροπής για το κακό» δημιουργείται το «Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδυνάμου Αναβάθμισης Πόλεων» (ΕΣΠΙΑΠ)

 

Περιβάλλον: Το διάβασες;  «Η απόφαση του  Ε΄ Τμήματος  του Συμβούλιου της Επικρατείας που  έκρινε συνταγματικό και νόμιμο το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος του ΥΠΕΝ για εφαρμογή Ειδικού Σχεδίου Περιβαλλοντικού Ισοδυνάμου Αναβάθμισης Πόλεων (ΕΣΠΙΑΠ) αναφέρει ότι «επιδιώκεται η προστασία των διοικούμενων που οικοδόμησαν ή εξέδωσαν οικοδομικές άδειες καλόπιστα, υπό το ισχύον τότε θεσμικό πλαίσιο, αλλά βρέθηκαν εκ των υστέρων αντιμέτωποι με την ανατροπή του πλαισίου αυτού». Και ότι η εφαρμογή του συγκεκριμένου μηχανισμού αποσκοπεί στην «αποτροπής δημιουργίας ημιτελών και εγκαταλελειμμένων κτιρίων» όπως επίσης «στη σταθμισμένη αντιμετώπιση των συνεπειών που υφίστανται οι καλόπιστοι τρίτοι από τη μαζική ακύρωση των αδειών», γράφει το σχετικό ρεπορτάζ https://ecopress.gr/rythmisi-sti-vouli-kai-neos-kyklos-anti/

Αρχιτέκτονας: Αυτό το μέσα σε εισαγωγικά το γράφει η απόφαση;

Περιβάλλον: Δεν το ξέρω. Εγώ το ρεπορτάζ διάβασα. Αλλά γιατί ρωτάς;

Αρχιτέκτονας: Γιατί αν το γράφει κάποιοι έχουν χάσει  την αίσθηση της «ντροπής για το κακό». Μας λένε δηλαδή ότι κάποιοι πίστεψαν, «καλόπιστα», σε ένα Νόμο που στηρίζει αγοραία τα συμφέροντα των λίγων και καταπατά αγοραία τα συμφέροντα των πολλών, αλλά δεν το αντιλήφθηκαν γιατί είναι «καλόπιστοι», και γι αυτό χρήζουν τώρα προστασίας. Βρέθηκαν «αντιμέτωποι», μας λένε,  με την «ανατροπή της καλοπιστίας τους». Γι αυτό και τώρα θέτουμε σε εφαρμογή ένα «μηχανισμό» που θα αποτρέψει τις «συνέπειες» που υφίστανται οι «καλόπιστοι». Το ότι είναι «καλόπιστοι στο κακό» παραλείπεται!!!

Με την ευκαιρία της σημερινής έναρξης του Συνεδρίου του ΣΑΔΑΣ Αττικής με θέμα : «Κατοικία σε Κρίση». Την σημερινή «Κρίση της Λαϊκής Κατοικίας» την φύτεψε η βαθιά αντιδραστική κυρίαρχη τάξη του τόπου, με φυτευτές τις Κυβερνήσεις της Χώρας, στο τέλος της δεκαετίας του 80, την πότισε με αυθαίρετη δόμηση και υποβάθμιση, την ανάθρεψε με νέες αντιανθρωπιστικές αξίες, την ενηλικίωσε το 2010, την στόλισε με στολίδια αντιλαϊκών Νόμων από το 2010 και μετά και σήμερα κερδίζει και την καμαρώνει!!! Η Επίσημη Αρχιτεκτονική Κοινότητα την στήριξε με στοχευμένη αφωνία, η λεγόμενη Επίσημη Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα δεν θέλησε να το αντιληφθεί, και έχουν ευθύνες, δεν είναι άμοιρες ευθυνών. Καλό θα είναι να τις πάρουν!!

 

Περιβάλλον: Το θέμα «κατοικία σε κρίση» είναι επίκαιρο. Υπάρχει «κρίση» σε θέματα στέγασης σήμερα.  Καθημερινά υπάρχουν δημοσιεύσεις για ακριβά ενοίκια, για……, για……..

Αρχιτέκτονας: Σου είπα ότι δεν υπάρχουν. Και υπάρχουν και είναι και «δυσεπίλυτα» γιατί η κυρίαρχη τάξη εφαρμόζει επί της γης την τελευταία φάση του σχεδίου της «ανακατάταξη των λαϊκών τάξεων στο χώρο της πόλης». Και από ότι φαίνεται το πετυχαίνει. Και το πετυχαίνει γιατί η Αρχιτεκτονική Κοινότητα στο βαθμό ευθύνης που της αναλογεί φάνηκε ανίκανη να το αντιμετωπίσει. Και ιδίως η Επίσημη  Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα. Και να σου εξηγήσω το γιατί.  Η Αρχιτεκτονική που στηρίζει τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης ποτέ δεν μιλάει για «ανακατάταξη των λαϊκών τάξεων στον χώρο της πόλης» και δεν μιλάει γιατί η κυρίαρχη τάξη την προκαλεί, και κερδίζει από αυτή. Δεν την εξυπηρετεί να μιλήσει γι αυτή. Αντίθετα στολίζει τον σκοπό της με  φιλολαϊκά ψεύτικα στολίδια για να πετύχει τους σκοπούς της. Για «ανακατάταξη» είναι υποχρεωμένη να μιλήσει η Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα. Και είναι υποχρεωμένη γιατί εννοείται ότι «βλέπει» ότι  θίγονται λαϊκά συμφέροντα, δεν είναι «τυφλή». Γνωρίζει, η Ιστορία της Αρχιτεκτονικής το διδάσκει,  ότι η ανακατάταξη των λαϊκών στρωμάτων  έχει προγραμματισμό μακροπρόθεσμο, ότι έχει πρακτικές αποπροσανατολισμού των λαϊκών τάξεων,  ότι έχει στάδια εφαρμογής.

Το πρώτο στάδιο «ανακατάταξης»  ξεκινά στη Χώρα μας  στο τέλος της δεκαετίας του 80 και κρατάει μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 2000, και σαν στόχο έχει την μαζική  μετακίνηση των  μικρομεσαίων και μικροαστικών τάξεων. Πρέπει να εγκαταλείψουν τους «υποβαθμισμένους» πια  τόπους κατοικίας τους στα κέντρα των πόλεων, και να μεταφερθούν σε νέους «αναβαθμισμένους» μακριά από τα κέντρα των πόλεων. Έτσι διαλαλούν τα φερέφωνα της κυρίαρχης τάξης. Η  «τάξη» σας διαλαλούν δεν μπορεί να «ζει» σε περιοχές «υποβαθμισμένες» σας αξίζει μια νέα περιοχή «αναβαθμισμένη». Εγκαταλείψτε την σαν «φτωχό παρελθόν».  Δίνεται απλόχερα σε εργολάβους και Μηχανικούς η αυθαίρετη δόμηση, με τριπλό σκοπό. Ο Πρώτος είναι η υψηλή κερδοφορία, ο δεύτερος  να υποβοηθήσουν την μετακίνηση των λαϊκών στρωμάτων, και ο τρίτος  να δημιουργήσουν ένα ικανό υπόβαθρο Μηχανικών που να λειτουργεί με νέα πρότυπα. Είναι τα χρόνια που η «αυθαιρεσία» στην κατασκευή επιβραβεύεται και η νομιμότητα λοιδορείται. Είναι τα χρόνια που δημιουργείται το νέο πρότυπο Αρχιτέκτονα  που «απαξιώνει» την Νομιμότητα και «αξιώνει» την αυθαιρεσία. Είναι «ελεύθερος» να δημιουργήσει!!! Καλλιεργούνται από τα ΜΜΕ και όχι μόνο από αυτά, πρότυπα μιμητισμού, ψευτοαριστοκρατισμού, νέα πρότυπα κοινωνικής ανάδειξης, νέα πρότυπα ατομικισμού, νέα πρότυπα συλλογικού ατομικισμού, νέα πρότυπα ανταγωνισμού. Να σου θυμίσω τη συζήτηση που κάναμε τον Μάρτη του 2012 για το πώς έγινε η μετακίνηση από το κέντρο της Αθήνας στα προάστια και πως και πότε εντατικοποιήθηκε η  περαιτέρω υποβάθμιση του κέντρου, για να επιτευχθεί ο σημερινός στόχος της αναβάθμισης.    

«Οι περιοχές αυτές υποβαθμίστηκαν συστηματικά από τα τέλη της δεκαετίας του 80 και μετά, αφού μεγάλο τμήμα  της μεσαίας και μικροαστικής τάξης που κατοικούσε στις περιοχές αυτές, μετακινήθηκε σε περιοχές νέες, χωρίς νέφος, σε καλύτερες συνθήκες περιβάλλοντος. Αν θυμάσαι τότε κάθε μέρα είχαμε δελτίο νέφους, που σκέπαζε συγκεκριμένες περιοχές της Αθήνας, και δελτίο περιοχών με υψηλούς ρύπους. Καλλιεργήθηκε δε η πεποίθηση ότι πρέπει να φύγουμε από το κέντρο, να σώσουμε τα παιδιά μας από το νέφος, και κάποιοι που φωνάζανε να μείνουμε να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας  για «πόλη χωρίς νέφος» θεωρήθηκαν γραφικοί. Θυμάσαι εκείνο του Τρίτση τότε «το νέφος είναι πολιτικό», ξέρεις τι εννοούσε; Εννοούσε ότι το «νέφος είναι πολιτική επιλογή να μείνει μέχρι να γίνει η απαραίτητη μετακίνηση πληθυσμού από το κέντρο στα προάστια, όπου τα μεγάλα κατασκευαστικά και ιδιοκτησιακά συμφέροντα είχαν δημιουργήσει τις περιοχές κέρδους». Και το κίνημα της φυγής από το κέντρο ενισχύθηκε με  διαφήμιση για φθηνά στεγαστικά δάνεια,  διαφήμιση της μεζονέτας, διαφήμιση των ημιυπαίθριων, διαφήμιση  των περιοχών που εξασφάλιζαν ανάλογη  «κοινωνική θέση» (βόρεια, νότια ,ανατολικά, δυτικά προάστια). Καλλιεργήθηκε   ο «ψευτοαριστοκρατισμός» και  περιφρονήθηκε η παραγωγική εργασία, απαξιώθηκε  η  χειρονακτική, ενισχύθηκε ο παρασιτισμός και η θεσιθηρία. Η  άρχουσα τάξη συνέταξε  προγράμματα  με  τρόπους κατάκτησης κοινωνικής θέσης, δημιούργησε πρότυπα  μιμητισμού, επιβράβευσε τον παρασιτισμό και την θεσιθηρία. Οι περιοχές που εγκαταλείφθηκαν, απαξιώθηκαν από την τάξη που μετακόμισε, ήταν το «φτωχό παρελθόν», και ως απαξιωμένες διατέθηκαν σε φτωχότερα  οικονομικά στρώματα της κοινωνίας και σε οικονομικούς μετανάστες, αφού αναβαθμίστηκε το τίμημα της πώλησης ή του ενοικίου, διότι δημιουργήθηκε αύξηση της ζήτησης από συγκεκριμένα στρώματα της κοινωνίας τα οποία πάντα πληρώνουν ακριβά την γκετοποίηση τους. Και μαζί με τους κατοίκους φύγανε από το κέντρο και οι επιχειρήσεις που έπρεπε να έχουν το λεγόμενο «image» και μεταφέρθηκαν σε νέα κτίρια, όπου το Κράτος φρόντισε με την μεταφορά του Συντελεστή δόμησης, να το αποκτήσουν.

 Η μετακίνηση του πληθυσμού από το κέντρο της Αθήνας στα προάστια έγινε, το κέρδος που είχε υπολογιστεί πραγματοποιήθηκε. Τα  δελτία ειδήσεων σταμάτησαν να ασχολούνται με το «νέφος της Αθήνας» που εξαφανίστηκε δια μαγείας. Αυτή είναι η πρώτη φάση.

 Ο δεύτερος  κύκλος  ξεκινάει από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες. Τότε γίνεται με περισσότερη ένταση η υποβάθμιση των περιοχών αυτών, αρχίζει να πραγματοποιείται το απαραίτητο υπόβαθρο που θα εξασφάλιζε την πραγματοποίηση του σχεδίου «υποβάθμιση τώρα και αναβάθμιση στο μέλλον».

 Η πρώτη υποβάθμιση, όπως είδαμε έγινε με την εγκατάσταση στις περιοχές αυτές στρωμάτων της κοινωνίας, που τροφοδότησαν  την προσφορά της «μαύρης εργασίας» δηλαδή της φθηνής και ανασφάλιστης εργασίας. Τα στρώματα αυτά της κοινωνίας επιβιώνουν μέσα σε συνθήκες ανασφάλειας, φόβου, υποταγής, δεν συμμετέχουν,  δεν διεκδικούν. Οι συνθήκες επιβίωσης που επιβάλλει η «μαύρη εργασία» προκαλεί  την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. «Στις περιοχές που θέλουν να υποβαθμίσουν για να τις αναβαθμίσουν,  μετακινούνται  σταδιακά»  όπως λέει και  ο Μanuel Castells  «όλα εκείνα τα στοιχεία και οι δραστηριότητες  που υποβαθμίζουν επί πλέον τον ήδη υποβαθμισμένο  αστικό χώρο, πόρνες, προαγωγοί, χαφιέδες, προστάτες κάθε είδους, ναρκομανείς, βαποράκια κλπ». Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται πίεση, και οι κάτοικοι υποχρεώνονται ή να φύγουν από την περιοχή ή να μείνουν αλλά να  ζουν σε ένα περιβάλλον μεγαλύτερου  φόβου, μεγαλύτερης ανασφάλειας, πλήρους υποταγής . Υποβαθμίζονται ραγδαία όλες οι λειτουργίες της περιοχής, σχολεία, δρόμοι, πεζοδρόμια, χώροι πρασίνου, παιδικές χαρές, αποκομιδή σκουπιδιών, κλπ. Οι τιμές των ακινήτων πέφτουν, οι ιδιοκτήτες ψάχνουν τρόπους να τα ξεφορτωθούν. Και τότε εμφανίζονται οι αγοραστές που πληρώνουν λίγα, αλλά μετρητά. Οι νέοι αγοραστές υποβαθμίζουν εκ νέου τις ιδιοκτησίες τους  πάντα όμως με κέρδος από την υποβάθμιση όπως π.χ.  η ενοικίαση  των ακινήτων  στα τμήματα εκείνα των μεταναστών που υφίστανται την πιο σκληρή εκμετάλλευση, που δεν έχουν χαρτιά, που πληρώνουν ακριβό ενοίκιο όχι για κάποιο δωμάτιο κατοικίας  αλλά για το κρεβάτι στο δωμάτιο.     

Η Πολιτεία  από την μεριά της, κάνοντας το «καθήκον» της ενημερώνει τους Πολίτες για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν στις περιοχές αυτές, συστήνει να αποφεύγονται, λυπάται που περιοχές της Αθήνας με τέτοια ιστορία κατάντησαν έτσι,  αναρωτιέται «δεν υπάρχουν τρόποι να εξυγιανθούν  αυτές οι περιοχές, να μπορεί ο Αθηναίος να τις επισκέπτεται χωρίς φόβο;». Και για χρόνια δεν βρίσκει τρόπους αντιμετώπισης «της θλιβερής αυτής κατάστασης», αλλά  βρίσκει τρόπους να μην ακούγονται οι διαμαρτυρίες των κατοίκων, να συκοφαντούνται οι πρωτοβουλίες τους για την καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσής τους. Τροφοδοτούνται  και καλλιεργούνται φαινόμενα ρατσισμού, κοινωνικής αντιπαλότητας, εγκληματικής συμπεριφοράς κ.α.

 Αυτό είναι το πρόγραμμα εντατικοποίησης της υποβάθμισης, και στην Αθήνα εφαρμόστηκε με ακρίβεια.»  

Στα χρόνια αυτά η κυρίαρχη τάξη του τόπου μας πέτυχε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Στο είχα πει στη συζήτηση που κάναμε τον Ιούνη του 2011 όταν ο Παπακωνσταντίνου τότε σαν Υπουργός Περιβάλλοντος είπε ότι από δω και πέρα η «αυθαίρετη δόμηση» σταματάει. Σου το θυμίζω: «Η αυθαίρετη δόμηση δεν θα σταματήσει απλώς θα αλλάξει μορφή, θα προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις» και οι σημερινοί Νόμοι πράγματι πριμοδοτούν μια νέα μορφή Αυθαίρετης δόμησης. (Είναι οι οικοδομικές άδειες με ευθύνη Μηχανικού και όχι μόνο). Σου είχα πει όμως και κάτι άλλο :
  Το τμήμα του  λαού που συμμετείχε στην «αλυσίδα παραγωγής αυθαιρέτων», δωροδόκησε και δωροδοκήθηκε, εκβίασε και εκβιάστηκε, ζήτησε και έκανε ρουσφέτια, ευνόησε και ευνοήθηκε από το μαύρο χρήμα, έγινε οπαδός του εύκολου και παράνομου πλουτισμού, απαξίωσε και απαξιώθηκε,  πείστηκε ότι  η νομιμότητα και η εντιμότητα είναι πια «λανθασμένος τρόπος ζωής» και η υπέρβαση «μαγκιά», και πάνω από όλα «κέρδιζε». Και  αφού έμαθε ότι «όλα πουλιούνται και αγοράζονται, τίποτε άλλο δεν υπάρχει» έπρεπε και η  «ψήφος του να του φέρει κέρδος», την «έβγαλε στον πλειστηριασμό», «όποιος δώσει την καλύτερη τιμή θα την πάρει». Έτσι το ποσοστό της  «πολιτικής ψήφου» μειωνόταν σταθερά, μέσα σ αυτά τα χρόνια, και αυξανόταν με σταθερούς ρυθμούς το ποσοστό της «ψήφου συναλλαγής».  Η «συναλλαγή έγινε τρόπος ζωής», «οι νέες κοινωνικές αξίες αφομοιώθηκαν», « η αναπαραγωγή του ανθρώπινου δυναμικού με τις νέες κοινωνικές αξίες έγινε ». Το «αυθαίρετο των νέων κοινωνικών αξιών» εκπλήρωσε τον σκοπό του.  Και όταν ο σκοπός εκπληρώνεται ο κύκλος κλείνει. Αυτό ήθελε να πει ο νέος Υπουργός Περιβάλλοντος αλλά το «πρόγραμμα παραπλάνησης του λαού» δεν του το επιτρέπει.»

Στα χρόνια αυτά μπαίνουν τα θεμέλια και  εκτελείται με επιτυχία μπορώ να πω, η πρώτη φάση του σχεδίου που περιλαμβάνει «μαζική φυγή των  μεσοαστικών και μικροαστικών τάξεων από τα κέντρα των πόλεων στην περιφέρεια,  επανακατοίκηση των κέντρων από  ευάλωτα, πολύ ευάλωτα, πολιτικά-κοινωνικά-οικονομικά λαϊκά  στρώματα, περαιτέρω υποβάθμιση των συγκεκριμένων  χώρων της πόλης, και πληθώρα αγοραπωλησιών σε εξευτελιστικές τιμές κτιριακών τμημάτων και καθ΄ ολοκληρία σε μεγάλα κατασκευαστικά και χρηματιστηριακά κεφάλαια.   

 Έτσι από το  2010 και μετά ξεκινάει η δεύτερη φάση.  Έχουμε μια σειρά Νόμων, όπως είναι η τακτοποίηση των αυθαιρέτων, το κλείσιμο των Πολεοδομιών της Χώρας και την δημιουργία των  ΥΔΟΜ, την έκδοση οικοδομικών αδειών χωρίς έλεγχο, τον ΝΟΚ,  υποστηρικτικούς, αγοραία, στα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, βαριά όμως αντιλαϊκούς. Η κυρίαρχη τάξη εξαπολύει τα «παπαγαλάκια» της που μιλούν για νέο πνεύμα επίλυσης των Πολεοδομικών προβλημάτων και όχι μόνο, για νέο πνεύμα στις κατασκευές, για «εξευγενισμό», για «αναβάθμιση» για…… για……...

Το εντυπωσιακό είναι ότι η Επίσημη Αριστερή Κοινότητα Αρχιτεκτόνων έχει σβήσει από την «μνήμη» της όλη αυτή την χρονική περίοδο , τέλος της δεκαετίας του 80 με τέλος της δεκαετίας του 2000. Έχει σβήσει από τη μνήμη της την «αυθαίρετη δόμηση» εκείνης της εποχής και κατά συνέπεια και τις επιπτώσεις της όχι μόνο στον χώρο της πόλης, αλλά και τις επιπτώσεις της στον κλάδο των Αρχιτεκτόνων, στα κοινωνικά στρώματα. Η αυθαίρετη όμως δόμηση των λαϊκών στρωμάτων έχει  πια ιστορικά αποδειχθεί  είναι  ένα μέσο της βαθιά αντιδραστικής κυρίαρχης τάξης της χώρας μας, και παραχωρείται μέσω των Κυβερνήσεων, όταν και μόνο όταν τα συμφέροντα της βλέπει να κινδυνεύουν. Το έχουμε συζητήσει δύο φορές. Η πρώτη και η δεύτερη.

Και η Επίσημη Αρχιτεκτονική κοινότητα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης έχει βασικούς λόγους να το αγνοεί. Η Επίσημη, όμως Αριστερή Αρχιτεκτονική Κοινότητα δεν μπορεί να το αγνοεί!!  Όπως δεν μπορεί να αγνοεί και τους Νόμους τακτοποίησης αυθαιρέτων, και την ταυτότητα κτιρίου που περιέλαβε όλα τα κτίρια από το 1955 και μετά. Ξέρεις πόσες ιδιοκτησίες της 20ετίας 1955-1975 είναι μπλοκαρισμένες σήμερα λόγω παραβάσεων άνευ ουσίας; Όπως δεν μπορεί να αγνοεί την σημερινή επιδοτούμενη αυθαίρετη δόμηση με τον μη έλεγχο των οικοδομικών αδειών. Δεν μπορεί ένα κτίριο να ελέγχεται  αποπερατωμένο και να βεβαιώνεται ότι «έχει ανεγερθεί σύμφωνα με την οικοδομική άδεια» και η «οικοδομική άδεια» να μη έχει ελεγχθεί. Όπως δεν μπορεί οι δηλώσεις αυθαιρέτων και ταυτότητας κτιρίου να μην ελέγχονται όλες για την νομιμότητά τους. Κρύβονται σκοποί πίσω από τα παραπάνω. Και οι σκοποί που κρύβονται είναι καταστροφικοί για τα λαϊκά συμφέροντα. Το έχουμε συζητήσει εδώ: Τα «λάθη ή τις παραλείψεις» Μηχανικών στις δηλώσεις αυθαιρέτων θα τις πληρώσει και πάλι ο ιδιοκτήτης, σύμφωνα με το νέο Νομοσχέδιο. Η «Μηχανικοσαβούρα» επιβραβεύεται , οι ιδιοκτήτες «εμπαίζονται» και εδώ :Με την ευκαιρία της «Παγκόσμιας ημέρας στέγης»: Η «αρπαγή της Λαϊκής ιδιοκτησίας» με την πρακτική «αξία» - «μη αξία»  Μη ξεχνάμε ότι τις «αυθαιρεσίες» που πουλούσαν εργολάβοι, επί 20 χρόνια περίπου, τόσο κράτησε η πριμοδότηση της αυθαίρετης δόμησης ( τέλος της δεκαετίας του 80 με τέλος της δεκαετίας του 2000) τις πουλούσαν με τιμές νόμιμης δόμησης, τα  Αρχιτεκτονικά σχέδια «εφαρμογής» όπως τα είχαν ονομάσει οι εμπλεκόμενοι στην κατασκευή  Αρχιτέκτονες τα χρεώνανε με υψηλές τιμές, και τα στόλιζαν με τους απαράδεκτους ισχυρισμούς ότι ποτέ δεν θα τους επιβληθεί πρόστιμο, και αν παρ’ ελπίδα  επιβληθεί θα είναι πολύ μικρό. Ούτε οι εργολάβοι τιμωρήθηκαν ούτε οι Αρχιτέκτονες, αντίθετα θησαυρίσανε, γιατί  γεμίσανε με αυθαίρετες κατασκευές  τα προάστια. Τιμωρήθηκε ο ιδιοκτήτης που αγόρασε!!! Και τα πρόστιμα είναι υψηλά!! Ξέρεις πόσα ακίνητα της τότε εποχής πωλούνται σήμερα γιατί οι ιδιοκτήτες δεν τα βγάζουν πέρα; Ξέρεις πόσα βγαίνουν σε πλειστηριασμό; 

Βλέπω όμως και πάλι ότι στο Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής 10-12 Οκτώβρη 2025 με θέμα «Κατοικία σε Κρίση» όλα τα παραπάνω θέματα  να λείπουν !!! Και λείπουν γιατί η Επίσημη Αριστερή Κοινότητα Αρχιτεκτόνων δεν τα περιλαμβάνει. Και αυτό δεν είναι καλός οιωνός για τον Λαό !!!  

 

 

Δυό λόγια για το κείμενο της συμμετοχής της «Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων» στο Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής με θέμα «Κατοικία σε κρίση» . Το «ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ» δεν είναι κονκάρδα να την φορέσουμε στο πέτο και να πάμε. Θέλει «κόπο» !!

 

Περιβάλλον: Θα πας στο Συνέδριο που οργανώνει ο ΣΑΔΑΣ με θέμα «Κατοικία σε Κρίση» είναι ελεύθερη η είσοδος.

Αρχιτέκτονας: Όχι. Προτιμώ να διαβάσω τα κείμενα , αν δημοσιευθούν.

Περιβάλλον: Γιατί θα υπάρχει, λένε, και διάλογος !!

Αρχιτέκτονας: Διάλογος σε ποια βάση. Ο ΣΑΔΑΣ Αττικής είναι Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανώτατων Σχολών. Στο Σύλλογο συμμετέχουν διάφορες πολιτικές παρατάξεις Αρχιτεκτόνων, με διαφορετικές θέσεις η καθεμιά. Αν η κάθε πολιτική παράταξη κατέβαζε ένα κείμενο ανάλυσης, σύνθεσης και πρότασης για το θέμα, και το έθετε σε συζήτηση θα είχε ενδιαφέρον. Τώρα δεν έχει, για μένα τουλάχιστον.

 Περιβάλλον: Μα η ανακοίνωση της «Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων» αναφέρει : «Το συνέδριο θα είναι εξαιρετικά χρήσιμο τόσο γιατί θα δώσει εργαλεία σε μας τους ίδιους ως μηχανικούς για τον τρόπο με τον οποίο παρεμβαίνουμε στο στεγαστικό ζήτημα, όσο και γιατί θα παράξει απόψεις και ιδέες οι οποίες θα είναι χρήσιμες για την κοινωνία, αλλά και πιο συγκεκριμένα για τα κοινωνικά κινήματα που αναπτύσσονται ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, αλλά και για όποιον άλλο φορέα εμπλέκεται και ασκεί πολιτικές στο ζήτημα της στέγης.»

Αρχιτέκτονας: Τα «εργαλεία» τα δίνει η επιστήμη  πρώτα –πρώτα. Η Αρχιτεκτονική έχει πλούσιο ιδεολογικό περιεχόμενο και κατά συνέπεια πολιτικό-κοινωνικό –οικονομικό προσανατολισμό. Δεν είναι «απολιτική» όσο κι αν θέλουν κάποιοι «κοντόθωροι» να στηρίζουν τον «απολιτικό» χαρακτήρα της. Η στεγαστική πολιτική που εφαρμόστηκε στη Χώρα μας έχει πολιτικά- κοινωνικά-οικονομικά χαρακτηριστικά. Η αυθαίρετη δόμηση στη Χώρα μας των λαϊκών στρωμάτων ήταν μέρος της στεγαστικής πολιτικής της κυρίαρχης τάξης στη Χώρα μας. Δεν ήταν έξω από αυτή. Και αυτό είναι ιστορικά αποδεδειγμένο, το αποδεικνύει το αποτύπωμα της αυθαίρετης δόμησης στον χώρο, το αποδεικνύει η κοινωνική - πολιτική και οικονομική συμπεριφορά των λαϊκών στρωμάτων.  Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές . Όπως είναι και η λεγόμενη «αντιπαροχή». Όπως είναι κα η σημερινή «κρίση της στέγασης των λαϊκών τάξεων». Η «αρπαγή» της λαϊκής κατοικίας αποφασίστηκε στο τέλος της δεκαετίας του 80, γι αυτό και η επί 25 χρόνια αυθαίρετη δόμηση, γι αυτό και η υποβάθμιση των κέντρων των πόλεων, γι αυτό και η  δήθεν «τακτοποίηση αυθαιρέτων», γι αυτό ……γι αυτό……..

Οι Αρχιτέκτονες που στηρίζουν τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης καλά κάνουν και απαξιώνουν τα θέματα αυτά. Δεν θέλουν να συζητηθούν.  Όπως και οι Αρχιτέκτονες που  λόγω έλλειψης ιστορικής εμπειρίας,  πιστεύουν ότι τα θέματα αυτά δεν τους αφορούν, και ξεκινούν να λύσουν το πρόβλημα έχοντας μόνο σαν στοιχείο το αποτέλεσμα. Και εδώ όπως καταλαβαίνεις είναι πολύ εύκολο να αποδεχθούν ότι ικανοποιεί την Αρχιτεκτονική του «εγώ μόνο κτίζω».  Όταν όμως ο Αρχιτέκτονας βάλει το πρόσημο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ δεν μπορεί να μην έχει δομημένη ιστορική μνήμη, δεν μπορεί να μη συνδέει το παρελθόν με το παρόν και να προβλέπει το μέλλον  που η κυρίαρχη τάξη με τις επιλογές της επιφυλάσσει για τα λαϊκά στρώματα της κοινωνίας. Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ πάει στο Συνέδριο με δομημένη ανάλυση, σύνθεση και πρόταση. Και αυτό θέλει «κόπο»!!! Πάει στο Συνέδριο με «ανάλυση κατανοητή, σύνθεση κατανοητή, συμπέρασμα κατανοητό και πρόταση κατανοητή εμπλουτισμένη με όραμα δυνατό και πραγματοποιήσιμο».

  Το «ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ» δεν είναι κονκάρδα να την φορέσουμε στο πέτο και να πάμε!!!

    

Μια οφειλόμενη απάντηση στον "ανώνυμο" που μου "υπέδειξε" να διαβάζω "προσεκτικά" τα άρθρα της Συσπείρωσης Αριστερών Αρχιτεκτόνων για το Συνέδριο "Κατοικία σε κρίση"

 

Περιβάλλον: Έμαθα ότι στο blog σου στέλνει ένας «ανώνυμος» άρθρα που δημοσιεύονται στο blog «Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων» σχετικά με το Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής «Κατοικία σε κρίση». Χθες σου έστειλε «Σπίτια για τους ανθρώπους και όχι για τα κέρδη» και σήμερα το Στεγαστική κρίση: τι πρέπει να κάνουμε; της Τόνιας Κατερίνη* με την «υπόδειξη» να τα διαβάσεις προσεκτικά.

Αρχιτέκτονας: Πες του να μη κάνει τον κόπο γιατί συνηθίζω να διαβάζω πάντα ότι αφορά θέματα Αρχιτεκτονικής- Πολεοδομίας. Και διαβάζω όλες τις απόψεις προσεκτικά. Τα άρθρα αυτά εννοείται ότι έχουν «αριστερό» πρόσημο. Αυτό όμως απαιτεί κάποια γνωρίσματα. Απαιτεί ιστορική ανασκόπηση του πως φτάσαμε σήμερα στην σημερινή πραγματικότητα. Αν θυμάσαι το 2013 είχαμε κάνει μια συζήτηση με τίτλο «Ας ξεκινήσουμε να λέμε ΕΜΕΙΣ». Σου είχα πει τότε : «Πρέπει σήμερα να δούμε και να κατανοήσουμε τις αιτίες που δημιούργησαν τα σημερινά προβλήματα, τις πρακτικές και τους τρόπους που χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις στη χώρα μας για να μην λύνονται τα προβλήματα ή να λύνονται πάντα εις βάρος του λαού,….. Ο λαός στις σημερινές συνθήκες που ζούμε, θέλει απαντήσεις στα δικά του προβλήματα, απαντήσεις που δεν μπορεί να περιορίζονται σε «συνταγές» ας είναι και «αριστερές». Θέλει «ανάλυση κατανοητή, σύνθεση κατανοητή, συμπέρασμα κατανοητό και πρόταση κατανοητή εμπλουτισμένη με όραμα δυνατό και πραγματοποιήσιμο». Και σε μια άλλη που είχαμε κάνει το 2019 με τίτλο «Κατάτμησημείζονος εκτάσεως» - «Αντιπαροχή»- «airbnb» ή «Βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων».Ας ανοικοδομήσουμε την «ιστορική μας μνήμη» σου είχα πει: «Ο Αρχιτέκτονας πρέπει να έχει πλατιά και οικοδομημένη «ιστορική μνήμη» η οποία να περιλαμβάνει την μελέτη και την ιστορική διαδρομή όλων των τάξεων που λειτουργούν στον χώρο της Πόλης. Η πλατιά «ιστορική του μνήμη», η «ιστορική του εμπειρία» όπως λέμε, τον βοηθάει να επιλέξει την ταξική του θέση, να την εμπλουτίσει με  δομημένα επιχειρήματα, και να δώσει λύσεις  τεκμηριωμένες.»

Η «λαϊκή κατοικία» ήταν πάντα «εμπορευματοποιημένη» στη Χώρα μας, και πραγματοποιήθηκε με πολλές μορφές. Σου τις έχω αναλύσει εδώ : Ας αναρωτηθούμε: γιατί η «αυθαίρετη δόμηση των λαϊκών στρωμάτων» που πραγματοποιήθηκε από το 1955 μέχρι το 2011 είναι σήμερα «κατηγορούμενη», ενώ η «νέα λαϊκή αυθαιρεσία» που πραγματοποιείται σήμερα και έχει σαν αντικείμενο την «αυθαίρετη αλλαγή χώρου με χρήση κατοικίας σε χώρο με χρήση παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών» -airbnb- είναι «ευνοούμενη»; Θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε γιατί κάηκε-«εξέπνευσε»- το Μάτι» και εδώ : «Κατάτμηση μείζονος εκτάσεως» - «Αντιπαροχή»- «airbnb» ή «Βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων».Ας ανοικοδομήσουμε την «ιστορική μας μνήμη»

Και τα δύο άρθρα που μου έστειλε ο «ανώνυμος» ισχυρίζονται ότι «η στέγη από κοινωνικό αγαθό μετατράπηκε σε εμπόρευμα» Αυτό όμως δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα. Η κυρίαρχη τάξη της Χώρας μας προέβη σε κάποιες πολιτικές-κοινωνικές-οικονομικές επιλογές προκειμένου να στηρίξει τα συμφέροντά της, και μέσα σε αυτές ήταν και η αρπαγή της λαϊκής κατοικίας, την αποφάσισε στο  τέλος της δεκαετίας του 80 με μακροπρόθεσμο προγραμματισμό και στόχο να επιτευχθεί μέσα σε 30 χρόνια- το αναλύσαμε εδώ:  «Το «δικαίωμα στη στέγη» είναι «ταξικό δικαίωμα» και σ’ αυτό πρέπει να πάρουμε θέση». Είναι το μόνο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα της κυρίαρχης τάξης της Χώρας μας που το τήρησαν και το πραγματοποίησαν ευλαβικά όλες οι Κυβερνήσεις από το τέλος του 80 και μετά.

Αυτά έχω να σου πω σχετικά. Θα ήθελα όμως πριν κλείσουμε να σου υποδείξω και εγώ κάτι : Υπάρχει στο blog : Ο παιδαγωγός Κ.Δ.  Σωτηρίου (1889-1966)  το κείμενό του με τίτλο : Εισήγηση για την παιδεία στο πρώτο συνέδριο της ΕΠΟΝ. Είναι ένας μπούσουλας για το πώς γράφει ένας ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ.