Περιβάλλον: Το «συσσίτιο» να μη γίνει βασικό στοιχείο της ζωής μας σε όλα τα φανερώματά της

 

Αρχιτέκτονας: Σε βλέπω βρεγμένο και μέσα στη λάσπη σήμερα. Τι έγινε, μπήκες στα νερά και στη λάσπη για να θεραπεύσεις τα εγκαύματα των προηγούμενων ημερών; 

Περιβάλλον: Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Καίγομαι και πνίγομαι χρόνια τώρα. Αγωνίζομαι όμως. Αλλά οι συνθήκες δεν με βοηθάνε.

 .Αρχιτέκτονας: Ποιες συνθήκες:  

Περιβάλλον:: Το 2013, στις 26 του Απρίλη είχαμε κάνει μια συζήτηση και μου είχες πει τότε «Η σημερινή τριαδική πολιτική συμμαχία θα συνεχίσει να πουλά την πολιτική της σαν «προϊόν», αυτό ξέρει μόνο να κάνει και γι αυτό θα αγωνιστεί με νύχια και με δόντια, για να συνεχίσει να κυβερνά τον τόπο. Θα πουλά «θεσούλες σκλαβιάς, συσσίτια ανέργων, συσσίτια φιλανθρωπίας, συσσίτια παιδείας, συσσίτια υγείας, συσσίτια αναξιοπρέπειας, συσσίτια βίας και τρομοκρατίας, συσσίτια ρατσισμού, συσσίτια φασισμού, συσσίτια δουλείας, συσσίτια εξευτελισμού της ανθρώπινης υπόστασης, συσσίτια…….»https://angelmois.blogspot.com/2013/04/blog-post_26.html Διαπιστώνω λοιπόν ότι δεν έχετε πιά Πρωθυπουργό και Υπουργούς. Έχετε Συσσιτιάρχη και Συσσιτιοντελάληδες. Ο Συσσιτιάρχης εμφανίζεται όταν πρέπει να «σερβιριστεί» το «συσσίτιο» και οι Συσσιτιοντελάληδες το διανέμουν με «μεγάλη περηφάνια».

Το «συσσίτιο» έγινε βασικό στοιχείο της ζωής του λαού σε όλα τα φανερώματά της. Και αυτό δεν με βοηθάει. Μου έχουν δώσει χαρακτηριστικά «συσσιτίου» και με σερβίρουν σαν  «μερίδα με ολίγο περιβάλλον»».  Μου λείπει η «πραγματική συμπαράσταση». Και αναρωτιέμαι γιατί;

. . Αρχιτέκτονας: Γιατί έχει επικρατήσει η «συσσιτιο-ιδεολογία». Και αυτή για να φτάσει στο σημερινό βαθμό χρειάστηκε κάποια χρόνια. Σ’ εκείνη τη συζήτησή μας είχαμε μιλήσει για το «εμείς» αν θυμάσαι. Αλλά το δικό μας το «εμείς» η κυρίαρχη τάξη το πήρε το προσάρμοσε στα δικά της συμφέροντα και το έκανε «το εγώ μέσα στο εμείς» το στόλισε με στολίδια όπως αυτό του «ανταγωνισμού», το θεμιτός ή αθέμιτος βγήκε από το λεξικό μας, όπως έβγαλε από το λεξικό την «φιλανθρωπία» και μας είπε ότι μόνο η «αλληλεγγύη on line» είναι  πραγματική αλληλεγγύη, όπως έβγαλε από το λεξικό την λέξη «παιδεία» και έβαλε στη θέση της τις «δεξιότητες», ό «εξευτελισμός της ανθρώπινης υπόστασης» έγινε «εργασιακή προσφορά» κ.α.

Και σ αυτό βοήθησαν και οι επόμενες Κυβερνήσεις που ήρθαν μετά το 2013. Το πολύ ή λίγο δεν έχει σημασία.  Το «εμπνεόμαστε στην παιδεία από τον Δελμούζο τον Παπανούτσο, τον Γληνό., την Ρόζα Ιμβριώτη, τον Κώστα Σωτηρίου, το Μιχάλη Παπαμαύρο..» του Φίλη μέσα στη Βουλή, είναι ένα «συσσίτιο παιδείας», δείγμα ανεπανάληπτο της «κούφιας αριστεροσύνης» της.   

Τα πράγματα είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο, να αλλάξουν, και θέλουν και χρόνο για να αλλάξουν. Θέλουν χρόνο γιατί πρέπει να επανακαλλιεργηθούν οι γνήσιες ανθρωπιστικές κοινωνικές αξίες που παραμορφώθηκαν. Και αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί η κυρίαρχη τάξη δεν θα μείνει με τα χέρια σταυρωμένα, θα πολεμήσει.

Οι «συνθήκες» δεν ευνοούν σήμερα, χρειάζεται χρόνος και επιμονή, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε, Μην απογοητεύεσαι, η απογοήτευση δεν αλλάζει τα πράγματα, η αισιοδοξία τα αλλάζει.

Περιβάλλον: Έχεις δίκιο. Το «συσσίτιο» δεν πρέπει να γίνει βασικό στοιχείο της ζωής μας σε όλα τα φανερώματά της. Ας ξεκινήσουμε τον αγώνα  να το βγάλουμε εντελώς  από τη ζωή μας    

  .  .