Περιβάλλον: Έμαθα ότι
στο blog σου
στέλνει ένας «ανώνυμος» άρθρα που δημοσιεύονται στο blog «Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων» σχετικά με το Συνέδριο του ΣΑΔΑΣ Αττικής «Κατοικία σε κρίση». Χθες
σου έστειλε «Σπίτια για τους ανθρώπους και όχι για τα κέρδη» και σήμερα το Στεγαστική κρίση: τι πρέπει να κάνουμε; της Τόνιας Κατερίνη* με την «υπόδειξη» να τα διαβάσεις
προσεκτικά.
Αρχιτέκτονας: Πες
του να μη κάνει τον κόπο γιατί συνηθίζω να διαβάζω πάντα ότι αφορά θέματα Αρχιτεκτονικής-
Πολεοδομίας. Και διαβάζω όλες τις απόψεις προσεκτικά. Τα άρθρα αυτά εννοείται
ότι έχουν «αριστερό» πρόσημο. Αυτό όμως απαιτεί κάποια γνωρίσματα. Απαιτεί
ιστορική ανασκόπηση του πως φτάσαμε σήμερα στην σημερινή πραγματικότητα. Αν
θυμάσαι το 2013 είχαμε κάνει μια συζήτηση με τίτλο «Ας ξεκινήσουμε να λέμε ΕΜΕΙΣ». Σου είχα πει τότε : «Πρέπει
σήμερα να δούμε και να κατανοήσουμε τις αιτίες που δημιούργησαν τα σημερινά
προβλήματα, τις πρακτικές και τους τρόπους που χρησιμοποίησαν οι κυβερνήσεις
στη χώρα μας για να μην λύνονται τα προβλήματα ή να λύνονται πάντα εις βάρος
του λαού,….. Ο λαός στις σημερινές συνθήκες που ζούμε, θέλει απαντήσεις στα
δικά του προβλήματα, απαντήσεις που δεν μπορεί να περιορίζονται σε «συνταγές»
ας είναι και «αριστερές». Θέλει «ανάλυση κατανοητή, σύνθεση κατανοητή,
συμπέρασμα κατανοητό και πρόταση κατανοητή εμπλουτισμένη με όραμα δυνατό και
πραγματοποιήσιμο». Και σε μια άλλη που είχαμε κάνει το 2019 με τίτλο «Κατάτμησημείζονος εκτάσεως» - «Αντιπαροχή»- «airbnb» ή «Βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων».Ας ανοικοδομήσουμε την «ιστορική μας μνήμη» σου είχα πει: «Ο Αρχιτέκτονας πρέπει να έχει πλατιά και
οικοδομημένη «ιστορική μνήμη» η οποία να περιλαμβάνει την μελέτη και την
ιστορική διαδρομή όλων των τάξεων που λειτουργούν στον χώρο της Πόλης. Η πλατιά
«ιστορική του μνήμη», η «ιστορική του εμπειρία» όπως λέμε, τον βοηθάει να
επιλέξει την ταξική του θέση, να την εμπλουτίσει με δομημένα
επιχειρήματα, και να δώσει λύσεις τεκμηριωμένες.»
Η «λαϊκή κατοικία»
ήταν πάντα «εμπορευματοποιημένη» στη Χώρα μας, και πραγματοποιήθηκε με πολλές μορφές.
Σου τις έχω αναλύσει εδώ : Ας αναρωτηθούμε: γιατί η «αυθαίρετη δόμηση των λαϊκών στρωμάτων» που πραγματοποιήθηκε από το 1955 μέχρι το 2011 είναι σήμερα «κατηγορούμενη», ενώ η «νέα λαϊκή αυθαιρεσία» που πραγματοποιείται σήμερα και έχει σαν αντικείμενο την «αυθαίρετη αλλαγή χώρου με χρήση κατοικίας σε χώρο με χρήση παροχής ξενοδοχειακών υπηρεσιών» -airbnb- είναι «ευνοούμενη»; Θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε γιατί κάηκε-«εξέπνευσε»- το Μάτι» και εδώ : «Κατάτμηση μείζονος εκτάσεως» - «Αντιπαροχή»- «airbnb» ή «Βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων».Ας ανοικοδομήσουμε την «ιστορική μας μνήμη»
Και τα δύο άρθρα που
μου έστειλε ο «ανώνυμος» ισχυρίζονται ότι «η στέγη από κοινωνικό αγαθό
μετατράπηκε σε εμπόρευμα» Αυτό όμως δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα.
Η κυρίαρχη τάξη της Χώρας μας προέβη σε κάποιες
πολιτικές-κοινωνικές-οικονομικές επιλογές προκειμένου να στηρίξει τα συμφέροντά
της, και μέσα σε αυτές ήταν και η αρπαγή της λαϊκής κατοικίας, την αποφάσισε
στο τέλος της δεκαετίας του 80 με μακροπρόθεσμο
προγραμματισμό και στόχο να επιτευχθεί μέσα σε 30 χρόνια- το αναλύσαμε εδώ: «Το «δικαίωμα στη στέγη» είναι «ταξικό
δικαίωμα» και σ’ αυτό πρέπει να πάρουμε θέση». Είναι το μόνο μακροπρόθεσμο
πρόγραμμα της κυρίαρχης τάξης της Χώρας μας που το τήρησαν και το πραγματοποίησαν
ευλαβικά όλες οι Κυβερνήσεις από το τέλος του 80 και μετά.
Αυτά έχω να σου πω
σχετικά. Θα ήθελα όμως πριν κλείσουμε να σου υποδείξω και εγώ κάτι : Υπάρχει
στο blog : Ο παιδαγωγός Κ.Δ. Σωτηρίου (1889-1966) το κείμενό του με τίτλο : Εισήγηση για την παιδεία στο πρώτο συνέδριο της ΕΠΟΝ. Είναι ένας μπούσουλας για το πώς γράφει ένας ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ.
