Περιβάλλον: Υπάρχει μεγάλη «αναστάτωση» σε θέματα Πολεοδομίας σήμερα.
Διαβάζω καθημερινά, για την «διαφθορά στις Πολεοδομίες», για το θέμα των νέων
εντάξεων σε σχέδιο Πόλης, για τα προβλήματα στην εκτός σχεδίου δόμηση, για το στεγαστικό πρόβλημα που έχει πάρει
μεγάλες διαστάσεις, για τα ενοίκια που έχουν πάρει ανηφόρα, για …… για…… Το
Σάββατο 26 του Απρίλη είναι η «Παγκόσμια μέρα στέγης», και επειδή το στεγαστικό
πρόβλημα σήμερα έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις, ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Αττικής
αποφάσισε να συμμετέχει στην κινητοποίηση «σωματείων και συλλογικοτήτων» με το
σύνθημα «η κατοικία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα» γράφει εδώ.
Αρχιτέκτονας: Τα παραπάνω, που ανέφερες, δεν είναι θέματα Πολεοδομίας. Είναι θέματα Πολιτικής. Η Πολιτική καθορίζει τους όρους πραγματοποίησης της δομής της Πόλης. Η Πολεοδομία τους εφαρμόζει επί της γης. Όταν η Πολιτική είναι φιλολαϊκή τότε και οι όροι της δομής της Πόλης έχουν φιλολαϊκό προσανατολισμό, και κατά συνέπεια η Πολεοδομία πραγματοποιεί επί της γης φιλολαϊκές δομές. Όταν είναι αντιλαϊκή τότε η Πολεοδομία πραγματοποιεί επί της γης αντιλαϊκές δομές. Γι' αυτό λέμε ότι η Πολεοδομία έχει ιδεολογικό περιεχόμενο και κατά συνέπεια ταξικό προσανατολισμό. Στο έχω πει πολλές φορές αυτό. Η τωρινή «αναστάτωση» είναι θέμα Πολιτικών επιλογών. Για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που ανέφερες παραπάνω πρέπει να αλλάξει ο Πολιτικός προσανατολισμός της Κυβέρνησης που κυβερνάει την Χώρα. Μη ξεχνάς ότι, αυτό μας λέει η ιστορία, η κυρίαρχη τάξη επεμβαίνει σε θέματα Πολεοδομικού ενδιαφέροντος μόνο, όταν θέλει μέσω αυτών, να εξυπηρετήσει δικούς της σκοπούς, πολιτικούς-κοινωνικούς-οικονομικούς. Και χρησιμοποιεί συγκεκριμένες πρακτικές για να το πετύχει. Θυμήσου τι σου είχα πει το 2015 όταν πάλι χρησιμοποιήθηκε το σύνθημα «η κατοικία είναι δικαίωμα και όχι εμπόρευμα». Στο θυμίζω: «στόχος είναι η αρπαγή της ιδιοκτησίας του λαού», γιατί «Αυτό θα τους επιτρέψει να έχουν τον πλήρη έλεγχο στη διαχείριση του δομημένου περιβάλλοντος της χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι θα ελέγχουν την ποιότητα της στέγης, την ποιότητα της πόλης, την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων. Θα τους επιτρέψει δε, και αυτό θα είναι το μεγαλύτερο κέρδος γι' αυτούς, να καθορίζουν τα «όρια» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού, να καθορίζουν δηλαδή το μέγεθος της «σκλαβοποίησης» του λαού.». Μία από αυτές τις πρακτικές, είναι, αυτό που λέμε στη γλώσσα μας, η δημιουργία περιοχών με «αξία» και με «μη αξία». Να στο εξηγήσω όμως καλύτερα.
Δημιούργησε στο τέλος του ’80 μια «μη αξία» στο κέντρο της Αθήνας, το νέφος- η εγκληματικότητα-η έλλειψη πράσινου – η έλλειψη …… - η έλλειψη …….. – συνηγορούσαν, και μια «αξία» σε περιοχές έξω από την πόλη, χωρίς νέφος- χωρίς εγκληματικότητα- με πράσινο- με καθαρό αέρα- με privacy - …… με……. με….. αλλά χωρίς αστική συγκοινωνία, χωρίς Δημόσιο Σχολείο, χωρίς αποχετευτικό δίκτυο και δίκτυο όμβριων, χωρίς….. χωρίς…… Τα «με» διαφημίστηκαν , τα «χωρίς» αποσιωπήθηκαν. Με τον τρόπο αυτό πέτυχε τον σκοπό που επεδίωκε. Και ποιος ήταν αυτός; Ήταν η ανακατάταξη της μικροαστικής και μεσοαστικής τάξης στον χώρο της πόλης. Η μικροαστική και μεσοαστική τάξη μετακόμισε σε περιοχές «με αξία», ήταν πολύ περήφανη γι' αυτό, και αισθάνθηκε την «υποχρέωση» να εκφράσει την «ευγνωμοσύνη» της στο Πολιτικό Κόμμα που την φρόντισε και το ψήφισε με ενθουσιασμό!!. Και ο χώρος της πόλης που εγκαταλείφτηκε, εγκαταλείφτηκε ως «φτωχό παρελθόν», δηλαδή η «μη αξία» του έφτασε στο Ναδίρ. Και έτσι επιτεύχθηκε και ο δεύτερος σκοπός, αυτός της υποβάθμισης. Η υποβάθμιση γεννά διπλό κέρδος γιατί η περιοχή γκετοποιείται, τα γκετοποιημένα στρώματα πληρώνουν ακριβά την γκετοποίησή τους, η αξία των ακινήτων ξεφτιλίζεται, οι επιτήδειοι, «επενδυτές» βαφτίστηκαν τότε, αγοράζουν με μετρητά πάντα, και όταν φτάσουν σε έναν ικανοποιητικό ποσοστό ιδιοκτησίας στην περιοχή τότε η αναβάθμιση γίνεται τόσο «αναγκαία», που υποβοηθείται από τον Κυβερνητικό κορβανά, όχι μόνο χρηματικά, αλλά και υποστηρικτικά, κάθε εμπόδιο «αντιμετωπίζεται» όπως «πρέπει!!!». Σήμερα το κέντρο της Αθήνας έχει μετατραπεί σε «αξία» γιατί «αναβαθμίζεται», και οι περιοχές της μεζονέτας σε «μη αξία», γιατί τα «με…» τα ποδοπάτησε η αυθαίρετη δόμηση, και στα «χωρίς» προστέθηκαν νέα σοβαρά «χωρίς». Στο κέντρο οι τιμές των ακινήτων έχουν φτάσει σήμερα στα ύψη, και στις περιοχές της μεζονέτας τα πωλητήρια ξεθωριάζουν από την έκθεσή τους στον «ήλιο».
Ένα σημαντικό εμπόδιο στις ορέξεις των «επενδυτών», λέγανε κάποιοι τότε, θα ήταν η μικρή οριζόντια ιδιοκτησία, στις περιοχές του κέντρου της Αθήνας. Και ήταν πολλοί αυτοί που με ύφος ειδικού και εξειδικευμένου σε θέματα Πολεοδομικού ενδιαφέροντος και με το απαραίτητο «αριστερό προφίλ», ισχυρίζονταν, ότι αυτό το εμπόδιο θα είναι το « ισχυρό ανάχωμα» στις ορέξεις των επενδυτών Αποδείχθηκε όμως ότι ήταν ιστορικά αδιάβαστοι. Και να γιατί:
Το «ανάχωμα», υποχρεώνεται να αποκτήσει «Πολεοδομική
Νομιμότητα», όχι ότι δεν είχε, απλά ήταν παλαιάς «έκδοσης» τότε που όχι μόνο τα
εγκεκριμένα σχέδια της οικοδομικής αδείας δεν συνόδευαν καμία συμβολαιογραφική
πράξη, ούτε καν ο αρ. της οικοδομικής
αδείας ήταν υποχρεωτικός. Ακόμα και μετά
το 1985 που έγινε υποχρεωτικό να αναγράφεται στις συμβολαιογραφικές πράξεις ο
αρ. της οικοδομικής αδείας και να συνοδεύονται από τα σχέδια του φακέλου της
οικοδομικής αδείας οι πράξεις σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών, δεν τηρήθηκε,
αναγραφόταν μόνο ο αρ. της οικοδομικής αδείας. Πως αλλιώς θα στηριζόταν η
αυθαίρετη δόμηση!!! Ο εργολάβος και ο
Μηχανικός απαλλάχτηκαν από τέτοιου είδους
«υποχρεώσεις». Το Κράτος τους «απάλλαξε!!!». Και η «Πολεοδομική Νομιμότητα» έχει πιά Πανελλαδική ισχύ!!!
Έτσι «η οικοδομική άδεια» από «κουρελόχαρτο χωρίς αξία» μετατρέπεται σε «περγαμηνή με αξία». Όλα τα κτίρια μετά το 1955 ελέγχονται, λέει ό Νόμος του 2010, σύμφωνα με την οικοδομική άδεια. Μόνο αν η οικοδομική άδεια συμφωνεί με την σημερινή κατάσταση θεωρούνται «νόμιμα», διαφορετικά θεωρούνται «αυθαίρετα» και πρέπει να προβούν σε «τακτοποίηση αυθαιρέτων». Και αυτή είναι μια μελετημένη «Πολιτική κίνηση». Μόνο ένας «κοντόθωρος» δεν την βλέπει!!
Την «τακτοποίηση» ορίζει το Κράτος, θα την «διεκπεραιώνουν» οι «υπεύθυνοι» Μηχανικοί οι οποίοι όμως δεν θα ελέγχονται από καμιά Δημόσια Υπηρεσία για την «υπευθυνότητά τους», θα ελέγχονται μελλοντικά λένε, και αν κάνουν κάποιο «λάθος» σήμερα, μπορεί το «ανάχωμα» να κάνει καταγγελία στο ΤΕΕ ή αγωγή κατά του Μηχανικού, για να τιμωρηθεί ανάλογα, ή να αναθέσει σε νέο Μηχανικό να διορθώσει τα «λάθη» που πάλι θα ελέγχονται για την ορθότητά τους «μελλοντικά». Και αυτό το «μελλοντικά» ξέρεις τι σημαίνει: σημαίνει ότι θα ελεγχθούν όταν το «ανάχωμα» θα πρέπει να γίνει «ίσιωμα»!!! Και τα έξοδα του «ισιώματος» θα τα πληρώσει το «ανάχωμα». Και να τι έγινε με το «ισχυρό ανάχωμα», εμπόδιο.
Ένα μεγάλο μέρος της μικρής οριζόντιας ιδιοκτησίας πουλήθηκε κοψοχρονιά την περίοδο της υποβάθμισης ως «μη αξία», πριν το 2010.
Μετά το 2010, ένα δεύτερο μέρος της μικρής οριζόντιας ιδιοκτησίας, αναγκάστηκε να πουλήσει το μερίδιό της, στον αγοραστή που έκανε προσφορά για ολόκληρο το κτίριο, γιατί η οριζόντια ιδιοκτησία του σαν μεμονωμένη δεν μπορούσε να προχωρήσει σε «τακτοποίηση», ενώ σαν συμμετέχουσα στο ενιαίο κτίριο μπορούσε. Πάλι ως «μη αξία» λίγο μεγαλύτερη όμως από την πρώτη. Όσοι δεν υποκύπτουν υποχρεώνονται να διατηρούν τα ακίνητά τους κλειστά, ελπίζοντας ότι θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα τους, τρέχουν δεξιά και αριστερά όλοι τους υπόσχονται λύση, αλλά θέλουν χρόνο να το σκεφτούν, τους λένε, γιατί οι περιπτώσεις τους είναι δύσκολες, αλλά στην πραγματικότητα η λύση που εξυπηρετεί τώρα είναι να είναι «κλειστά», πως θα αλλιώς θα ανέβουν στα ύψη οι τιμές πώλησης των ακινήτων, οι τιμές των ενοικίων!! Όταν χρειαστεί να τα «ανοίξουν» η λύση θα βρεθεί!!! Θα είναι βέβαια λίγο «επιβαρυντική» αλλά θα δώσει μια μικρή «αξία» στο ακίνητο. Η απόφασή του να μην «υποκύψει» έχει «κόστος»!!!
Και επειδή οι «έχοντες» δεν είναι δυνατόν να αγοράσουν τα
κτίρια ολόκληρης της Πόλης σε μια βραδιά, ούτε το θέλουν, γιατί κάποιο «ανάχωμα» τους χρειάζεται Πολιτικά, είναι το
στήριγμά τους, το μεγαλώνει ή το μικραίνει
κατά πως εξυπηρετεί. Όταν χρειαστεί όμως να το γκρεμίσει τότε ο
«έλεγχος» θα είναι «ενδελεχής». Γι αυτό είναι «μελλοντικός!!!».
Ο μελλοντικός έλεγχος θα το μετατρέψει σε «μη αξία» σε ένα βράδυ.
Ακόμη όμως δεν ήρθε η ώρα της «μη αξίας», για κάποια. Και δεν ήρθε γιατί, το «ανάχωμα» στις σημερινές διαστάσεις του εξυπηρετεί. Γιατί συντηρεί και μία τάξη ιδιοκτητών που ή έχει αγοράσει παλαιότερα , ή αγοράζει σήμερα, τα ανακαινίζει και μεταπουλάει με κέρδος υψηλό. Και εξυπηρετεί γιατί συντηρεί και μία τάξη Μηχανικών που είναι απαραίτητο σήμερα βοήθημα για την επίτευξη των Πολιτικών επιδιώξεων, που σου είπα στην αρχή. Γιατί προετοιμάζει, με τον τρόπο που λειτουργεί, προβαίνοντας σε επί της ουσίας κατά παράβαση του Νόμου «τακτοποιήσεις», φαινομενικά όμως «νόμιμες», και στη συνέχεια σε επί της ουσίας κατά παράβαση του Νόμου «ταυτότητες κτιρίου» πάλι όμως «φαινομενικά» νόμιμες, ο «μελλοντικός έλεγχος» να έχει όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία που να διευκολύνουν την κατάταξη των ακινήτων σε «μη αξία», όταν έρθει η ώρα. Τότε η «ουσία» θα βγει στην επιφάνεια, θα διαπιστωθούν οι ελλείψεις, οι παραβάσεις, οι…. οι….. Και όσοι βρεθούν τότε να έχουν στην κατοχή τους ακίνητα «με ελλείψεις , με παραβάσεις, ,με….. με…..» θα κληθούν να πληρώσουν το «τίμημα». -Πρόσεξε λίγο το «τότε», σημαίνει ότι το αδίκημα του ιδιοκτήτη που σε συμφωνία με τον αρμόδιο Μηχανικό πούλησαν ένα ακίνητο με επί της «ουσίας» κατά παράβαση του Νόμου «ταυτότητα κτιρίου» παραγράφεται!!! Είναι «στιγμιαίο»!!! - Το ποιό θα είναι θα προσδιοριστεί μελλοντικά, γιατί θα πρέπει να «εξυπηρετεί» τις τότε απαιτήσεις. Είναι η «πρακτική» που εφαρμόστηκε στην τελευταία μορφή της «αυθαίρετης δόμησης» (1985-2010). Όσο εξυπηρετούσε Πολιτικούς-Κοινωνικούς-Οικονομικούς σκοπούς η «αυθαιρεσία ήταν αόρατη», πουλιόταν ακριβά και αγοράζονταν σαν «αόρατη πολύτιμη όμως αξία», όπως πουλιούνται και αγοράζονται σήμερα σαν «αόρατες αξίες» οι ελλείψεις και οι παραβάσεις στην «ταυτότητα κτιρίου», όταν έπαψε να τους εξυπηρετεί «η αξία έγινε ορατή και αυτόματα μετατράπηκε σε μη αξία» Και η τάξη των Μηχανικών που την στήριξε όχι μόνο απαλλάχθηκε, αλλά της ανατέθηκε νέα αποστολή. Να στηρίξει τη νέο τρόπο «Αρπαγής της Λαϊκής ιδιοκτησίας».
Και η σημερινή Πολιτική εξουσία «άπλωσε» την πρακτική «αξία» - «μη αξία» σε όλη τη χώρα, με αγοραίες επιλογές, γι αυτό και τα προβλήματα στην εκτός σχεδίου δόμηση, στις νέες εντάξεις στο σχέδιο πόλης, γι αυτό… γι’ αυτό……..
Το ανησυχητικό όμως είναι, ότι ο αριθμός των Μηχανικών που με την επαγγελματική συμπεριφορά τους στηρίζουν σήμερα αυτή την Πολιτική επιδίωξη και έχει αυξηθεί και έχει αποθρασυνθεί. Και οι Μηχανικοί που δεν την στηρίζουν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, στην άσκηση του επαγγέλματος. Και το πρόβλημα σήμερα είναι ότι οι πρώτοι έχουν την προστασία του ΤΕΕ των Συλλόγων των …. των…, ενώ οι δεύτεροι αντιμετωπίζονται υποτιμητικά, πολλές δε φορές με «αγοραία» περιφρόνηση. Καλό θα είναι αυτή τη φορά ο Λαός να τους ακούσει!!!
Περιβάλλον: Να
ρωτήσω κάτι;
Αρχιτέκτονας: Ξέρω τι θα ρωτήσεις. Θα ρωτήσεις για την συμμετοχή του ΣΑΔΑΣ Αττικής στην κινητοποίηση «Η κατοικία είναι δικαίωμα, όχι εμπόρευμα». Ο ΣΑΔΑΣ, αν θέλει να βοηθήσει, να «αντιμετωπίσει» άμεσα το πρόβλημα του «Χώρου του» που ανέφερα παραπάνω, όλα τα άλλα είναι……. ……………