Περιβάλλον: Πέρασαν δέκα χρόνια
από την ισχύ του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού, του ΝΟΚ όπως επικράτησε να
λέγεται.
Αρχιτέκτονας: Και τι θέλεις να κάνουμε, να το γιορτάσουμε;
Περιβάλλον: Να συζητήσουμε ήθελα
την ποιότητά του μετά από δέκα χρόνια εφαρμογής.
Αρχιτέκτονας: Την ποιότητά του την έχουμε συζητήσει και πριν ψηφιστεί , όταν οι Σηφουνάκης και Παπακωνσταντίνου πανηγύριζαν για τον ΝΟΚ που συνέταξαν, και μετά όταν παρουσιάστηκε το πρόβλημα με τα «ψηλά» κτίρια στην περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, και ο Σταθάκης είπε το περιβόητο «θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της οπτικής επαφής». Το περιεχόμενό του είναι γνωστό από το 2012. Αλλοίμονο αν ένας Αρχιτέκτονας δεν βλέπει τον σκοπό που εξυπηρετεί ένας Νόμος, και περιμένει την εφαρμογή του για να το δει.
Περιβάλλον: Ναι αλλά τώρα
τελευταία, κάποιοι Αρχιτέκτονες με παρεμβάσεις τους, λένε, ότι το 2012 που
ψηφίστηκε ο ΝΟΚ ήταν εποχή της κρίσης
και τα νέα κτίρια που κατασκευάζονταν ήταν λιγοστά και δεν ήταν «εμφανές το
αποτύπωμά του» στο περιβάλλον. Έχουν αρχίσει όμως εδώ και λίγο καιρό να εμφανίζονται νέα κτίρια,
που ανεγείρονται σύμφωνα με τις διατάξεις του, το «αποτύπωμά» του γίνεται πια «εμφανές», και
αρχίζουν να φαίνονται τα προβλήματά του. Και δείχνουν και «πρόθυμοι» να τα
«συζητήσουν».
Αρχιτέκτονας Όσοι το λένε αυτό, ή δεν διάβασαν τον ΝΟΚ το 2012, όπως ο Χρυσοχοΐδης δεν είχε διαβάσει το μνημόνιο, ή είναι υποκριτές γιατί ενώ τον διάβασαν και ήξεραν, μείνανε 10χρόνια σιωπηλοί γιατί νομίζανε ότι η αύξηση του Συντελεστή δόμησης που έδινε ο Νόμος θα έφερνε χρήματα στο επαγγελματικό τους γραφείο. Και επειδή σήμερα δεν θέλουν να φανεί ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο, γιατί τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται «εμφανή» στο λαό, καταφεύγουν σε διατυπώσεις τέτοιου είδους. Ένας Αρχιτέκτονας, δεν μπορεί να μην γνωρίζει, η επιστήμη του τον υποχρεώνει να γνωρίζει, πριν δει το «αποτύπωμα επί της γης», πριν γίνει δηλαδή «αποτύπωμα εμφανές», τις επιπτώσεις ενός Νόμου που «καθορίζει τις διατάξεις» με τις οποίες το «αποτύπωμα» θα πραγματοποιηθεί.
Ξέρεις τι μου θυμίζει αυτό; Μου θυμίζει την «προσωρινή σύνδεση των οικοδομών με τα δίκτυα», που καθιερώθηκε μετά την ισχύ του ΓΟΚ85, και παραγκωνίστηκε η «οριστική σύνδεση» που προέβλεπε «αυτοψία» από την Πολεοδομία. Η «προσωρινή σύνδεση» διευκόλυνε την «αυθαίρετη δόμηση», ενώ η «οριστική σύνδεση» την παρεμπόδιζε. Και τότε κάποιοι Αρχιτέκτονες ισχυριζόντουσαν ότι η «προσωρινή σύνδεση» θα διευκόλυνε την «ταχύτερη διεκπεραίωση» της σύνδεσης των οικοδομών με τα δίκτυα και όχι την «αυθαίρετη δόμηση». Μη ξεχνάμε ότι η εμπλοκή των Αρχιτεκτόνων στην «αυθαίρετη δόμηση» της τελευταίας 25ετίας (1985-2010) ήταν κάτι παραπάνω από «ενεργή». Οι υποκριτικές «Υπεύθυνες Δηλώσεις του Ν1599/86» που υπέγραφαν ότι η «οικοδομή έχει κτιστεί σύμφωνα με τις Πολεοδομικές διατάξεις και τους όρους Δόμησης που ισχύουν στην περιοχή» δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, ανταποκρίνονταν στην «απαίτηση» που προέβλεπε η «προσωρινή σύνδεση με τα δίκτυα». Γι' αυτό και πολέμησαν τότε την «οριστική σύνδεση». Δηλώνανε πρόθυμοι να συζητήσουν τρόπους καταπολέμησης της αυθαίρετης δόμησης, αλλά στην επαναφορά της «οριστικής σύνδεσης» ήταν κάθετα αντίθετοι. Η «αυθαίρετη δόμηση» έφερνε χρήμα στις τσέπες τους. Τα «σχέδια εφαρμογής» πληρώνονταν αδρά. Και όταν το «αποτύπωμα» της αυθαίρετης δόμησης έγινε όχι μόνο «εμφανές», αλλά «κραυγαλέα εμφανές», κατέφυγαν στον «υποκριτικό ισχυρισμό» ότι αυτό δεν οφείλονταν στην καθιέρωση της «προσωρινής σύνδεσης» αλλά στις «κακές Πολεοδομίες», ξεχνώντας ότι η «προσωρινή σύνδεση» δεν ήταν επιλογή των Πολεοδομιών.
Κάτι ανάλογο προσπαθούν να κάνουν και σήμερα, που το «αποτύπωμα του ΝΟΚ αρχίζει και γίνεται έντονα εμφανές». Για να μην τους ρωτήσει ο λαός, που θα πληρώσει βαριά τις επιπτώσεις από την εφαρμογή του ΝΟΚ, «καλά εμείς δεν το βλέπαμε γιατί δεν είχαμε τις γνώσεις να το δούμε, εσείς που είχατε τις γνώσεις να το δείτε από το 2012 γιατί δεν το είδατε;» πάλι καταφεύγουν στην υποκρισία. Αλλά αυτή τη φορά η «υποκρισία» πάει «αντάμα» με τον «αυτοξευτελισμό», γιατί η «ευθύνη Μηχανικού» που «θεσμοθετήθηκε» με την ισχύ του ΝΟΚ του 2012, επαναφέροντας νόμο της «χούντας», έκλεισε τον πλούσιο «κατάλογο των ενόχων» που κάλυπτε την «υποκρισία» τους τα προηγούμενα χρόνια.
