Περιβάλλον: Διάβασες την
«πρόταση» των υποψήφιων διδακτόρων του τομέα Πολεοδομίας-Χωροταξίας του ΕΜΠ
σχετικά με το «Μεγάλο Περίπατο»;
Αρχιτέκτονας: Το διάβασα και μάλιστα με μεγάλη προσοχή.
Περιβάλλον: Και τι έχεις να
πεις;
Αρχιτέκτονας: Τι να σου πω. Ξέρεις όταν δηλώνεις ότι κάνεις
κριτική σε ένα έργο Πολεοδομικού ενδιαφέροντος πρέπει να δηλώσεις και τον ιδεολογικό προσανατολισμό σου. Εδώ κάτι
τέτοιο δεν το βλέπω.
Περιβάλλον: Μα το κείμενο λέει: Υιοθετήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου
Μεταπτυχιακών Σπουδαστών (Υποψηφίων Διδακτόρων) ΕΜΠ μετά από πρόταση της Ανεξάρτητης Αριστερής Συσπείρωσης
Μεταπτυχιακών.Απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου Υποψηφίων Διδακτόρων ΕΜΠ για τον «Μεγάλο Περίπατο»
Αρχιτέκτονας: Κοίταξε, Αριστερό προσανατολισμό για να έχει
το κείμενο μιας εργασίας πρέπει να έχει
και Αριστερές προδιαγραφές, και αυτές τις προδιαγραφές δεν τις βλέπω. Η
ιστορική ανασκόπηση π.χ. που κάνει στη
πρώτη παράγραφο, το δείχνει.
Ας δούμε όσο πιο σύντομα μπορούμε τι μας λέει η ιστορική
πραγματικότητα για την περιοχή.
Η περιοχή είναι από
την δημιουργία της επιβαρυμένη Πολεοδομικά, γιατί η ποιότητα της πόλης που
επιλέχθηκε από τις Κυβερνήσεις της χώρας μας, που νομοθέτησαν εξυπηρετώντας την
τότε κυρίαρχη τάξη του τόπου μας, επέλεξαν η περιοχή να έχει Επιβαρυμένη
Πολεοδομική Ποιότητα. (υψηλοί συντελεστές δόμησης, υψηλή κάλυψη οικοπέδων,
ελάχιστα ποσοστά τ.μ. κοινόχρηστων και κοινών χώρων/κάτοικο, ελάχιστο ποσοστό
πρασίνου /κάτοικο κ.α)
Η εικοσαετία
1990-2010 φέρνει σοβαρές αλλαγές στον χώρο του κέντρου. Πραγματοποιείται μαζική φυγή των μέχρι τότε μόνιμων κατοίκων
από συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου, στα προάστια για να «φύγουν από το
νέφος», αλλά και για να «ανέβουν» κοινωνικά, γι αυτό και καλλιεργήθηκε τότε ο
«ψευτοαριστοκρατισμός» από τα ΜΜΕ, και
οι περιοχές εγκαταλείφθηκαν σαν «φτωχό παρελθόν», και διατέθηκαν μαζικά για την εγκατάσταση στην περιοχή των νέων πιο «ευάλωτων» κοινωνικών στρωμάτων, «οικονομικοί
μετανάστες» βαφτίστηκαν, που τροφοδότησαν τότε την αγορά εργασίας με φθηνή και ανασφάλιστη εργασία. Και η
«αυθαίρετη δόμηση», που πριμοδοτήθηκε τότε από τις Κυβερνήσεις του τόπου μας,
μη το ξεχνάμε αυτό, έπαιξε σημαντικό
ρόλο στην «πραγματοποίηση της φυγής». Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση των
τιμών των ακινήτων, και την αγορά σε τιμές «κοψοχρονιά», όπως λέμε ακινήτων
στην περιοχή από μεγάλα ιδιοκτησιακά συμφέροντα. (δες αναλυτικά εδώ: ΝΕΟΣ ΓΟΚ : Επενδυτές παρόντες - Λαός απών )
Όταν λοιπόν έρχεται η
κρίση βρίσκει στην περιοχή: ένα τμήμα του κτιριακού αποθέματος να έχει περάσει στην ιδιοκτησία μεγάλων
ιδιοκτησιακών συμφερόντων, ένα τμήμα
ιδιοκτητών, μικρής ιδιοκτησίας ακινήτων, να προσπαθεί με όλα τα μέσα να κερδίσει κάτι από την ενοικίαση του ακινήτου του, και ένα
τμήμα να αποτελείται από τους
παλιούς ιδιοκτήτες που δεν έφυγαν από την περιοχή, και με την νέα φτώχεια, που
τους περιμένει, ξέρουν ότι δεν μπορούν πια να φύγουν.
Η πρώτη «έντονη «κοιωνικο-οικονομική ανισότητα»» λοιπόν στην
περιοχή δημιουργείται την εικοσαετία
1990-2010, και δεν δημιουργείται με την
κρίση. Έχει ήδη δημιουργηθεί. Και αυτή την τόσο σημαντική αλλαγή στο κέντρο της
Αθήνας, η «εργασία» των υποψήφιων διδακτόρων του ΕΜΠ την παραλείπει εντελώς.
Ξέρεις η Αριστερή Πολεοδομία λέει, γιατί αυτό προκύπτει από
την ιστορική πραγματικότητα, ότι : στην καπιταλιστική πόλη η κυρίαρχη τάξη
επεμβαίνει στην πόλη για να εξυπηρετήσει δικά της συμφέροντα
πολιτικά-οικονομικά-κοινωνικά, η σύνδεσή τους με τα λαϊκά συμφέροντα γίνεται
μόνο για λόγους προπαγανδιστικού
αποπροσανατολισμού των λαϊκών τάξεων.
Και η κυρίαρχη τάξη
του τόπου μας, ξέροντας, γιατί αυτή την δημιούργησε, ότι στις περιοχές του κέντρου της Αθήνας, κάποια στιγμή θα έφτανε ο κορεσμός, όταν αυτός
έφτασε δημιούργησε το κύμα μαζικής φυγής από το κέντρο, στα προάστια, όπου ήδη είχε δημιουργήσει τους
χώρους υποδοχής, όπως αυτή ήθελε, επωφελήθηκε από την «αυθαίρετη δόμηση καθ’ υπέρβαση της άδειας»
που «πριμοδότησε» για «χάρη» της το Κράτος - δεν μπορούσε να την αντιμετωπίσει
τάχα δήλωνε- και κέρδισε, επωφελήθηκε
από την πτώση των τιμών των ακινήτων στο κέντρο και αγόρασε φθηνά, γιατί ήξερε
ότι η επέκταση της πόλης δεν θα μπορούσε να διαρκέσει παντοτινά.
Και πράγματι με την κρίση η οικοδομική δραστηριότητα
σταματά, γιατί η πόλη δεν μπορεί πια να επεκταθεί, έχει επέλθει κορεσμός.
Στρέφεται λοιπόν στο κέντρο και ζητά την «αναβάθμισή» του. Συγχρόνως η Κυβέρνηση ξεκινά μια μεγάλη επίθεση στην
μικρή ιδιοκτησία, ΕΝΦΙΑ, κ.α Οι τιμές των ακινήτων πέφτουν σε όλη τη χώρα, η
θέρμανση στα λαϊκά σπίτια γίνεται πολυτέλεια και σβήνει, οι αυτοκτονίες
αυξάνονται δραματικά, εμφανίζονται τα πρώτα «κόκκινα δάνεια» και τα «κοράκια»
των πλειστηριασμών, παιδιά πηγαίνουν νηστικά στο Σχολείο και λιποθυμούν, αυξάνονται
οι άστεγοι, αυξάνονται οι άνεργοι……
Η Κυβέρνηση «αποφασίζει και δεσμεύεται» να «πατάξει»
την «αυθαίρετη δόμηση», και το διαλαλεί
με μεγάλη περηφάνια. Βέβαια τα «πρόστιμα τακτοποίησης» τα πληρώνουν όχι αυτοί
που κέρδισαν από την πώληση ακινήτων με «αυθαίρετη δόμηση», αλλά αυτοί που όταν
αγόρασαν όλοι τους διαβεβαίωναν, ότι «ποτέ δεν θα πληρώσουν» ή το «πολύ να
πληρώσουν ελάχιστα». Τα «πρόστιμα» όμως δεν είναι «ελάχιστα», είναι «υψηλά» και
επιβαρύνουν δραματικά την νέα τους οικονομική κατάσταση .
‘Έχουμε τον Νέο
Οικοδομικό Κανονισμό (ΝΟΚ) με το περιβόητο άρθρο 10 και 11. Το κλείσιμο των Πολεοδομιών της χώρας.
Με το «Ξανασκέψου την Αθήνα» το 2012 γίνεται η
πρώτη απόπειρα «αναβάθμισης του κέντρου», της περιοχής δηλαδή, για την οποία
μιλάμε σήμερα. Στην εκδήλωση που έγινε τότε ο Καθηγητής του ΕΜΠ κ. Τουρνικιώτης
δήλωσε «στόχος «είναι όλοι οι δρόμοι να οδηγούν στο κέντρο μόνο για όσους
θέλουν να πάνε σε αυτό», ο Δήμαρχος
Αθηναίων δήλωσε ότι «Αν δεν λύσουμε το πρόβλημα της ασφάλειας στο κέντρο της
Αθήνας, οποιαδήποτε προσπάθεια θα είναι υπονομευμένη» προσθέτοντας ότι
«αν δεν λυθεί ταχέως το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, που επιβαρύνει την
κατάσταση και τροφοδοτεί όλα τα εγκληματικά δίκτυα, δεν βλέπω λύση» και ο
Υπουργός προστασίας του πολίτη ανακοίνωσε μέτρα «σκούπας» για τους
"λαθρομετανάστες" της περιοχής.
Το σχέδιο δεν πραγματοποιείται, όχι γιατί το κόβει η Ευρωπαϊκή
Ένωση, αλλά γιατί τα επενδυτικά ιδιοκτησιακά
συμφέροντα, απαιτούν την «εκκαθάριση» της περιοχής, να την αναλάβει το Κράτος,
Έτσι αρχίζει η «εκκαθάριση» των
Χρυσοχοϊδη –Λομβέρδου, η «εκκαθάριση» της Βίλας Αμαλία κ.α. Ο τρόμος βασιλεύει
στην περιοχή, οι φασίστες αλωνίζουν, οι δυνάμεις ασφαλείας ……, τα ΜΜΕ παραπληροφορούν. Οι τιμές των ακινήτων
πέφτουν κατακόρυφα και τώρα μπαίνουν στην αγορά και τα ξένα επενδυτικά funds.
Παρ’ όλα όμως αυτά τα ενοίκια στο κέντρο εξακολουθούν, σε ποσοστό ενοχλητικό για τα
επενδυτικά συμφέροντα, να παραμένουν χαμηλά, και αυτό είναι εμπόδιο, γιατί
χαμηλά οικονομικά εισοδήματα εξακολουθούν να παραμένουν στο κέντρο. Έτσι
εμφανίζεται ο όρος «τουριστικοποίηση» το 2018 και μαζί μ’ αυτόν και η
«βραχυχρόνια μίσθωση κατοικίας », το «airbnb» διεθνώς, μια νέα μορφή «αυθαίρετης αλλαγής χρήσης από
κατοικία σε χρήση ξενοδοχειακού ενδιαφέροντος», είναι η νέα μορφή
πριμοδοτούμενης «Πολεοδομικής
αυθαιρεσίας», που δήθεν θα σταματούσε. Κάποιοι βέβαια από την τότε Κυβέρνηση της
«Αριστεράς», την παρομοίασαν με
την «αντιπαροχή», που δεν έχει καμιά σχέση, αλλά δεν έκαναν και τίποτε για να
τη σταματήσουν. Με το «aibnb» λοιπόν έχουμε αύξηση των ενοικίων στην περιοχή του κέντρου, και
τα χαμηλά οικονομικά στρώματα
αναγκάζονται να φύγουν από την περιοχή. Είναι η τελική «εκκαθάριση» της
περιοχής.
Και με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχουμε και την
βίαιη απομάκρυνση από τα Εξάρχεια και όχι μόνο.
Βλέπεις λοιπόν ότι το «αποτύπωμα» της κρίσης έχει
συγκεκριμένο ιστορικό και όχι «αόριστο»
περιεχόμενο, και δεν εκφράζεται, γιατί λείπει η ιστορική πραγματικότητα, με το : «Ειδικά στην Αθήνα, το αποτύπωμα της κρίσης
παραμένει ορατό μέσω της έντασης των κοινωνικο-οικονομικών ανισοτήτων, της
στεγαστικής κρίσης, της φτώχειας και των λουκέτων στα καταστήματα». Και είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη που τους οδηγεί
στη συνέχεια στο παρακάτω: «Ακόμα και κατά τη διάρκεια της κρίσης το Αθηναϊκό
κέντρο έδειξε μια δυναμική διατήρησης του χαρακτήρα του, της
πολυ-λειτουργικότητάς του και του ρόλου του να προσελκύει το σύνολο των διαφορετικών κοινωνικο-οικονομικών
στρωμάτων της Αθήνας, συμπεριλαμβανομένων των πιο “ευάλωτων” κατοίκων -των
μικρομεσαίων, των φτωχών, των μεταναστών-τριών». Οι «φτωχοί» δεν «προσελκύονται» τους αναγκάζει
η «φτώχεια» τους. Και δεν συνεχίζω.
Περιβάλλον: Δεν χρειάζεται,
κατάλαβα.